Van harte welkom – Welcome to this site

Fijn dat u op deze site rond geloof, God en Christus terecht bent gekomen. Wij wensen u hier veel leesplezier.

*

Thank you for visiting this site about faith, God and Christ. We wish you a lot of reading pleasure here.

Smooth

Nothing ever goes smoothly, it seems. Or if something does it’s almost a shock. Our culture has a name for it: Murphy’s Law. No point in going into all the ways it shows up in daily living. But it might be worth thinking about it in a spiritual context.

Head for your Bible, and the first thing you’ll notice is that “smooth” is not generally a good thing at all! Some examples:

“My companion stretched out his hand against his friends; he violated his covenant. His speech was smooth as butter, yet war was in his heart; his words were softer than oil, yet they were drawn swords.” (Psalm 55:20-21)

“For the lips of a forbidden woman drip honey, and her speech is smoother than oil.” (Proverbs 5:3; similar in 2:16, 6:24, 7:5 & 21)

“Do not look at wine when it is red, when it sparkles in the cup and goes down smoothly.” (Proverbs 23:31)

And of special note:

“For they are a rebellious people, lying children, children unwilling to hear the instruction of the LORD; who say to the seers, ‘Do not see,’ and to the prophets, ‘Do not prophesy to us what is right; speak to us smooth things, prophesy illusions, leave the way, turn aside from the path, let us hear no more about the Holy One of Israel.’ ” (Isaiah 30:9-11)

“For such people are slaves, not of our Lord Christ but of their own appetites; and by their smooth and flattering speech they deceive the hearts of the unsuspecting.” (Romans 16:18)

What do we like better? Easy, or full of difficulties?
Silly question, right?
How about pleasing or displeasing to the senses? Or how about a notion of God that puts no responsibility on us, versus a one that is demanding?
We creatures of flesh know what we like…but is what we like necessarily better? These passages say (at the very least), “not always”. “Smooth and easy” is what the road to destruction is.

So do we pray for things to NOT go smoothly? That doesn’t feel quite right either. And going further into our Bible, we find some passages with a different picture of “smooth”:

“The way of the righteous is smooth; O Upright One, make the path of the righteous level.” (Isaiah 26:7)

“I have stirred him [Cyrus] in righteousness, and I will make all his ways smooth. He will build My city and let My exiles go free, without any payment or reward, says the Lord of armies.” (Isaiah 45:13)

“As it is written in the book of the words of Isaiah the prophet: ‘The voice of one calling out in the wilderness, prepare the way of the Lord, make His paths straight! Every ravine will be filled, and every mountain and hill will be lowered; the crooked will become straight, and the rough roads smooth; and all flesh will see the salvation of God!’ ” (Luke 3:4-6)

Being smooth isn’t always bad! We are inclined to desire no problems, everything smooth, but we’re also aware of the dangers. How then should we think about “smooth” ways? How should we pray?
Something like this, I think:

“Thank you Father, for watching over me to protect me, smooth things for me, even the times I don’t realize you are doing it. Thank you also, Father, for the trials and troubles that draw me nearer to you and that force me to grow and develop. Please help me to push away the seductive, too-smooth pleasures, the flattering words, the no-obligation religions. Help me to have the courage to choose the more difficult way when it is the right way. I do pray that my way may be as smooth as your wisdom allows, and I pray that you will uphold me through the hard parts that will surely come. Thank you most of all, my loving God, for the vision of the end, when all toil and trouble are done away, when all ways are smoothed at last, in your Kingdom.”

Love, Paul

Bedenking voor vandaag 24 mei 2022

Na de gevolgen van de Corona pandemie kregen wij de gevolgen van de oorlog in Oekraïne en kwam het apenpokkenvirus de wereld beroeren.

Al die onhebbelijkheden deden mensen vreemd reageren en brachten gezinnen tot de noodzaak om goed uit te kijken wat te doen en aan wat geld te besteden.

De voorgaande maanden werden gelovigen heel wat op de proef gesteld door mensen die niet geloven in God of zich daar vragen rond stelden.

Heel wat gelovigen werden in de afgelopen maanden ook beproefd doordat hun familie ook getroffen werd door het Coronavirus.

Laten wij “vast in het geloof” zijn dat God meent wat Hij zijn dienaren heeft laten schrijven. Mogen wij, met volle overtuiging in God, “wachten op Zijn zoon uit de hemel” in het besef dat de toorn spoedig over onze wereld zal komen omdat zij bijna het stadium van goddeloosheid heeft bereikt. Laten wij ons regelmatig Bijbellezen niet verwaarlozen, want het legt het fundament van een vast geloof, en helpt ons “sterk en moedig te zijn” zowel nu als wanneer de voorspelde “toekomende toorn” daadwerkelijk zal plaatsvinden.

+

Lees ook

Gedachte voor vandaag “Geloof in moeilijke tijden” (14 januari)

De nacht is ver gevorderd 4 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 3 Hoe pakken we het aan?

Meditation – Pride

(With thanks to Brother Peter Mason)

Pride is a deadly thing and it shows itself in subtle ways. A certain blind man sat on the Jericho Road begging, when one day he heard the noise of excited crowds and asked what it was all about. Jesus of Nazareth passed by, but the blind man wouldn’t let him pass by!

“Jesus, son of David, have mercy on me”.

Luke tells us

“and Jesus stood”.

A few moments later the man’s sight was restored.

We too can be blind to our own faults and weaknesses and because of pride would rather stay blind than call out for Jesus’ help. If so, Jesus of Nazareth will pass us by.

After Jesus had fed the 5,000 he sent his disciples by ship to Bethsaida whilst he dispersed the people and spoke with his Father in prayer. When the disciples were about halfway across the lake a strong wind arose and they were soon in difficulties. Then Jesus began to walk towards them on the sea. Mark tells us he would have passed them by, but the disciples cried out in fear, and immediately Jesus was with them in the boat and the wind ceased.

From time to time as we journey through life we encounter storms and some are very severe – life becomes difficult, almost impossible. Sometimes we can be so full of pride that even though we are battling against the fiercest storm we do not cry out for his help. And so Jesus will have passed us by. But just one cry, and he will be there with us in the ship and immediately the storm will cease.

James reminds us that

“God resists the proud, but giveth grace unto the humble”.

We all need the grace of God. If we think we are so strong, so capable, can sort things out for ourselves, then let us remember the words of Jesus,

“without me you can do nothing” (John 15:5).

+

Preceding

Failing Man to make free choice

++

Additional reading

1. Matthew 18:1-6 Reborn and pliable as a child
2. Warring Tendencies and Spiritual Airs
3. Picking up suitcases of pride
4. No time for immorality
5. Humility
6. Humble yourselves under the mighty hand of God
7. What Jesus did: First things first
8. Be humble like Christ
9. Blindness in the Christian world
10. I is for Incompleteness
11. A Living Faith #3 Faith put into action
12. Ability (part 6) Thought about the ability of God’s Provision Bringing Glory
13. Ability (part 6) Thought about the ability of God’s Provision Bringing Glory
14. Today’s thought “Plea for Vindication or for Protection against Oppressors” (January 07)
15. Today’s thought “Out of the heart … come …” (February 11)
16. Today’s thought “Turning to a different gospel” (April 2)
17. Today’s thought “Man lives by every word that comes from the mouth of Jehovah” (April 24)
18. Today’s thought “Ability to see that God is not dead” (May 12)
19. Today’s thought “the Character moulded by the trials of life” (August 06)
20. Today’s thought “Out of the heart of man come …” (August 12)
21. Today’s thought “What sorrow awaits rebellious people” (December 17)
22. Today’s thought July 15 Reading 3 – Matthew 16:24-26 Denial of self
23. The Field is the World #4 Many who leave the church
24. Blind leading the blind

+++

Related

1. A Serious Look at Pride & Humility
2. The Gospel Applied: Sin and Pride
3. Quote of the day (18-May-2022)
4. Smash That Mirror!
5. Living His Dreams For Your Life
6. Prayer Journey — Clear Vision
7. God’s People Expanded

Faithful Are the Wounds of a Friend

We live in a world where friendship is often defined by our friends and followers on social networking sites. We often interact with others by posting holiday snaps and updates about our children’s accomplishments as well as sharing recipes and videos. But while these things can help us stay connected on some level, they are hardly the building blocks of a close relationship.

In many ways, our modern lifestyles work against friendship. Just about everyone is overbusy, overstretched and overscheduled. Between work, classes, household chores and family commitments, there isn’t a lot of time left to develop or nurture friendships.

If we were asked to define what good friendship is all about, we would probably list attributes like loyalty, kindness, trustworthiness, supportiveness, love, and openness. We may not be surprised to discover that these are the very qualities highlighted in the Scripture as the foundation for lasting friendships in the Truth.

True friends stay by our side not only to enjoy life together, but also to provide mutual support and motivation as we run side by side in that race God has set before us. Shared commitment to God’s way of life, together with a common desire to please and glorify Him, is the essence of true biblical companionship. Friends can be a wonderful source of encouragement and strength.

“Therefore encourage one another,”

wrote the apostle,

“and let each one help to strengthen his friend” (1 Thess 5:11, Weymouth).

In Proverbs chapter 27 the word “friend” occurs six times. This reflects the importance of the subject to the mind of the author. Indeed, the theme of friendship throughout Proverbs provides heart-warming exhortations in an age that is increasingly feeling disconnected from people round about them.

Friendship doesn’t necessarily come effortlessly in the Truth. Some of us are better at making friends than others.  But the benefits of cultivating good friends are immense. As the writer of Ecclesiastes put it:

“Two are better than one, because they have a good reward for their labour. For if they fall, the one will lift up his fellow: but woe to him that is alone when he falleth; for he hath not another to help him up” (Eccl 4:9-10).

Before we examine the theme of friends in Proverbs 27, let us remind ourselves of some earlier proverbs concerning friendship. In Proverbs 18:24 we read:

“A man that hath friends must shew himself friendly: and there is a friend that sticketh closer than a brother.”

Whilst there is some debate over the first part of the translation, the verse expresses a wonderful truth. If you are not going to show yourself as warm and caring and friendly you will find it very difficult to attract true friends. People are naturally drawn to those with friendly smiles and welcoming gestures. And to have a friend stick by you through thick and thin is a wonderful blessing indeed.

So how do we show ourselves friendly? Here are some practical examples:

1. Be genuinely interested. Show warmth, love, and respect toward everyone you meet. Do things because you want to, and not because you have to. Care for them like you would yourself.
2. Speak about positive topics. Instead of talking about past grievances, discuss future goals.
3. Adopt a forward-thinking mentality. Make it less about complaining and more about solutions. Doing the latter will make you a more enjoyable person to speak to. A conversation should be an avenue where opinions are aired, not a battleground to pit one’s stance against another. Chat, discuss, and thrash out ideas, but do so amiably as brethren.
4. Consider others worthy of more value than yourself by seeing the person in their best light. Give credit where credit is due. Recognise talent where you see it. Praise where appropriate.
5. A great conversation should consist of equal sharing by both parties. It may be 40-60 or 60-40 depending on the circumstances, but both parties should have equal opportunities to share and contribute to the conversation. Be swift to hear.
6. Show the maturity to give and take. Sometimes people, including we ourselves at times, say some pretty strange things during conversations. You might hear a critical comment here and there, a distasteful remark, an unhelpful comment. Have the wisdom to move past those occasional flaws.
7. Have a bevy of simple questions to start off conversations: “How was your week?” “What did you think of that talk?” “I loved the point I just heard about… What did you think?” “Have you heard about the latest thing going on in Israel/Russia, etc?” “I heard that Sister XX isn’t well. Do you know how she is?” “Anything planned for the coming week?” “I’m working on a talk on Abraham and would love to get your take on his life.” “Got any good books on the Life of Christ?”
8. Sharing is important but remember asking one question after another without sharing anything can be perceived as invasive. You want to have a conversation, not an interrogation or an interview.
9. Drop a genuine compliment: “You look very well today. Did you have a good weekend?”
10. Remember the exhortation of Ephesians 4:29: “Let no corrupt communication proceed out of your mouth, but that which is good to the use of edifying, that it may minister grace unto the hearers.”

Mutual affection and trust are critical. This is borne out by Proverbs 17:17,

“A friend loveth at all times, and a brother is born for adversity”

as well as by Proverbs 17:9,

“He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth very friends.”

Tolerance for each other’s idiosyncrasies and forgiveness for any personal slights are crucial ingredients that need to be added into the mix. Confidences need to be shared with a knowledge that they won’t be spread far and wide. Without these foundations the friendship will fracture, and the relationship will be broken almost irreparably.

This brings us back to Proverbs 27. Love and forgiveness do not mean turning a blind eye to things that are evil and wrong. Hence verse 6,

“Faithful are the wounds of a friend; but the kisses of an enemy are deceitful (Heb: abundant).”

The language is quite graphic because the word “wounds” suggests bruises and open injuries caused by cuts. You might see your close friend perpetuating behaviour that is self-destructive. You may see them associating with evil or courting worldly behaviour or developing habits that undermine the value of our calling. Part of being a good friend is to bring this to their attention—something that is easier said than done.

Most of us do not like conflict, especially when it involves someone we care about. It’s not pleasant to be rebuked, nor is it easy to rebuke your friend. Having the compassion and courage to tell our friend that they are out of line makes for awkward confrontation. Speaking the truth in love (Eph 4:15) is never easy in these circumstances, but, as James wrote:

“Let him know, that he which converteth the sinner from the error of his way shall save a soul from death and shall hide a multitude of sins” (James 5:20).

Restoration — not mere correction, not self-vindication — is the goal of godly rebuke.

Humility and love, well-chosen words, patience and prayer should be at the heart of a wise rebuke.

“Let the righteous smite me,”

said David,

“it shall be a kindness: and let him reprove me; it shall be an excellent oil, which shall not break my head” (Psa 141:5).

The strokes inflicted by one who truly loves us, although they might uncomfortably tear open our flesh and wound us, stand in contrast to the deception of one who doesn’t care for us and simply smothers us with false affection.

Proverbs 27:9 states,

“Ointment and perfume rejoice the heart: so doth the sweetness of a man’s friend by hearty counsel.”

Scent is a powerful sense, and the effect can be immediate and strong. In the same way, a good and honest friend can lift your spirits and cause great pleasure through sincere and profitable advice. What is hearty counsel? The Hebrew is literally:

“from the counsel of the soul”.

It is counsel from the inner recesses of your heart — genuine, sincere, and affectionate. It is counsel filled with goodwill and kindly sentiment, warm with affection and friendly feelings, encompassing a sympathetic understanding and embracing a caring spirit.

How is it sweet? It is both comforting and encouraging. It stirs the mind with confidence, goodwill, hope, joy, and thanksgiving. As pleasant odours can stir our senses, so good advice, hearty counsel and the exchange of shared experiences can pleasantly enliven our spiritual lives in Christ. Are you such a friend?

The author of the Proverbs continues his advice:

“Thine own friend, and thy father’s friend, forsake not” (Prov 27:10).

Here is an exhortation to keep the friendship alive. This takes energy and interest and time. Without this the relationship built over many years will flounder. Keeping in regular contact is crucial. Friends who have been known over many years and have proved faithful over time should be kept and valued. Indeed, the reliable family friend should be cherished and regarded with the utmost affection. Don’t forsake them, warns the proverb.

The verse continues:

“neither go into thy brother’s house in the day of thy calamity: for better is a neighbour that is near than a brother far off.”

As one commentator remarked:

“Better is a neighbour who is really “near” in heart and spirit, than a brother who, though closer by blood, is “far off” in feeling.”

There is a friend that sticketh closer than a brother and such friends should be sought out in times of difficulty and distress.

Friendship is a two-way street. It is not just one party receiving all the encouragement and all the affection. How we treat our friends is paramount. Take Proverbs 27:14 as an example of what not to do:

“He that blesseth his friend with a loud voice, rising early in the morning, it shall be counted a curse to him.”

We get the rather humorous picture of a man arriving at the house of his friend at some unearthly hour in the morning and shouting out his greetings and deeply felt thankfulness through the open window! It is an action guaranteed to turn that friendship sour. What one man considers a blessing, another considers a curse.

Why would this man praise his friend for everyone to hear so early in the morning? It is out of place and out of proportion. It is excessive and extravagant because it is an attempt at flattery, a false affection that is devoid of sincerity. Flattery is when we give praise and compliments with a view to manipulating people. Sadly, it is easy to become susceptible to flattery and that is why any form of praise may prove to be a severe test of a believer’s character (“The crucible is for silver, and the furnace is for gold, and a man is tested by his praise” Prov 27:21, ESV).

The final reference to friendship in Proverbs 27 can be found in verse 17:

“Iron sharpeneth iron; so a man sharpeneth the countenance of his friend.”

Iron is the fourth most abundant element on the earth’s surface. It represents strength (Dan 2:40), but readily oxidises (or rusts) when it comes into contact with oxygen. It is also brittle as well as being hard. We have in this proverb two iron implements that need sharpening. They are friends but both have become blunt, and their spirituality needs honing and sharpening. But both pieces of iron must work together to accomplish the desired intent. The picture described suggests a benefit for both parties. Left alone, both implements would be dull and quite useless.

In biblical times an iron tool would have been sharpened against something harder (possibly a file as in 1 Sam 13:21), to make it smoother, remove deformities, and maintain its ability to cut. Likewise, the interactions between two friends have the capacity to shape and change one another for the better. The countenance is a metaphor for the mind and heart which drive the expressions mirrored upon a person’s face. A sharpened mind is one that is alert and open to further wisdom and understanding.

How can we sharpen each other? Solomon has just mentioned one of the methods — the faithful wound (v6). In addition to this, a wise friend can make us wiser. A loving friend can expand our capacity to love. A biblically knowledgeable friend can enhance our understanding of Scripture (cp Prov 13:20). A good friend pulls us out of harm’s way by offering godly counsel when we have a decision to make. A good friend holds us accountable to our promises and commitments. A good friend challenges us to think deeper, act wiser and feel more intensely. Everyone needs a friend with these sharpening qualities. Being ground to a fine point is painful, but often so necessary.

Our greatest friend is our Master who said:

“Ye are my friends, if ye do whatsoever I command you” (John 15:14).

When we examine his life in the gospels does it challenge and sharpen us? Perhaps it’s time to reflect seriously on his counsel and his wisdom.

Lampstand

Preceding

Taught by God to love one another

The fear of the Lord

Reason to preach #4 Informed followers of Christ

Reason to preach #5 Trained to do it God’s way

++

Additional reading

1. Lonely in the crowd
2. “Unnoticed”
3. What are friends and friendship
4. Introduction to Yours Faithfully
5. Friendship born
6. A true friend is like the air…
7. Friendship and Offer for the cause of democracy
8. Subcutaneous power for humanity 1 1940-1960 Influenced by horrors of the century
9. Subcutaneous power for humanity 2 1950-2010 Post war generations
10. Subcutaneous power for humanity 3 Facing changing attitudes
11. Subcutaneous power for humanity 4 Not crossing borders of friendship
12. Subcutaneous power for humanity 5 Loneliness, Virtual and real friends
13. Good time to sort out your friends and contacts (Our world) = Good time to sort out your friends and contacts (View on the World)
14. A real friend is one who walks in when the rest of the world walks away
15. A faithful friend medicine of life
16. A Friend Like You
17. Living in peace through restoration
18. The one who knows who you are and where you have been
19. Trouble in my brain
20. Own Private Words to bring into a good relationship
21. Today’s thought “Going with the right people” (January 01)
22. Today’s thought “Our company” (January 01)
23. Today’s Thought “Friendship with the world …” (June 09)
24. Nominal Friends of the Truth
25. The Golden rule not always as easy as its sounds
26. Not walking in front of or behind me
27. The Ecclesia
28. Reflection for today: hating your brother
29. No Friendship is an accident
30. . . . he who plants kindness gathers love.
31. One of the tasks of true friendship
32. Offering words of hope
33. Someone needs …
34. Carving a friend out of stone
35. Witnessing because we love

+++

Related

1. What is essential in life
2. You’ve Got A Friend In Me: What Is A Friend Anyway??
3. Our friend
4. Miss You My Friend
5. A Friend – For a Life.
6. Dear Friend
7. To my friend…
8. My Best Friend!
9. All of my favorites are dead
10. Best Friend
11. Different vista
12. Day 23: A letter to someone. Anyone
13. Finding My People
14. Best Friends
15. Tangled Tales: True Friends
16. When To Give A Friend Space
17. Tans and Lillies
18. The beautiful words by Vanessa McCausland
19. The flow of Friendship / 友誼的化境
20. What are friends?
21. The Burden of Friendship
22. What about your friends
23. Personal Story of How I Turned One of My Fiercest of Bullies into The Greatest of Friends
24. A Penny For Your Thoughts
25. May 23: I Care
26. You’ve Got a Friend In …
27. Of Artists, Minstrels & Drowning Friends
28. Those Small Things That Bring Me Joy

Russian ‘nuclear tsunami’ will wipe out Britain, Kremlin-backed media threatens

The Times, May 2, 2022

Event

Dmitry Konstantinovich Kiselyov, Russian television presenter, news executive and propagandist

Russian state television has issued a chilling warning that Moscow could wipe out Britain with a nuclear tsunami in retaliation for supporting Ukraine. In his Sunday evening primetime show, the Channel One anchor Dmitry Kiselyov said a strike by Russia’s Poseidon nuclear underwater drone could turn Britain into a wasteland by drowning the country in a 500-metre tidal wave of radioactive seawater.

“The explosion of this thermonuclear torpedo by Britain’s coastline will cause a gigantic tsunami wave. Having passed over the British Isles, it will turn whatever might be left of them into a radioactive wasteland.”

The comments came in response to calls by Boris Johnson, the prime minister, and Liz Truss, the foreign secretary, to boost western military aid for Ukraine to help the country defend itself from Russia’s offensive, which began in February.

Comment

Russian state TV content is controlled by the Kremlin. Everything that is on this channel is authorised by the Russian government. For this reason it isn’t some crazy YouTube conspiracy theory – it is meant as a serious message to the UK from the Kremlin. In other words if you push us too far we will react. Putin increasingly sees the war in Ukraine as a fight for Russia’s own survival. As Britain and the US lead the way in supplying military equipment to Ukraine this reinforces that view in Putin’s mind. Putin sees Ukraine as a proxy army for the West. Only a few months ago this message on Russian State TV would have caused an uproar – but now it is just part of the ever increasing bellicose rhetoric coming out of Russia.

The Bible says that the king of the south (UK/US) will militarily provoke (push) at Putin / Gog. When this happens it causes Russia as a nation to descend into Israel. The push is happening in Ukraine….

And at the time of the end shall the king of the south push at him: and the king of the north shall come against him like a whirlwind, with chariots, and with horsemen, and with many ships; and he shall enter into the countries, and shall overflow and pass over. (Daniel 11:40)

Andy Walton,

Weekly World Watch > Download this week’s WWW

+++

Related

1. Out of his mind
2. Russia says NATO intervention will increase risk of nuclear war
3. Nuclear weapons pose the greatest immediate threat to human health and welfare
4. War and Rumors of War
5. How to stop Putin from popping a nuke
6. Noam Chomsky on the Russia-Ukraine War, The Media, Propaganda, Orwell, Newspeak and Language
7. Problem-Posing War and Death in Ukraine
8. Chief Nuclear Commander
9. “Talk softly and carry a big stick” – latest thoughts on the Russian- Ukrainian War
10. Educational philosophy and post-apocalyptic survival
11. Conquer The Fear
12. Outbreak of WarFinland
13. ‘Truth bomb’ readings on the Russia / Ukraine conflict 15.5.22
14. Delusion and Power: Russia and Ukraine, A War to Say No to…
15. Patriots Eat Nuclear War for BreakfastNuclear Insanity

Gedachte van vandaag “Wij bidden altijd … dat onze God u waardig moge maken” (20 mei)

De eerste twee hoofdstukken van Paulus’ tweede brief aan de Tessalonicenzen bevatten een aantal ontzagwekkende gedachten.

Vandaag de dag, meer dan ooit tevoren, leven we in een kudde omgeving, een menselijke kudde. Massale reclame in een grote verscheidenheid van media confronteert ons uur na uur, dit creëert een kudde mentaliteit. Ik dacht hierover na toen ik vanmorgen de woorden van Paulus las.

Hij zei tegen de Tessalonicenzen dat wij

“u in onszelf een voorbeeld geven om na te volgen” (2 Tessalonicenzen 3:9).

Wat imiteren wij? Wat of wie nemen wij tot voorbeeld in ons leven? Een even belangrijke vraag – waarom zien wij hen als voorbeelden die wij zouden moeten willen navolgen?

Slechte voorbeelden zijn er vandaag de dag in overvloed; er zijn andere dingen die niet specifiek verkeerd zijn, maar in deze gevallen moeten we nadenken over wat er goed in is, wat geestelijk voedzaam is als we naar een bepaald ding kijken, het lezen of het doen. Paulus schrijft,

“Gij weet zelf, hoe gij ons moet navolgen, want wij hebben niet stilgezeten, toen wij bij u waren, noch iemands brood gegeten zonder ervoor te betalen … opdat wij u niet tot last zouden zijn” (vers 7,8).

Dragen wij ons steentje bij, doen wij ons deel?

Wij leven in een wereld (vooral in het westen) waar iets krijgen voor niets het doel is van een groot deel van de bevolking. Sommigen zien een carrière in het “christendom” als een middel om in hun levensonderhoud te voorzien, zonder dat daar veel hard werk aan te pas komt. Dit is soms duidelijk in India, vooral als een of andere overzeese organisatie geld in het laatje brengt.

In dit land moedigt de mate van “sociale welvaart” sommigen aan om te proberen een “luilekkerleventje” te leiden, maar de ware gelovige moet een houding hebben die precies het tegenovergestelde is. Binnenkort zullen we de brief aan de Hebreeën lezen, waar staat,

“Denk aan uw leiders, aan hen die tot u het woord van God hebben gesproken. Overweeg het resultaat van hun manier van leven en imiteer hun geloof” (13:7).

Zij hadden niet de zegen een Bijbel elke dag te lezen en wij kunnen ons niet aan de gedachte onttrekken dat, als zij die hadden gehad, zij er elke dag in zouden lezen. Maar vandaag, met zoveel beschikbare Bijbels, welke plaats neemt Gods woord in als wij elke dag leven?

Een van de kleinste “boeken” in de Bijbel is de derde brief van Johannes. Laten we ons laatste punt nemen uit wat hij schreef aan het eind van zijn lange leven.

“Geliefden, volgt het kwade niet na, maar volgt het goede na. Wie goed doet, is van God; wie kwaad doet, heeft God niet gezien” (vers 11).

Hoe duidelijk zie jij God?

+

Engelse versie / English version: Today’s Thought “We always pray … that our God may make you worthy” (May 20)

 

Voorgaande

Materialisme, “would be” leven en aspiraties #2

++

Aanvullende lectuur

1. Exhortation – Exhortatie of uiteenzetting
2. Gedachten op Marcus’ Site tussen oktober 2008 en december 2010
3. Economie en degradatie
4. Wie of welke generatie verantwoordelijk
5. Nieuwkomers, nieuwelingen, immigranten, allochtonen en import
6. Atheïstische reclameboodschap mag
7. In de supermarkt kan je (g)een hoop kopen
8. Verlangens van hedendaagse jongeren
9. Geestelijke vorming tot heiligheid #1

In the springtime it’s easy to see God’s love

It’s natural to feel good on a lovely day, surrounded by beauty, and to feel not-so-good on a dreary day. Which ought to make us pause, because what comes “naturally” generally comes from the flesh and we should consider it suspect.

The seasons change, everything in creation changes with them. But the Creator who originated all of it doesn’t…

Let us listen what Paul of WCF has to say when he looked at the end of Spring in the northern hemisphere :

In the springtime it’s easy to see God’s love. New life is everywhere, gorgeous flowers, glorious days. If we have our spiritual eyes open, we can see in all of this a figure of resurrection — life re-emerging from the ground. God built this yearly reminder into His creation deliberately. Just as daily we arise from sleep, as a figure of rising from the “sleep” of death.

Of course, I live in the northern hemisphere. In the southern hemisphere autumn is heading into winter.

Those who, like me, live in a temperate climate know the depth of winter, the bitter cold, the treacherous ice, the leaden sky—and we are affected. It’s easy to feel down. Easier to wonder, “Where is God?”

It’s natural to feel good on a lovely day, surrounded by beauty, and to feel not-so-good on a dreary day. Which ought to make us pause, because what comes “naturally” generally comes from the flesh and we should consider it suspect.

The seasons change, everything in creation changes with them. But the Creator who originated all of it doesn’t.

“Every good gift and every perfect gift is from above, coming down from the Father of lights, with whom there is no variation or shadow due to change.” (James 1:17)

The shadows change daily, and seasonally, but the change is not in the sun—it’s the earth that spins, that revolves around the sun with a tilt. I think all this was designed in, for us to think about. Ups and downs, daily and seasonally, are of the earth—if all we do is look at what’s of the earth, we will fail to see the constancy of the light, which comes from the “Father of lights”.

David got it. He wrote,

“Where shall I go from your Spirit? Or where shall I flee from your presence? If I ascend to heaven, you are there! If I make my bed in Sheol, you are there!” (Psalm 139:7-8)

Do you think David was contemplating a literal trip to heaven, or to the grave? What he says would be true, literally, because God truly is omnipresent. But if we look at the whole psalm, David is expressing his wonder—I would say inexpressible wonder, except that he is able to express it! One piece of that expression is that, even in the wildest imaginable extremes of being “up” and “down”, God is there, constant.

Here’s the lesson I’m seeing. When we “ascend to heaven”—whether in response to a beautiful spring day or anything else — we should capitalize on it. By all means, accept the gift of that “up” time. And when we are in “Sheol”—as down as we can be—let’s not forget what David writes a few verses later:

“Even the darkness is not dark to you; the night is bright as the day, for darkness is as light with you.” (verse 12)

What looks to us like deep darkness, what looks to us like bitter winter, isn’t dark to God. He still sees, still loves, is still with us, no matter where we go, emotionally. Built right into creation, spring will follow winter, day will follow night. We will arise from sleep. We will arise from Sheol. Emotionally, spiritually, literally.

Love, Paul

Biden accuses Russia of genocide in Ukraine

Event

U.S. President Joe Biden said for the first time on Tuesday that Russia’s invasion of Ukraine amounts to genocide, a significant escalation of the president’s rhetoric. Biden used the term genocide in a speech at an ethanol plant in Iowa and later stood by the description as he prepared to board Air Force One.

“Yes, I called it genocide because it has become clearer and clearer that Putin is just trying to wipe out the idea of being able to be Ukrainian and the evidence is mounting,”

Biden told reporters. He added:

“We’ll let the lawyers decide internationally whether or not it qualifies, but it sure seems that way to me.”

Biden has repeatedly called Russian President Vladimir Putin a war criminal, but Tuesday April 12, marked the first time he accused Russia of committing genocide in Ukraine. Genocide, considered the most serious international offense, was first used to describe the Nazi Holocaust. It was established in 1948 as a crime under international law.

Comment

Under international law, genocide is an intent to destroy – in whole or in part – a national, ethnic, racial or religious group. According to U.N. convention, this includes through killings; serious bodily or mental harm; inflicting lethal conditions and measures to prevent births, among other means. Since the end of the Cold War, the US State Department has only formally used the term seven times. There is pressure on Biden to put more pressure on Putin as his own ratings have slumped further. Americans are struggling with rising energy and food costs fuelled by the war in Ukraine.

“Your family budget, your ability to fill up your tank, none of it should hinge on whether a dictator declares war and commits genocide a half a world away,”

Biden said. We are seeing the return of the Cold War – the king of the south versus the king of the north.

And I will turn thee back, and put hooks into thy jaws, and I will bring thee forth, and all thine army, horses and horsemen, all of them clothed with all sorts of armour, even a great company with bucklers and shields, all of them handling swords: (Ezekiel 38:4)

Andy Walton

Weekly World Watch

++

Additional reading

1. Putin Lies And Manipulates History To Gain Domestic And International Support For His Military Buildup On The Ukrainian Border
2. Pledges to send more military assistance to Ukraine and Russian warnings
3. The Guardian’s view on Ukraine for the first half of April 2022

De gedachte van vandaag “God woont niet in huizen” (29 april)

In de lezingen van gisteren en eergisteren konden we zien hoe de apostelen zichzelf in de problemen brachten door over Jezus te spreken en wonderen te doen in de naam van God.

In de lezing van gisteren (Handelingen 6) lezen we hoe de religieuze leiders valse getuigen opriepen om de volgelingen van Christus te kunnen straffen. De hogepriester, zo lezen we in de lezing van vandaag (Handelingen 7) vroeg zich af of al die dingen die zij gehoord hadden wel waar waren. Dit hoofdstuk geeft een goed kort overzicht van wat we in het Oude Testament kunnen vinden, over het volk van God, hoe het moeilijke dagen had, maar ook hoe God met hen was en hen hielp om uit moeilijke situaties te komen.

Er wordt ook gesproken over een “Tent van Getuigenis” die het volk moest oprichten overeenkomstig het bevel dat Jehovah God had gegeven naar wat God Mozes had laten zien.

Het tabernakel in St Raphael’s Cathedral in Dubuque, Iowa, geplaatst op het oude hoogaltaar van de kathedraal (cf. Algemene Instructie van het Romeins Missaal, 315, a)

Tot op de dag van vandaag zijn er kerkelijke organisaties die hun leden willen doen geloven dat in hun kerk vooraan een heilige nis, of tabernakel, staat waarin God zou wonen. Zij gebruiken dezelfde naam als wat Joden de ‘Tent van samenkomst’ noemde en waarvan wij nu nog Joden en Jeshuaisten zo hun plaats van samenkomst noemen.
Er wordt wel in de Bijbel gesproken om de God van Jakob een woonplaats te verschaffen. Zo horen wij dan ook dat Salomo over ging om zulk een plaats voor God te bouwen.

Ook de man die bij God in de gunst stond (een man naar God Zijn hart), David, die God had weggehaald bij de schapen om leider van Gods Volk Israël te worden, had gevraagd of hij voor God een huis mocht bouwen, een vast onderdak te midden van het Volk van Israël. David vond van zichzelf dat hij toch aan alle moeite die hij zich had getroost een plaats moest vinden, waar zijn God kon wonen. Een woonplaats voor de machtige God van Jakob.

Maar toen Jehovah eindelijk vrede gaf en Israël niet langer in oorlog was met de omringende volken, kreeg David van de profeet Nathan te horen dat de dienaar David geen stenen huis voor God moest bouwen omdat  de God van Israël namelijk nooit in een tempel heeft gewoond. Voor de vroege Hebreeën was Zijn huis een tent geweest sinds de tijd dat Hij Israël uit Egypte haalde. Nooit heeft Jehovah gevraagd waarom zij geen mooie cederhouten tempel voor Hem hadden gebouwd. (2Sa 7:1-7 8)

“1  Toen Koning David zijn intrek had genomen in zijn paleis en Jahwe gezorgd had dat al zijn vijanden, in heel de omtrek, hem met rust lieten, 2 zei hij tot de profeet Natan: ‘Nu moet u eens zien! Zelf woon ik in een paleis van cederhout en de ark van God staat onder tentdoek!’ 3 Natan zei tot de koning: ‘Doe gerust wat u van plan bent; Jahwe staat u bij.’

4  Maar diezelfde nacht nog werd het woord van Jahwe gericht tot Natan: 5 ‘Zeg aan mijn dienaar David: Zo spreekt Jahwe: Gij wilt voor Mij een huis bouwen en Mij daarin laten wonen?

6 Ik heb nooit in een huis gewoond, sinds de tijd dat Ik de Israelieten uit Egypte geleid heb tot vandaag toe; steeds ben Ik meegetrokken in een tent, waar Ik in verbleef.

7 Zolang Ik met de Israelieten meetrok heb ik nooit aan iemand gevraagd: Waarom bouwt gij Mij niet een huis van cederhout? Aan geen van de rechters van Israel, die Ik aangesteld had om mijn volk te hoeden.

Zeg daarom aan mijn dienaar David: Zo spreekt Jahwe van de legerscharen: Ik heb u uit de steppe gehaald, achter de schapen vandaan, om vorst te zijn over mij volk Israel.” (2Sa 7:1-8 WV78)

Wel werd de boodschap van God van de hemelse legers aan David gegeven dat hij als leider van Gods Volk Israël hen een eigen land zou geven, waarin de heidense volken hen niet meer zullen lastigvallen, zoals in de tijd toen de richters Zijn volk regeerden. Wanneer David zou sterven zou één van zijn eigen zonen op David zijn troon geplaatst worden door God. Hij is degene die een tempel voor God zou bouwen. Dat is dan ook geschied en het werd een huis waaraan Jehovah God Zijn naam aan verbond.

Tot op vandaag zien wij dat God ervoor zorg droeg dat al de nakomelingen van David koningen van Israël werden, ook al is Jezus nog niet door iedereen dusdanig erkend. Maar ook hij zal dat koningschap, dat niet meer zal wankelen,  komen te beheren.

Salomo bouwde dus een huis voor God en zijn koningsheerschappij zou ook voor altijd blijven voortbestaan. En hij die in de lijn van David ter wereld is gekomen zou de Almachtige God tot Vader zijn  terwijl dat ‘zaad van David‘ een zoon tot God zal zijn. Hierbij maakte God ook kenbaar dat Hij nooit Zijn genade van hem zou afwenden. Dat zaad van David zou door God voor altijd tot koning gemaakt worden in Zijn huis en Zijn koninkrijk en hij zal voor eeuwig op de troon komen te zitten.

Terwijl Jezus hier op aarde zal komen zetelen, moeten wij weten dat Jehovah, de God van Jezus, zal blijven zetelen waar Hij altijd al heeft gewoond, namelijk in de hemel. Want daar is ontegensprekelijk de woonplaats van de Enige Ware God. Niets uit mensenhanden kan iets beters maken dan datgene wat God zelf heeft geschapen.

Jehovah woont in Zijn heilige tempel en daar zit Hij op de troon in de hemelen, waar Zijn ogen alles zien en beoordelen wat de mens doet.

“De Heer in zijn heilig paleis, de Heer in de hemel ten troon – zijn ogen, peilende, zien, zijn wimpers doorgronden de mens;” (Ps 11:4 WV78)

“47 Maar het was Salomo die Hem een huis bouwde. 48 Toch woont de Allerhoogste niet in wat door mensenhanden gemaakt is, zoals de profeet zegt: 49 De hemel is mij een troon, de aarde een voetbank voor mijn voeten. Wat voor een huis zult gij dan voor Mij bouwen, zegt de Heer, of wat zal mijn rustplaats zijn 50 Heeft mijn hand dat alles niet gemaakt?” (Hnd 7:47-50 WV78)

Het is ook in die hemel dat men nu Jezus kan vinden aan Gods rechter hand.

“55 Maar hij, vervuld van de heilige Geest, staarde naar de hemel en zag Gods heerlijkheid en Jezus staande aan Gods rechterhand; 56 en hij riep uit: ‘Ik zie de hemel open en de Mensenzoon staande aan Gods rechterhand.’” (Hnd 7:55-56 WV78)

Voor velen kan het in deze tijd lang duren voordat zij, net als de Israëlieten in de oude tijden, gaan inzien dat God bereid is om bij hen te zijn die Hem erkennen en aanbidden. God kan en moet hier op aarde in ons midden gevonden worden.

+

Engelse versie / English version: Today’s thought “God not living in houses” (April 29)

Voorgaande

Opgaan naar Jeruzalem 2: Abraham en Isaak

Voor een ware volger van Christus loopt niet altijd alles vlotjes

++

Aanvullend

1. Een woonplaats voor God
2. Christus Jezus – de zoon van God
3. Jezus zoon van God
4. Een boekrol van leven en dood
5. Studieweek rond tabernakel en Filippenzen
6. Het Wachttorengenootschap over Christadelphians #11 Zogezegd kardinale fouten van het christadelfianisme #2 Jezus voor David of pas na David tot bestaan gekomen
7. Enkele kernpunten van het Christelijk geloof
8. Christadelfiaanse geloofspunten #2 Jezus de zoon van God
9. Christadelfiaanse geloofspunten #22 Chiliasme of Millennialisme

Voor een ware volger van Christus loopt niet altijd alles vlotjes

Als wij rondom ons kijken zien wij hoe veel mensen weg komen met verkeerde dingen die zij verrichten.  Zij die spreken over God en gebod worden vaak weggelachen. Ook zullen velen er op toe zien dat ze maar iets zullen kunnen vinden om aan te merken op een Christen zodat zij hem voor schut kunnen zetten.

Meer dan eens zullen meerdere mensen uw geloof op de proef stellen. Ze zullen niet enkel moeilijke vragen stellen, maar zullen ook proberen dingen uit te lokken. Liefst zien zij dan je verkeerde reacties maken.

Zij die denken dat alles vlotjes zal verlopen van zodra zij gedoopt zijn in de naam van Christus, moeten wij in zekere zin ontgoochelen. Zoals elke mens moeilijkheden moet ondergaan is dat ook niet anders voor een Christen. Wel is het zo dat een Christen makkelijker met zijn beproevingen zal kunnen omgaan.

Onze levensloop gaat echter niet altijd van een leien dakje, maar wij groeien door hindernissen te overwinnen, en dat geldt des te meer wanneer wij ernaar streven Christus en God te dienen. In de Bijbel kunnen wij een hele resem van voorbeelden vinden van mensen die God wensten te dienen met heel hun hart. Maar de Schrift verdoezelt hun zwakheden niet en stelt vele van die “Mannen van God” voor met al hun hebbelijkheden en onhebbelijkheden. Wij zien hoe zij moeilijkheden moesten ondergaan en hoe dikwijls zij werden beproefd en telkens weer een oplossing wisten te vinden om in lijn met God te handelen.

Ook zij die Jezus wensten te volgen hadden het niet altijd makkelijk. De apostelen en eerste volgers van Jeshua ben Josef (Jezus Christus) waren niet overal graag geziene figuren in de eerste eeuw van onze tijdrekening.

De apostel Lukas brengt in zijn Boek Handelingen van de Apostelen een goed overzicht hoe de apostelen met hun angsten en moeilijkheden omgingen en hoe zij samen probeerden een gemeenschap van gelovigen te doen groeien.

In de lezing van gisteren (Handelingen 4) konden wij lezen hoe de apostelen het aandurfden om naar buiten te komen en over de verrezen heer te spreken. De priesters, de tempelbewakers en de Sadduceeërs waren echter kwaad omdat de leerlingen aan de mensen leerden dat Jezus uit de dood zou zijn opgestaan. Om die reden namen ze hen gevangen en sloten hen op tot de volgende dag. Want het was intussen al avond geworden.

Maar tegen alle verwachtingen in, gingen veel van de mensen die hadden staan luisteren, toch in Jezus geloven. Zo waren er inmiddels ongeveer 5000 mannen die geloofden.  (Hand. 4:1-4)

De volgende dag werd er vergaderd door de leiders en wetgeleerden in Jeruzalem. Daar waren Annas de hogepriester, Kajafas, Johannes, Alexander en alle mannen die bij de familie van de hogepriester hoorden. Ze wilden wel eens weten door welke kracht zij een man hadden kunnen genezen en zovele mensen konden overtuigen van hun leer.

“Zij lieten hen voorleiden en vroegen:

‘Door welke kracht of in welke naam hebt ge dat gedaan?’” (Hnd 4:7 WV78)

Zij waren ook benieuwd om te weten wij hen gezegd had zulke dingen te doen

“8 Toen sprak Petrus, vervuld van de heilige Geest, tot hen:

‘Overheden van het volk en oudsten! 9 Indien wij vandaag ter verantwoording geroepen worden voor een weldaad aan een gebrekkige bewezen, waardoor deze genezen is, 10 dan moet gij allen en het gehele volk van Israel weten, dat door de naam van Jezus Christus, de Nazoreeer, die gij gekruisigd hebt maar die God uit de doden heeft doen opstaan: dat door die Naam deze man hier gezond voor u staat. (Hnd 4:8-10 WV78)

Petrus was toen ook niet bang aan te geven wie zij eigenlijk hadden laten ombrengen.

11 Hij is de steen die door u, de bouwlieden, niets waard werd geacht en toch tot hoeksteen geworden is. 12 Bij niemand anders is dan ook de redding te vinden en geen andere Naam onder de hemel is aan de mensen gegeven waarin wij gered moeten worden.’” (Hnd 4:8-12 WV78)

Zo aan een gerechtelijk onderzoek onderworpen worden is niet zo makkelijk te dragen, maar hij geloofde in zijn zaak en vertrouwde op zijn God. Hij gaf toen ook aan dat zij zich geroepen voelden om die boodschap van Christus uit te dragen, niet enkel in de stad, maar ook daar buiten, zodat zij en het hele volk van Israël zouden komen te weten dat zij dat hebben gedaan namens Jezus Christus uit Nazareth.

De geestelijke leiders waren heel verbaasd dat Petrus en Johannes zo vol geloof en zonder vrees durfden te spreken. Want Petrus en Johannes waren eenvoudige mensen die niet hadden gestudeerd. En ze herkenden hen, dat ze vroeger bij Jezus hoorden.

De leiders konden niet ontkennen dat ze de vroeger zieke man nu gezond bij hen zagen staan. Ze overlegden met elkaar wat zij met hen konden doen.

“16 en zeiden:

‘Wat moeten wij met die mensen doen? Het is duidelijk voor alle inwoners van Jeruzalem dat een onmiskenbaar wonderteken door hen is verricht. We kunnen dat niet loochenen. 17 Maar om te verhinderen dat het gerucht daarvan nog verder onder het volk verbreid wordt, zouden we hen met dreigementen moeten verbieden nog ooit met een beroep op die Naam tot enig mens te spreken.’” (Hnd 4:16-17 WV78)

Zo werd de apostelen opgelegd om niet meer zo over Jezus te praten.

“Toen riepen zij hen binnen en verboden hun nog ooit iets te zeggen of te leren met een beroep op Jezus’ Naam.” (Hnd 4:18 WV78)

Ook al was er nu een streng verbod om tegen de mensen nog over deze Jezus te spreken, gingen zij verder, ook al hadden ze nog meer dreigementen naar hun hoofd gekregen.

“Na hen nogmaals gedreigd te hebben, stelden zij hen in vrijheid, omdat ze, met het oog op het volk, niet wisten hoe ze hen moesten straffen, want allen verheerlijkten God om hetgeen er gebeurd was.” (Hnd 4:21 WV78)

“Met kracht en klem legden de apostelen getuigenis af van de verrijzenis van de Heer Jezus en rijke genade rustte op hen allen.” (Hnd 4:33 WV78)

In Handelingen 5 lezen we hoe de apostelen steeds sterker in hun toewijding aan het werk van hun heer gaan en alle uitdagingen overwinnen, zodat

“Het woord Gods breidde zich uit en het aantal leerlingen in Jeruzalem vermeerderde sterk; ook een groot aantal priesters gaf zich gewonnen aan het geloof.” (Hnd 6:7 WV78)

Maar dat maakte de godsdienstige autoriteiten verontrust en velen er van werden zelfs woedend. Zij gingen zelfs zo ver om te besluiten hen te doden. (Hnd 5:33)

Maar er is tenminste één wijze man (Gamaliël) die hen aanraadt niet te extreem te zijn, zodat zij slechts zouden over gaan tot het geselen van hen.

“40 Zij riepen de apostelen, lieten hen geselen, verboden hun te spreken in de naam van Jezus en stelden hen in vrijheid. 41 Zij verlieten het Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren smaad te lijden omwille van de Naam.” (Hnd 5:40-41 WV78)

De jaren daar op werden meermaals apostelen en leerlingen van apostelen getreiterd en gegeseld. Doorheen de eeuwen zijn er dan altijd mensen geweest die geloofden in hun zaak voor Jezus  en het belang om het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk van God te verkondigen. De verspreiding van het geloof in Die Éne Ware God vroeg meermaals bepaalde offers van de verkondigers. Maar zij zetten hun werk moedig voort.

Ook zij die geloven in Jezus moeten in hun leven de weg zoeken om tot een beter leven te komen. Hierbij kunnen ze veel struikelstenen tegen komen. Maar aan de andere kant is er daar het geloof dat hen mee op weg kan helpen om al die moeilijkheden te kunnen weerstaan. Door hun vertrouwen in God en in de hoop op Christus kunnen ware Christenen kracht putten uit hun  geloof.

Ook weten christenen het maar al te goed dat het beter is voor het goede gestraft te worden dan voor het slechte ongestraft te blijven in deze wereld, maar dan later door Jezus verworpen te worden. Indien wij momenten het hard te verduren hebben kunnen wij aan Jezus denken en hoe hij heeft moeten lijden. Terwille van Christus mogen wij dan wel als dwazen aanschouwd worden door de wereld, maar dat moet ons niet afschrikken.
Door de moeilijkheden die wij moeten overwinnen kunnen wij groeien, betere en sterker worden.

“12  Dierbare vrienden, verwondert u niet over de brand die in uw midden woedt om u te louteren, alsof u iets ongewoons overkomt. 13 Verheug u veeleer, juist in de mate dat gij deel hebt aan het lijden van Christus; dan zult gij juichen van blijdschap, wanneer zijn heerlijkheid zich openbaart.” (1Pe 4:12-13 WV78)

“Hoeveel beter is het, zo God het wil, te lijden voor het goede dat men doet dan straf te ondergaan voor misdrijven.” (1Pe 3:17 WV78)

“2  Broeders, acht uzelf heel gelukkig, wanneer u allerlei beproevingen overkomen, 3 want gij weet dat de beproeving van uw geloof standvastigheid voortbrengt. 4 En de standvastigheid moet zich ten volle verwerkelijken, zodat gij volmaakt en onberispelijk zijt en in niets te kort schiet.” (Jak 1:2-4 WV78)

“(34:20) De rechtvaardige treft menige rampspoed, doch de Heer verlost hem uit dit alles.” (Ps 34:19 WV78)

“3 Meer nog, wij zijn zelfs trots op onze beproevingen, in het besef dat verdrukking leidt tot volharding, 4 volharding tot beproefde deugd en deze weer tot hoop.” (Ro 5:3-4 WV78)

“Zalig de mens die standhoudt in de beproeving. Heeft hij de toets doorstaan, dan zal hij de zegekrans van het leven ontvangen, die God beloofd heeft aan wie Hem liefhebben.” (Jak 1:12 WV78)

Doorheen de eeuwen heen hebben zij die slechts de ene ware God aanbidden en de boodschap van Jezus Christus willen over brengen het niet altijd gemakkelijk gehad.

Zo is het altijd geweest – helaas is in de laatste twee generaties de bereidheid om te “strijden” voor het oorspronkelijke evangelie steeds minder geworden, vooral in welvarende landen – voor de meesten heeft deze wereld te veel dingen te bieden om hun gedachten bezig te houden, weinigen zien het nodig “oneer te lijden” – maar hoe kunnen wij “waardig geacht” worden als wij de uitdagingen die het leven biedt niet echt aangaan. Het Nieuwe Testament staat vol met voorbeelden van hen die dat deden – en denk ook aan de waardigen in het Oude Testament.

“Hij is het, die ons door het geloof de toegang heeft ontsloten tot die genade waarin wij staan; door Hem ook mogen wij ons beroemen op onze hoop op de heerlijkheid Gods.” (Ro 5:2 WV78)

+

Voorgaande

Kunnen focussen in een hectische tijd

De Voltooiing van de schepping 1 Beproeving – Op weg naar volmaaktheid

De Voltooiing van de schepping 3 Noodzakelijke beproeving

Gods vergeten Woord 17 Geleid door de Geest 2 De gift en de gaven

Gods vergeten Woord 21 #3 Gelovig afwachten

Gods vergeten Woord 22 God en de Keizer 6 Recht en onrecht

Gods vergeten Woord 24 Getuigen 1 Intro

Overdenking: David: Geloof leren door beproeving

Ons gebed en een luisterende Vader

De gedachte van vandaag “Andere evangelies en andere Christussen” (08 maart)

Fragiliteit en actie #2 Onderwerpen en werken

Hermeneutiek om uit te dragen #8 Tegenspraak

++

Aanvullende teksten

1. Positie en macht – Geschiedenis van het Christendom 1. De vroege dagen van het Christendom
2. Monotomie van het leven
3. U bent vandaag waar uw gedachten u hebben gebracht
4. Het pre-messiaans tijdperk
5. Het Geschreven Woord: Pijnigen
6. Tot bewust zijn komen voor huidig leven
7. Beproevingen en geloof
8. Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken
9. Fundamenten van het Geloof 6: Beproeving van het geloof
10. Wie brengt het Kwaad over ons
11. Omgaan met zorgen in ons leven
12. Doemdenkers en ons lijden
13. Diegene verbeterend die van Hem houdt
14. Verbeterende hemelse Vader
15. Bereid zijn toegang te krijgen tot vreugde in het aangezicht van tegenspoed
16. Het juiste perron vinden
17. Op weg naar het eindstation
18. Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld
19. Wees niet bang van die proeven die God op u wenst af te sturen
20. We horen vrolijk te zijn in het midden van onze beproevingen
21. Wordt verlicht met betrekking tot de betekenis van de tijd waarin we nu leven
22. Een liefde die ons niet vrijstelt van verzoeking
23. Een verstoorde geest vormt een rusteloos kussen
24. Het treffen van tijd en toeval
25. Zichtbare druppel Bloed aan de deurlijst
26. Er werd ons gevraagd: Jezus leert ons bidden; ‘leidt ons niet in verzoeking’. Betekent dit dat het God is die ons in verzoeking leidt en ons doet zondigen?
27. Overdenking: De vertrouwelijke omgang van God is met wie Hem vrezen (Psalm 25:14)
28. God, beproevingen, tekenen en wonderen
29. Hoogdag voor vele protestanten
30. Gebed ter bescherming en versterking van de verkondigers van het Goede Nieuws