Met nieuwe Amerikaanse verkiezingen in het verschiet kijken we even terug naar wat er in 2006 en 2007 gaande was.
Uit 2007: In het Nieuws
Belangrijke en interessante nieuwsfeiten in het licht van de Bijbel
Natuurlijke olie-sijpels zoals deze in het McKittrick-gebied van Californië werden gebruikt door de indianen en later gewonnen door kolonisten.
Al is het niet meteen duidelijk: onze wereld wordt steeds meer beheerst door religieuze druk. Dat begint vreemd genoeg met de extreme afhankelijkheid van de VS van olie. Olie uit de VS zelf heeft ooit een Amerikaanse wereldhegemonie geschapen die daar volledig op was gebaseerd. Maar die olie begint op te raken en de VS zijn nu een netto importeur. De Amerikaanse overheid is wanhopig op zoek naar nieuwe bronnen en leveranciers. Slechts weinig Europeanen realiseren zich hoezeer in vrijwel elke naoorlogse presidentsverkiezing verlies of winst is bepaald door oliebelangen.
Locatie van aardolieraffinaderijen in de Verenigde Staten, 2012
Analyses hebben onomstotelijk aangetoond dat elke succesvolle kandidaat de belangen van de olie-industrie hoog op zijn prioriteitenlijst had staan, en dat zijn belangrijkste kiezers diegenen waren die het sterkst gebaat zijn bij een ruime olievoorziening. Met voorstellen voor energiebesparing win je daar geen verkiezingen. Dit verklaart de historische betrekkingen van de VS met de grote olieleveranciers in het Midden-Oosten (zoals Saudi-Arabië). Maar hun bronnen zijn inmiddels ook over de top van hun capaciteit heen. Alleen Irak heeft nog ruime voorraden, wegens de jarenlange boycot daarvan door de VN: Irak is thans de ‘jackpot’ van de loterij die de jacht op olie is geworden, en de Amerikaanse belangen daar gaan daarom veel verder dan het brengen van democratie.
Buiten Irak zitten de grootste voorraden thans in streken die worden beheerst door Moskou. Het is dan ook niet toevallig dat de VS goede maatjes willen zijn met president Poetin, maar die heeft al laten weten dat zijn welwillendheid een prijs heeft.
Aardgasboorinstallatie in Texas, VS.
Na olie is in onze wereld aardgas de meest begeerde energiebron voor de middellange termijn, en ook daarvan heeft Rusland grote voorraden. Poetin heeft echter ook al laten zien er niet voor terug te schrikken de buitenlandse gasvoorziening te gebruiken als drukmiddel (de Oekraïne, Wit-Rusland). Ook heeft hij al gezinspeeld op een OPEC-achtig gaskartel. Dat zou hem in staat stellen het energiewapen te hanteren zoals deArabieren in 1973-74. En op de vraag waarom hij dat zou willen, is het antwoord wel duidelijk. In het zuiden van de Russische Federatie bevindt zich een gordel van Islamitische staten zonder speciale loyaliteit jegens Moskou. Om zijn land stabiel te houden, moet Poetin deze te vriend houden. En aangezien juist de meest radicale moslims fel anti-Amerika (en anti-Israël) zijn, mag hij niet de verdenking op zich laden dat hij aan de leiband van de VS zou lopen. Daarom streeft ook hij naar goede betrekkingen met de moslimlanden van het Midden-Oosten. Dit moet wel leiden tot een belangenconflict tussen een weer opkomend Rusland enerzijds en een wanhopig naar olie en gas snakkend Amerika anderzijds. Dat zal niet meteen leiden tot openlijke ruzie, maar zal onder de oppervlakte wel degelijk gaan smeulen. Maar er speelt voor de Amerikaanse president nog een factor. Recente verkiezingen zijn meeren meer beheerst door fundamentalistische ‘christenen’ die, op grond van hun specifieke opvattingen over ‘de eindtijd’, voor de VS een grote rol zien in het Midden-Oosten. Daarbij zijn hun opvattingen nogal twee-slachtig. Enerzijds neigen zij ertoe zeer pro-Israël te zijn en juist de meest radicale stromingen daar te steunen, anderzijds menen velen van hen dat Israël zich zal verbinden met een ‘antichrist’, die zij spoedig verwachten. Maar een kandidaat die de verkiezingen wil winnen, kan zich niet permitteren deze kiezers van zich te vervreemden. Met andere woorden: de wereldpolitiek dreigt bepaald te gaan worden door twee presidenten waarvan in beide gevallen de handen in belangrijke mate zijn gebonden. In het ene geval door oliebelangen en de opvattingen van fundamentalistische religieuze groeperingen, en in het andere door radicale moslims die de stabiliteit van zijn imperium bedreigen. In beide gevallen is het Midden-Oosten het brandpunt, en in beide gevallen spelen op de achtergrond radicale en fundamentalistisch religieuze motieven een belangrijke rol.
OT-profetieën die wij gewoonlijk in verband brengen met ‘de eindtijd’, lijken te spreken van een grote opmars door een macht uit het noorden, gesteund door volken uit de huidige Arabische (en mogelijk Iraanse) moslimwereld, maar ook van een alliantie uit de westerse wereld. Inmiddels stevent de confrontatie tussen ‘christendom’ en ‘islam’ duidelijk af op een crisis. Het is daarom niet denkbeeldig dat beide partijen elkaar gaan tegen komen bij Jeruzalem, elk met zijn eigen drijfveren en doelen, maar beide met motieven die per saldo blind zijn voor Gods hand:
“Nu lopen vele volken tegen (Jeruzalem) te hoop, ze zeggen: ‘LaatSion maar worden ontwijd, wij zien het met welgevallen!’ Maar ze weten niet wat de HEER met ze voorheeft, ze hebben geen inzicht in zijn besluit: dat Hij ze verzameld heeft als schoven op de dorsvloer” (Micha 4:11-12).
++
It is true to say that there have always been 
Afgezien van enkele particuliere initiatieven, gaat het in het Nederlands taalgebied eigenlijk maar om twee uitgaven, beide als Nederlandstalige varianten van internationale initiatieven. De ‘Groot Nieuws Bijbel’ (GNB), een gezamenlijke uitgave van het Nederlands Bijbelgenootschap en de Katholieke Bijbelstichting,valt nog onder de vertalingen. Dit betreft de Nederlandse versie van een internationaal initiatief met een gemeenschappelijke aanpak, en ook wereldwijd met dezelfde illustraties. Bij zijn verschijnen werd hij aangeprezen als de Bijbel voor de moderne tijd, maar dat is intussen wat teruggenomen. Hij wordt nu aanbevolen voor beginnende bijbellezers (ook kinderen) die zo vertrouwd kunnen raken met de bijbelse boodschap. Na verloop van tijd, en met wat meer ervaring (of leeftijd) zouden ze dan echter toch beter kunnen doorstromen naar een meer traditionele vertaling.
‘Het Boek’, van de Stichting ‘Living Bibles Holland’, de Nederlandse afdeling van ‘Living Bibles (= levende Bijbels) International’ is eveneens de Nederlandse versie van een internationale aanpak. Maar dit, een navertellen van het oorspronkelijke verhaal, is duidelijk een parafrase. Hoewel de ‘vertaler/naverteller’ wel degelijk heeft getracht zich in principe aan de oorspronkelijke tekst te houden, aarzelt hij toch niet om het verhaal aan te passen wanneer hij meent dat het anders onvoldoende begrijpelijk zou zijn.
Maar men heeft de uitdrukking – die intussen een staande uitdrukking in onze taal is geworden – blijkbaar niet willen (of durven) veranderen. In modern Nederlands zou je ‘vrees’ waarschijnlijk dan ook nog liever weergeven als angst of bang zijn. De GNB vertaalt het daarom ook als:
Beter zelfs dan de NBV met:
Christadelphians
Guestspeaker
Marcus Ampe
Relating to God
Belgian Biblestudents
Christadelphian Ecclesia
