Stille of Goede week

Nadat wij het belangrijkste weekend van het jaar doorbrachten kunnen wij nu kijken hoe andere christenen zich al of niet bezonnen hebben en gemiditeerd hebben over leven en dood alsook over de posities van Jezus en God in hun leven.

Opvallend in deze coronatijden is dat meerdere christelijke kerken er op stonden om hun diensten gewoon te laten door gaan en vragen om naar de paasvieringen te komen, ook al riepen en roepen de regeringen op om geen bijeenkomsten te houden met meerdere mensen. In onze ogen zijn zulke bijeenkomsten totaal onverantwoord en met hun zeggen dat God hen wel zal beschermen, is het ook een onverantwoorde uitdaging van hen tegenover God.

Veel van die kerken die hun mensen oproepen om tot een paasviering te komen schijnen blijkbaar niet veel geleerd te hebben het afgelopen jaar. Ook lijkt voor vele groepen het bestaan van sociale media niet zo erg gekend of ingeburgerd. Nochtans hebben wij nu zo veel uitstekende technologische speeltjes die ons toch een gevoel van samenkomst en volgen van een dienst kunnen geven.

Probleem van dat virus dat rondtoert is dat het onzichtbaar en wispelturig of onberekenbaar blijkt te zijn. Onzichtbaar is ook God, maar Die is wel zeer berekenbaar, al willen velen dat niet inzien. Ook willen de meeste mensen iets tastbaar hebben en zo ook een god hebben die ze kunnen zien en waarnemen. Zo hebben heel wat mensen Jezus als hun god genomen in plaats van de God van Jezus aan te nemen als de Enige Ware God.

Die christenen die deze week hun stille week gedenken zouden eens goed moeten kijken naar die Jezus die in de Olijftuin ging bidden tot zijn hemelse Vader. Het is duidelijk dat hij daar, zoals op de andere plaatsen toen hij bad, niet tot zichzelf bad, maar tot Diegene Die hij (Jezus) en zijn discipelen als God aanschouwde.

Die God tot wie hij sprak is de God van Abraham en God van Israël, welke een Enige God is en Die niet wil dat er naast Hem andere goden bemind en aanbeden worden.

“Vereer naast mij geen andere goden.” (Ex 20:3 NBV)

Het was tot Die God, die geen andere goden naast Hem wil dat Jezus bad:

“‘Vader, als u het wilt, neem dan deze beker van mij weg. Maar laat niet wat ik wil, maar wat u wilt gebeuren.’” (Lu 22:42 NBV)

Het ging er duidelijk om dat Jezus zijn wil niet moest volbracht worden. Natuurlijk als Jezus God zou zijn, was elke wens van Jezus ook de Wil en Wens van God. Maar Jezus was een mens van vlees en bloed die wel wist wat er zou kunnen gebeuren, nu dat de verrader uit de bovenzaal was weggegaan tijdens hun avondmaal.

Men kan de vraag stellen hoe het komt dat die velen die zich christen noemen en tot de Katholieke of Protestantse Kerk behoren, dit gebed over het hoofd zien. Ook kan men zich vragen stellen waarom zij die woorden van God niet aannemen als God duidelijk te kennen geeft dat Jezus Zijn welbeminde zoon is.

“En uit de hemel klonk een stem:

‘Dit is mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde.’” (Mt 3:17 NBV)

Laten wij aan anderen in deze week van bezinning kenbaar maken hoe die geliefde zoon van God zijn leven heeft gegeven en niet gedaan heeft alsof, want indien Jezus God zou zijn kon deze niet sterven en had hij ook niets te vrezen. Maar vrees was er werkelijk wel voor Jezus. Het kwam er op aan voor hem om nu volledig op God te vertrouwen. Want zoals voor elke mens was er die komende dood die hem voor ogen stond, met het ongewisse van wat er daarna zou gebeuren.

Het werd op een bepaald ogenblik zo erg dat hij zich afvroeg of God hem had verlaten of in de steek had gelaten. Weer eens, als Jezus God is kon hij zichzelf niet achter laten en wetende dat God overal is zou hij dan ook geweten hebben dat Hij daar nog steeds was.

“Aan het einde daarvan, in het negende uur, gaf Jezus een schreeuw en riep luid: ‘Eli, Eli, lema sabachtani?’ Dat wil zeggen: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’” (Mt 27:46 NBV)

God had Jezus niet verlaten, ook al riep Jezus op die God die ook onze God zou moeten zijn.

“Aan het einde daarvan, in het negende uur, riep Jezus met luide stem: ‘Eloï, Eloï, lema sabachtani?’, wat in onze taal betekent: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?’” (Mr 15:34 NBV)

Twee maal riep Jezus dat voor hij zijn geest gaf (= stierf – herinner dat God niet kan sterven, dus indien Jezus God is deed hij maar alsof.)

Jezus als een mensenzoon stierf werkelijk. Hij gaf zich werkelijk als een slachtoffer aan zijn hemelse Vader (en niet aan zichzelf, wat hij zou doen indien hij God is). Zij die hem voor God nemen zouden ook beter eens luisteren naar de mensen die rond die drie opgehangen mensen stonden en zagen wat er rond Jezus gebeurde.

“51 Op dat moment scheurde in de tempel het voorhangsel van boven tot onder in tweeën, en de aarde beefde en de rotsen spleten. 52 De graven werden geopend en de lichamen van veel gestorven heiligen werden tot leven gewekt; 53 na Jezus’ opstanding kwamen ze uit de graven, gingen de heilige stad binnen en maakten zich bekend aan een groot aantal mensen. 54 Toen de centurio en degenen die met hem Jezus bewaakten de aardbeving voelden en merkten wat er gebeurde, werden ze door een hevige angst overvallen en zeiden: ‘Hij was werkelijk Gods Zoon.’” (Mt 27:51-54 NBV)

Het had veel tijd gevergd, maar door wat ze kwamen te getuigen waren ze ervan overtuigd dat de persoon hangend op de paal een speciaal begunstigd persoon van God moest zijn.

“Toen de centurio, die recht tegenover hem stond, hem zo zijn laatste adem zag uitblazen, zei hij: ‘Werkelijk, deze mens was Gods Zoon.’” (Mr 15:39 NBV)

“De centurio zag wat er gebeurd was en loofde God met de woorden: ‘Werkelijk, deze mens was een rechtvaardige!’” (Lu 23:47 NBV)

Met Jezus hebben wij een rechtvaardige die zich zoon van God mag noemen in alle aspecten.

Nadat hij begraven was werd hij op de eerste dag van de week door zijn hemelse Vader uit de doden opgewekt en konden de boodschappers van God de vrouwen die het graf bezochten, melden dat Jezus niet meer daar was waar ze hem hoopten te vinden.

“1  Maar op de eerste dag van de week gingen ze bij het ochtendgloren naar het graf met de geurige olie die ze bereid hadden. 2 Bij het graf aangekomen, zagen ze echter dat de steen voor het graf was weggerold, 3 en toen ze naar binnen gingen, vonden ze het lichaam van de Heer Jezus niet. 4 Hierdoor raakten ze helemaal van streek. Plotseling stonden er twee mannen in stralende gewaden bij hen. 5 Ze werden door schrik bevangen en sloegen de handen voor hun ogen. De mannen zeiden tegen hen: ‘Waarom zoekt u de levende onder de doden?” (Lu 24:1-5 NBV)

“6 Hij is niet hier, hij is uit de dood opgewekt. Herinner u wat hij u gezegd heeft toen hij nog in Galilea was: 7 de Mensenzoon moest worden uitgeleverd aan zondaars en moest gekruisigd worden en op de derde dag opstaan.’ 8 Toen herinnerden ze zich zijn woorden. 9 Ze keerden terug van het graf en gingen aan de elf en aan alle anderen vertellen wat er was gebeurd. 10 De vrouwen die het graf bezochten, waren Maria uit Magdala, Johanna, Maria de moeder van Jakobus, en nog enkele andere vrouwen die hen vergezelden. Ze vertelden de apostelen wat er was gebeurd, 11 maar die vonden het maar kletspraat en geloofden hen niet. 12 Petrus echter stond op en rende naar het graf. Hij bukte zich om te kijken, maar zag alleen de linnen doeken liggen. Daarop ging hij terug, vol verwondering over wat er gebeurd was.” (Lu 24:6-12 NBV)

“6 Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. U zoekt Jezus, de man uit Nazaret die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar hij was neergelegd. 7 Ga terug en zeg tegen zijn leerlingen en tegen Petrus: “Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie hem zien, zoals hij jullie heeft gezegd.”’ 8 Ze gingen naar buiten en vluchtten bij het graf vandaan, want ze waren bevangen door angst en schrik. Ze waren zo erg geschrokken dat ze tegen niemand iets zeiden.” (Mr 16:6-8 NBV)

Wij kunnen ook met verwondering opkijken naar Jezus die uit het graf verdwenen was. Maar alles verliep volgens de schriften waarin dit alles beschreven stond.

“46 Hij zei tegen hen: ‘Er staat geschreven dat de messias zal lijden en sterven, maar dat hij op de derde dag zal opstaan uit de dood, 47 (47-48) en dat in zijn naam alle volken opgeroepen zullen worden om tot inkeer te komen, opdat hun zonden worden vergeven. Jullie zullen hiervan getuigenis afleggen, te beginnen in Jeruzalem. 48 (Lu 24:46-48 NBV)

Dat oproepen, het prediken en het uiten van berouw door vele natieën is onderdeel van het leven van hen die Christus Jezus volgen als broeders en zusters. Vanuit Jeruzalem begon die wereldwijde prediking, ook al was dit in tegenzin van de geestelijke oversten daar.

“hevig ontstemd omdat ze het volk onderrichtten en de opstanding uit de dood verkondigden op grond van wat er met Jezus was gebeurd.” (Hnd 4:2 NBV)

“‘Hebben wij u niet nadrukkelijk verboden de naam van Jezus nog te gebruiken en onderricht over hem te geven? En toch verspreidt u uw leer in heel Jeruzalem en stelt u ons aansprakelijk voor de dood van deze man.’” (Hnd 5:28 NBV)

“Maar wanneer nu over Christus wordt verkondigd dat hij uit de dood is opgewekt, hoe kunnen sommigen van u dan zeggen dat de doden niet zullen opstaan?” (1Co 15:12 NBV)

Het is pas met die offerdaad van Jezus dat alle volkeren zouden kunnen gaan delen in de belofte aan en zegen van Abraham.

“Zo zouden door hem alle volken delen in de zegen van Abraham en zouden wij, zoals ons is beloofd, door het geloof de Geest ontvangen.” (Ga 3:14 NBV)

Zij die Jezus als God nemen moeten weten dat God geen sterfelijk lichaam heeft, terwijl wij worden aangeraden om te geloven in dat sterfelijke lichaam van Jezus. Wij horen te zien dat Jezus lichaam door de nagels is doorboord en dat zijn ophanging dood tot gevolg had. Ook moeten wij geloven dat God een Geest is maar dat Jezus geen Geest en niet God is. En dat wij enkel Die God van Jezus in waarheid moeten aanbidden.

“want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in Geest en in waarheid.’” (Joh 4:24 NBV)

“36  Terwijl ze nog aan het vertellen waren, kwam Jezus zelf in hun midden staan en zei: ‘Vrede zij met jullie.’ 37 Verbijsterd en door angst overmand, meenden ze een geestverschijning te zien. 38 Maar hij zei tegen hen: ‘Waarom zijn jullie zo ontzet en waarom zijn jullie ten prooi aan twijfel? 39 Kijk naar mijn handen en voeten, ik ben het zelf! Raak me aan en kijk goed, want een geest heeft geen vlees en beenderen zoals jullie zien dat ik heb.’ 40 Daarna toonde hij hun zijn handen en zijn voeten.” (Lu 24:36-40 NBV)

Velen vinden het moeilijk zulk een mysterie te aanvaarden en daarom breien ze er allemaal menselijke verzinsels rond in plaats van de Bijbelse gegevens te aanvaarden. Voor velen is dan ook onze godvruchtige toewijding niet bevattelijk en wordt ze afgedaan als een dwaalleer. Maar daar komt het op aan te geloven wat er in de Bijbel staat en dat “heilig geheim” van die man in het vlees te aanvaarden als onderdeel van het geloof.

“Ongetwijfeld is dit het grote mysterie van ons geloof: Hij is geopenbaard in een sterfelijk lichaam, in het gelijk gesteld door de Geest, is verschenen aan de engelen, verkondigd onder de volken, vond geloof in de wereld, is opgenomen in majesteit.” (1Ti 3:16 NBV)

Eerst was het voor de apostelen ook niet geloofbaar, maar zij werden ook geconfronteerd met het lege graf én met de verschijnende Jezus die zijn wonden liet zien om te bewijzen dat hij geen geest is zoals God wel geest is.

“27 en daarna richtte hij zich tot Tomas: ‘Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.’ 28 Tomas antwoordde: ‘Mijn Heer, mijn God!’ 29 Jezus zei tegen hem: ‘Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.’ 30 Jezus heeft nog veel meer wondertekenen voor zijn leerlingen gedaan, die niet in dit boek staan, 31 maar deze zijn opgeschreven opdat u gelooft dat Jezus de messias is, de Zoon van God, en opdat u door te geloven leeft door zijn naam.” (Joh 20:27-31 NBV)

Laten wij dat heugelijke nieuws ook verder verkondigen en al is het voor velen nu een stille week, laat die stem en boodschap van Jezus kenbaar gemaakt worden, zodat mensen als ze de “staties” aflopen op “goede vrijdag” en eens verder bij gaan stil staan en intenser gaan nadenken over de rol die Jezus in het wereldgebeuren heeft gespeeld en in ons leven moet betekenen.

+

Voorgaand

Voorbeeld van hem die zijn leven gaf voor velen

++

Vindt ook te lezen

1. De Enige Ware God
2. Jezus eniggeboren welbeminde zoon
3. Een stille week

+++

Gerelateerd

1. Wat hebben we geleerd van één jaar online leren op afstand?
2. Merkel doet omstreden ‘paaslockdown’ in de ban
3. Liefde, vrijheid, geen dictatuur.
4. Kerk met toekomst
5. Veertigdagenpakket (slot!)
6. Witte Donderdag – Rembrandt
7. Witte Donderdag – Twaalf voeten mij  toevertrouwd om te wassen.
8. Witte Donderdag 2020
9. Emotionele intelligentie
10. Judas-kus (Hélène Swarth)
11. Oog voor detail op weg naar Goede Vrijdag
12. Goede Vrijdag – niet in de kerk, maar thuis
13. Goede Vrijdag
14. Twee verzen voor Goede Vrijdag
15. Preek Goede Vrijdag 2020 ‘Jezus verlaten’
16. Goede Vrijdag – Rembrandt
17. Goede Vrijdag (René de Clercq), Leo Vroman, Johannes Bobrowski
18. Geroepen om werkelijk mens te zijn
19. Worstelend met het kruis
20. Stille Zaterdag – Jezus op meer dan 1½ meter afstand
21. Het covid-19-kruis
22. Van Goede Vrijdag naar Stille Zaterdag in tijden van pandemie
23. Stille Zaterdag 2020 Zo stil als deze zaterdag Is het nog niet geweest.
24. Stille Zaterdag – Er hangt een zwarte doek voor het kruis. Jezus is gestorven en begraven.
25. De tuin; Thuisweek 4 Stille zaterdag
26. Gebed op Stille Zaterdag 2020
27. Digitaal Avondmaal vieren – ja of nee?