Als wij rondom ons kijken zien wij hoe veel mensen weg komen met verkeerde dingen die zij verrichten. Zij die spreken over God en gebod worden vaak weggelachen. Ook zullen velen er op toe zien dat ze maar iets zullen kunnen vinden om aan te merken op een Christen zodat zij hem voor schut kunnen zetten.
Meer dan eens zullen meerdere mensen uw geloof op de proef stellen. Ze zullen niet enkel moeilijke vragen stellen, maar zullen ook proberen dingen uit te lokken. Liefst zien zij dan je verkeerde reacties maken.
Zij die denken dat alles vlotjes zal verlopen van zodra zij gedoopt zijn in de naam van Christus, moeten wij in zekere zin ontgoochelen. Zoals elke mens moeilijkheden moet ondergaan is dat ook niet anders voor een Christen. Wel is het zo dat een Christen makkelijker met zijn beproevingen zal kunnen omgaan.
Onze levensloop gaat echter niet altijd van een leien dakje, maar wij groeien door hindernissen te overwinnen, en dat geldt des te meer wanneer wij ernaar streven Christus en God te dienen. In de Bijbel kunnen wij een hele resem van voorbeelden vinden van mensen die God wensten te dienen met heel hun hart. Maar de Schrift verdoezelt hun zwakheden niet en stelt vele van die “Mannen van God” voor met al hun hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Wij zien hoe zij moeilijkheden moesten ondergaan en hoe dikwijls zij werden beproefd en telkens weer een oplossing wisten te vinden om in lijn met God te handelen.
Ook zij die Jezus wensten te volgen hadden het niet altijd makkelijk. De apostelen en eerste volgers van Jeshua ben Josef (Jezus Christus) waren niet overal graag geziene figuren in de eerste eeuw van onze tijdrekening.
De apostel Lukas brengt in zijn Boek Handelingen van de Apostelen een goed overzicht hoe de apostelen met hun angsten en moeilijkheden omgingen en hoe zij samen probeerden een gemeenschap van gelovigen te doen groeien.
In de lezing van gisteren (Handelingen 4) konden wij lezen hoe de apostelen het aandurfden om naar buiten te komen en over de verrezen heer te spreken. De priesters, de tempelbewakers en de Sadduceeërs waren echter kwaad omdat de leerlingen aan de mensen leerden dat Jezus uit de dood zou zijn opgestaan. Om die reden namen ze hen gevangen en sloten hen op tot de volgende dag. Want het was intussen al avond geworden.
Maar tegen alle verwachtingen in, gingen veel van de mensen die hadden staan luisteren, toch in Jezus geloven. Zo waren er inmiddels ongeveer 5000 mannen die geloofden. (Hand. 4:1-4)
De volgende dag werd er vergaderd door de leiders en wetgeleerden in Jeruzalem. Daar waren Annas de hogepriester, Kajafas, Johannes, Alexander en alle mannen die bij de familie van de hogepriester hoorden. Ze wilden wel eens weten door welke kracht zij een man hadden kunnen genezen en zovele mensen konden overtuigen van hun leer.
“Zij lieten hen voorleiden en vroegen:
‘Door welke kracht of in welke naam hebt ge dat gedaan?’” (Hnd 4:7 WV78)
Zij waren ook benieuwd om te weten wij hen gezegd had zulke dingen te doen
“8 Toen sprak Petrus, vervuld van de heilige Geest, tot hen:
‘Overheden van het volk en oudsten! 9 Indien wij vandaag ter verantwoording geroepen worden voor een weldaad aan een gebrekkige bewezen, waardoor deze genezen is, 10 dan moet gij allen en het gehele volk van Israel weten, dat door de naam van Jezus Christus, de Nazoreeer, die gij gekruisigd hebt maar die God uit de doden heeft doen opstaan: dat door die Naam deze man hier gezond voor u staat. (Hnd 4:8-10 WV78)
Petrus was toen ook niet bang aan te geven wie zij eigenlijk hadden laten ombrengen.
11 Hij is de steen die door u, de bouwlieden, niets waard werd geacht en toch tot hoeksteen geworden is. 12 Bij niemand anders is dan ook de redding te vinden en geen andere Naam onder de hemel is aan de mensen gegeven waarin wij gered moeten worden.’” (Hnd 4:8-12 WV78)
Zo aan een gerechtelijk onderzoek onderworpen worden is niet zo makkelijk te dragen, maar hij geloofde in zijn zaak en vertrouwde op zijn God. Hij gaf toen ook aan dat zij zich geroepen voelden om die boodschap van Christus uit te dragen, niet enkel in de stad, maar ook daar buiten, zodat zij en het hele volk van Israël zouden komen te weten dat zij dat hebben gedaan namens Jezus Christus uit Nazareth.
De geestelijke leiders waren heel verbaasd dat Petrus en Johannes zo vol geloof en zonder vrees durfden te spreken. Want Petrus en Johannes waren eenvoudige mensen die niet hadden gestudeerd. En ze herkenden hen, dat ze vroeger bij Jezus hoorden.
De leiders konden niet ontkennen dat ze de vroeger zieke man nu gezond bij hen zagen staan. Ze overlegden met elkaar wat zij met hen konden doen.
“16 en zeiden:
‘Wat moeten wij met die mensen doen? Het is duidelijk voor alle inwoners van Jeruzalem dat een onmiskenbaar wonderteken door hen is verricht. We kunnen dat niet loochenen. 17 Maar om te verhinderen dat het gerucht daarvan nog verder onder het volk verbreid wordt, zouden we hen met dreigementen moeten verbieden nog ooit met een beroep op die Naam tot enig mens te spreken.’” (Hnd 4:16-17 WV78)
Zo werd de apostelen opgelegd om niet meer zo over Jezus te praten.
“Toen riepen zij hen binnen en verboden hun nog ooit iets te zeggen of te leren met een beroep op Jezus’ Naam.” (Hnd 4:18 WV78)
Ook al was er nu een streng verbod om tegen de mensen nog over deze Jezus te spreken, gingen zij verder, ook al hadden ze nog meer dreigementen naar hun hoofd gekregen.
“Na hen nogmaals gedreigd te hebben, stelden zij hen in vrijheid, omdat ze, met het oog op het volk, niet wisten hoe ze hen moesten straffen, want allen verheerlijkten God om hetgeen er gebeurd was.” (Hnd 4:21 WV78)
“Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen.” (Hnd 4:33 WV78)
In Handelingen 5 lezen we hoe de apostelen steeds sterker in hun toewijding aan het werk van hun heer gaan en alle uitdagingen overwinnen, zodat
“Het woord Gods breidde zich uit en het aantal leerlingen in Jeruzalem vermeerderde sterk; ook een groot aantal priesters gaf zich gewonnen aan het geloof.” (Hnd 6:7 WV78)
Maar dat maakte de godsdienstige autoriteiten verontrust en velen er van werden zelfs woedend. Zij gingen zelfs zo ver om te besluiten hen te doden. (Hnd 5:33)
Maar er is tenminste één wijze man (Gamaliël) die hen aanraadt niet te extreem te zijn, zodat zij slechts zouden over gaan tot het geselen van hen.
“40 Zij riepen de apostelen, lieten hen geselen, verboden hun te spreken in de naam van Jezus en stelden hen in vrijheid. 41 Zij verlieten het Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren smaad te lijden omwille van de Naam.” (Hnd 5:40-41 WV78)
De jaren daar op werden meermaals apostelen en leerlingen van apostelen getreiterd en gegeseld. Doorheen de eeuwen zijn er dan altijd mensen geweest die geloofden in hun zaak voor Jezus en het belang om het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk van God te verkondigen. De verspreiding van het geloof in Die Éne Ware God vroeg meermaals bepaalde offers van de verkondigers. Maar zij zetten hun werk moedig voort.
Ook zij die geloven in Jezus moeten in hun leven de weg zoeken om tot een beter leven te komen. Hierbij kunnen ze veel struikelstenen tegen komen. Maar aan de andere kant is er daar het geloof dat hen mee op weg kan helpen om al die moeilijkheden te kunnen weerstaan. Door hun vertrouwen in God en in de hoop op Christus kunnen ware Christenen kracht putten uit hun geloof.
Ook weten christenen het maar al te goed dat het beter is voor het goede gestraft te worden dan voor het slechte ongestraft te blijven in deze wereld, maar dan later door Jezus verworpen te worden. Indien wij momenten het hard te verduren hebben kunnen wij aan Jezus denken en hoe hij heeft moeten lijden. Terwille van Christus mogen wij dan wel als dwazen aanschouwd worden door de wereld, maar dat moet ons niet afschrikken.
Door de moeilijkheden die wij moeten overwinnen kunnen wij groeien, betere en sterker worden.
“12 Dierbare vrienden, verwondert u niet over de brand die in uw midden woedt om u te louteren, alsof u iets ongewoons overkomt. 13 Verheug u veeleer, juist in de mate dat gij deel hebt aan het lijden van Christus; dan zult gij juichen van blijdschap, wanneer zijn heerlijkheid zich openbaart.” (1Pe 4:12-13 WV78)
“Hoeveel beter is het, zo God het wil, te lijden voor het goede dat men doet dan straf te ondergaan voor misdrijven.” (1Pe 3:17 WV78)
“2 Broeders, acht uzelf heel gelukkig, wanneer u allerlei beproevingen overkomen, 3 want gij weet dat de beproeving van uw geloof standvastigheid voortbrengt. 4 En de standvastigheid moet zich ten volle verwerkelijken, zodat gij volmaakt en onberispelijk zijt en in niets te kort schiet.” (Jak 1:2-4 WV78)
“(34:20) De rechtvaardige treft menige rampspoed, doch de Heer verlost hem uit dit alles.” (Ps 34:19 WV78)
“3 Meer nog, wij zijn zelfs trots op onze beproevingen, in het besef dat verdrukking leidt tot volharding, 4 volharding tot beproefde deugd en deze weer tot hoop.” (Ro 5:3-4 WV78)
“Zalig de mens die standhoudt in de beproeving. Heeft hij de toets doorstaan, dan zal hij de zegekrans van het leven ontvangen, die God beloofd heeft aan wie Hem liefhebben.” (Jak 1:12 WV78)
Doorheen de eeuwen heen hebben zij die slechts de ene ware God aanbidden en de boodschap van Jezus Christus willen over brengen het niet altijd gemakkelijk gehad.
Zo is het altijd geweest – helaas is in de laatste twee generaties de bereidheid om te “strijden” voor het oorspronkelijke evangelie steeds minder geworden, vooral in welvarende landen – voor de meesten heeft deze wereld te veel dingen te bieden om hun gedachten bezig te houden, weinigen zien het nodig “oneer te lijden” – maar hoe kunnen wij “waardig geacht” worden als wij de uitdagingen die het leven biedt niet echt aangaan. Het Nieuwe Testament staat vol met voorbeelden van hen die dat deden – en denk ook aan de waardigen in het Oude Testament.
“Hij is het, die ons door het geloof de toegang heeft ontsloten tot die genade waarin wij staan; door Hem ook mogen wij ons beroemen op onze hoop op de heerlijkheid Gods.” (Ro 5:2 WV78)
+
Voorgaande
Kunnen focussen in een hectische tijd
De Voltooiing van de schepping 1 Beproeving – Op weg naar volmaaktheid
De Voltooiing van de schepping 3 Noodzakelijke beproeving
Gods vergeten Woord 17 Geleid door de Geest 2 De gift en de gaven
Gods vergeten Woord 21 #3 Gelovig afwachten
Gods vergeten Woord 22 God en de Keizer 6 Recht en onrecht
Gods vergeten Woord 24 Getuigen 1 Intro
Overdenking: David: Geloof leren door beproeving
Ons gebed en een luisterende Vader
De gedachte van vandaag “Andere evangelies en andere Christussen” (08 maart)
Fragiliteit en actie #2 Onderwerpen en werken
Hermeneutiek om uit te dragen #8 Tegenspraak
++
Aanvullende teksten
- Positie en macht – Geschiedenis van het Christendom 1. De vroege dagen van het Christendom
- Monotomie van het leven
- U bent vandaag waar uw gedachten u hebben gebracht
- Het pre-messiaans tijdperk
- Het Geschreven Woord: Pijnigen
- Tot bewust zijn komen voor huidig leven
- Beproevingen en geloof
- Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken
- Fundamenten van het Geloof 6: Beproeving van het geloof
- Wie brengt het Kwaad over ons
- Omgaan met zorgen in ons leven
- Doemdenkers en ons lijden
- Diegene verbeterend die van Hem houdt
- Verbeterende hemelse Vader
- Bereid zijn toegang te krijgen tot vreugde in het aangezicht van tegenspoed
- Het juiste perron vinden
- Op weg naar het eindstation
- Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld
- Wees niet bang van die proeven die God op u wenst af te sturen
- We horen vrolijk te zijn in het midden van onze beproevingen
- Wordt verlicht met betrekking tot de betekenis van de tijd waarin we nu leven
- Een liefde die ons niet vrijstelt van verzoeking
- Een verstoorde geest vormt een rusteloos kussen
- Het treffen van tijd en toeval
- Zichtbare druppel Bloed aan de deurlijst
- Er werd ons gevraagd: Jezus leert ons bidden; ‘leidt ons niet in verzoeking’. Betekent dit dat het God is die ons in verzoeking leidt en ons doet zondigen?
- Overdenking: De vertrouwelijke omgang van God is met wie Hem vrezen (Psalm 25:14)
- God, beproevingen, tekenen en wonderen
- Hoogdag voor vele protestanten
- Gebed ter bescherming en versterking van de verkondigers van het Goede Nieuws
Pingback: Een woonplaats voor God – Belgische Broeders In Christus
Pingback: De gedachte van vandaag “God woont niet in huizen” (29 april) | Broeders in Christus
Pingback: Actieve hoop | From guestwriters