Hij zag hem liggen

Jezus heeft tijdens zijn predikingswerk in Israël veel tegenwerking ondervonden van Joodse leiders die niet in hem geloofden. Zij stelden hem strikvragen om een grond van beschuldiging te kunnen vinden. Hun doel was hem uit de weg te ruimen. Het is boeiend te zien hoe Jezus de gemene strikvragen pareerde. Door hierop te letten, leren wij Jezus veel beter kennen. Hij stond in het volle leven en was net als wij onderhevig aan verzoekingen en aanvechtingen. Wel had hij door zijn affiniteit met de Vader een volmaakt inzicht in de betekenis van de Thora.

Eens kwam er een Thorageleerde naar Jezus toe. Deze wilde Jezus op de proef stellen. Hij kwam dus niet om lering van Jezus te ontvangen, maar om hem op een ondoordachte uitspraak te vangen. De vraag leek heel onschuldig.

“Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?”
(Lucas 10:25).

De wetgeleerde moet rekening hebben gehouden met de mogelijkheid dat Jezus een verkeerd antwoord zou geven. Dat gebeurde echter niet, want Jezus wist wat er in mensen omging en zijn wijsheid was indrukwekkend. Jezus nam de regie over en liet de wetgeleerde zelf het antwoord geven. De rabbijn antwoordde:

“Heb deHeer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf”.

Jezus zei: “U hebt juist geantwoord”.

Maar het fijne in de woorden van Jezus was gelegen in de staart van wat hij zei:

“Doe dat en u zult leven”.

Liefhebben van God en liefhebben van onze naaste, dáár gaat het om! De wetgeleerde wilde het Jezus moeilijk maken, maar nu kreeg hij het zelf moeilijk. Hij wilde zich rechtvaardigen en zei:

“Wie is mijn naaste?”.

Die vraag stelde Jezus als de ware rabbijn in de gelegenheid de wetgeleerde een belangrijke les te leren. De wetgeleerde moest terug naar de schoolbanken en Jezus stond voor de klas. Niet als een professor maar als de vleesgeworden Thora.

De parabel van de goede Samaritaan, 18e eeuw, Messina, Chiesa della Medaglia Miracolosa, Casa di Ospitalità Collereale

Jezus vertelde hem een verhaal over iemand die van Jeruzalem naar Jericho reisde, en onderweg werd overvallen door rovers, die hem zijn kleren uittrokken, hem mishandelden en hem daarna halfdood achterlieten. Meestal was het heel erg stil op deze weg, die slingerend naar beneden liep. Laat nu toevallig een priester langskomen. Hij zag het slachtoffer liggen en wilde niet met het leed worden geconfronteerd. Hij liep met een grote boog om hem heen. Laat er nu ook een Leviet langskomen.
Maar bij de aanblik van het slachtoffer liep ook hij met een grote boog om hem heen. Ik  weet niet precies wat er in die mannen omging. Misschien wilden zij zich niet verontreinigen aan een dode om dienst te kunnen doen in de tempel. Dat zou kunnen getuigen van hun trouw aan de wet. Maar het gewichtigste van de Thora hadden zij niet begrepen: barmhartigheid bewijzen. Een door hen verguisde Samaritaan was ook op
reis. Deze zag de halfdode man liggen en hij kreeg medelijden met hem Zijn medelijden bracht hem bij de man. Het was juist zijn mededogen met het slachtoffer dat de afstand tussen hem en de ongelukkige reiziger verkleinde. De Samaritaan vereenzelvigde zich met het slachtoffer.
Hij ging naar de gewonde man toe, goot olie en wijn over zijn wonden en verbond ze. Hij zette hem op zijn eigen rijdier en bracht hem naar het logement, waar hij voor hem zorgde. De volgende morgen gaf hij twee denarie aan de eigenaar en zei:

“Zorg voor hem, en als u meer kosten moet maken, zal ik u die op mijn terugreis vergoeden”.

Jezus vroeg toen:

“Wie van de drie is volgens u de naaste geworden van het slachtoffer van de rovers”

De woorden “volgens u” waren bewust door Jezus gekozen. De wetgeleerde was eerlijk genoeg om het goede antwoord te geven:

“De man die medelijden met hem heeft getoond”.

Jezus zei daarop:

“Doet u dan voortaan net zo”.

De toepassing hield in dat deze wetgeleerde óók Jezus moest liefhebben! Want was het toevallig dat Jezus een Samaritaan nam als voorbeeld van barmhartigheid? Werd Hij, die kwam om het verlorene te redden, niet beschimpt door de Joden dat Hij een Samaritaan was en bezeten (Joh. 8:48)? Hij is dus zelf die barmhartige Samaritaan!

Behoren wij niet allemaal de naaste te zijn voor slachtoffers, net als Jezus? En zijn wij niet allemaal gelijk aan het slachtoffer dat hulp nodig had? Hij van voorbijgangers, wij van Jezus in ons stervensproces ten gevolge van de zonde?

Bijbelcitaten uit de NBV
M.R.

+

Voorgaande

Betreffende het spirituele lichaam

De Taal van de Bijbel, producten van hun tijd – liefde en geloven

Materialisme, “would be” leven en aspiraties #8

Gods vergeten Woord 15 Schepping 7 Vreze des Heren

Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 1 Wet van Mozes

Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 2 Jezus en de Wet

Gods vergeten Woord 21 Intro: In de wereld maar niet van de wereld

Gods vergeten Woord 25 Varen op Bijbels Kompas 1 Intro Afstemmen op principes

Gods vergeten Woord 25 Varen op Bijbels Kompas 3 Een goede en rechtvaardige wet

Jy moet jou naaste liefhê soos jouself

De nacht is ver gevorderd 24 Studie 4 Zorg voor de naaste

Hermeneutiek om uit te dragen #8 Tegenspraak

Hermeneutiek om uit te dragen #10 Verkondigen

Verlossing #9 De enige weg

Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #4 Volgelingen van Jezus

++

Aangeraden aanvullende lectuur

1. Geestelijke energie noodzakelijk voor de mens
2. Woord zonder boeien vol van kracht
3. God liefhebben en Bekommeren om je medemensen
4. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #6 Woorden tot voedsel en communicatie
5. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #4 Vergankelijkheid #1 Welvaart
6. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #8 Gebed #6 Communicatie en manifestatie
7. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #10 Gebed #8 Voorwaarde
8. Verschil in woordbetekenis doorheen de tijd 2 Liefhebben en Geloven
9. Jezus’ laatste reis Opgaan naar Jeruzalem
10. Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken
11. De aanduiding door Paulus en Jacobus van de werken die wij horen te doen
12. Onze houding naar anderen belangrijk om te overtuigen
13. Evangelisatie en open karakter
14. Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen
15. Liefde meest krachtige en noodzakelijke component in het leven
16. Opgepast voor oproepers tot wraak
17. Slag om waardigheid in zuivere natuur
18. Wapens van onze oorlogsvoering
19. Wrok verwerpen
20. Verzoening en Broederschap 2 Uit de eigen cocon stappen
21. Obama benadrukt ‘wet’ dat religies samenbindt

+++

Gerelateerd

Tot hoe ver kan naastenliefde gaan en wat is echt nodig om als barmhartige Samaritaan op te treden?: Ik doneer mijn nier… of toch niet? / Kidney donation… do or don’t?

Honderd jaar geleden toen men dacht een einde aan de gruwel te krijgen

Om 11 uur vandaag herdenken wij dat honderd jaar geleden na vele jaren van ongelofelijke gruwel de mensen te horen kregen dat de Grote Oorlog ten einde kwam. Het gaf hen hoop dat er nooit meer zo iets afgrijselijk zou kunnen plaats vinden.

Men had nooit kunnen denken dat zo iets verschrikkelijks zou kunnen plaats vinden. In heel wat landen hadden vele burgers totaal geen idee wat een onmenselijkheid plaats greep in de Vlaamse velden. Zij die er van terug keerden konden meestal op geen begrip rekenen. Velen van hen kwamen in een niet eindigende nachtmerrie waarbij hun geliefden geen begrip hadden voor wat zij hadden mee gemaakt en voor wat er in hen om ging.

Europa werd helemaal door elkaar geschud. Over heel Europa was er in kerken gebeden voor de strijders. Vriend en vijand smeekten dezelfde God om de overwinning. De meesten hoopten met hun gebeden en verzoekingen het heil van hun geliefden te verzekeren.
Zij vergaten dat De God boven alle goden een God van liefde en vrede is die geweld volledig afkeurt en de God van levenden wil zijn. Het is geen God die het gelijk geeft aan de sterkste.

Aan het failliet van rede en overleg viel niet langer te twijfelen toen de zomer van 1914 een heel andere warmte en licht meebracht dan de natuur normaal brengt. De hemel werd nu opgeschrikt door felle lichtflitsen en hevig gebulder.

Het von Schlieffenplan en de Franse tegenhanger Plan XVII

Sinds de onafhankelijkheid in 1830 mocht het nieuw gevormde land ‘België‘ zich beroepen op een zekere vorm van vredige samenleving. Maar het had zijn geografie niet mee. Voor eeuwen was dat grondgebied het slagveld van Europa geweest. Nu zou het niet anders worden. België lag te centraal om te kunnen hopen dat het, in geval van een oorlog tussen Frankrijk en Duitsland, buiten het wapengekletter kon blijven. Vreemd dat de Belgische overheid geen vrees had en geen voorzorgsmaatregelen trof om België te vrijwaren van een vijandelijke doortocht. De Duitse opperbevelhebber Von Schlieffen had namelijk al in 1906 een plan opgetekend om door België te trekken richting Frankrijk. Zijn opvolger Helmuth von Moltke voerde dat plan uit met een zuidwestelijke draaibeweging via België om Noord-Frankrijk in 1914 binnen te vallen.

De katholieken die sinds 1884 aan de macht waren in België zagen militairen en kazernes als verderfelijke elementen die de katholieken moesten mijden. Niet zozeer om de wapens die men moest hanteren, maar om hun vrijgevochten houding tegenover zeden. Ook vonden zij het best dat de rijke klasse zich van de loting vrij kon kopen, zodat de ‘edele’ families hun zonen niet zouden verliezen in een oneconomische activiteit.

De socialisten zagen echter het leger als een instrument van het kapitalisme en de burgerlijke macht, die hun politiek niet eens een stem wilde geven.

Het was echter vijf jaar nadat Leopold I de wet had ondertekend dat één zoon per gezin opriep voor de dienstplicht, dat vijftien klassen soldaten onder de wapens werden geroepen bij de algemene mobilisatie van 31 juli 1914.  Daarbij telden ook 11 jaargangen lotelingen, die gemiddeld veel ouder waren en vooral anders opgeleid dan de jongste categorieën dienstplichtigen. Spoedig zou blijken hoe inefficiënt het Belgisch leger wel was, met een gebrek aan reserve officieren en officieren die eerder hun uniform als pronkmiddel zagen voor hun prestigieuze baan.

België werd onder de voet gelopen en kwam niet onderuit de vele wreedheden die de Duitsers in petto hadden om hun frustraties bot te vieren in een gebied met een 750 kilometer lange frontlijn van Nieuwpoort tot aan de Zwitserse grens. Onze contreien kwamen onder een stellingoorlog in iets dat uiteindelijk zonder einde leek te komen.

Verrotting en stank doordrongen de mensen en misschien ook hun gedachten. Het was zelfs zo ver gekomen dat men eigen mensen liet doodschieten omdat zij zich terugtrokken of omdat zij niet meer durfden verder te gaan.

Gewone burgers werden in vele gevallen ook opgeëist door de bezetter. Ook door het aanslaan van voedselvoorraden en muziekinstrumenten om van het koper of brons wapens te maken, maakten ze zich onpopulair.

Even leek het of de menselijkheid verdwenen was in West-Europa, maar rond de ‘Komiteit’, zoals het gewoonlijk werd genoemd, ontstond een uitgebreid netwerk van humanitaire bijstand.

Een Britse fosgeen-bom uit de Eerste Wereldoorlog, gevonden bij de Somme in 2006

Van af september 1915 schrok de legerleiding van beide kampen, er niet voor terug om chemische wapens te gaan gebruiken. Na het chloorgas volgde het krachtiger fosgeen en in 1917 pakte Duitsland uit met het nog dodelijker mosterdgas, dat, naar de plek waar het voor het eerst opdook, Yperiet werd genoemd.

Op 11 november 1918 werd op 80 kilometer ten noordoosten van Parijs, om 5 uur ’s nachts in het wapenstilstandsrijtuig op het westelijk front nabij Rethondes (Forêt de Compiègne, Bos van Compiègne) een overeenkomst ondertekend door de militair theoreticus, generaal en commandant van de École Supérieure de Guerre  Ferdinand Foch en de Duitse delegatie, om op 11 november 1918 (“het elfde uur van de elfde dag van de elfde maand” of 11-11-11) de wapens neer te leggen. Met deze wapenstilstand eindigde het vechten op land, zee en lucht in de Eerste Wereldoorlog tussen de geallieerden en hun tegenstander, Duitsland, hoewel niet formeel een overgave.

Iedereen was er zich bewust van dat zulk een oorlog nooit meer mocht plaats grijpen.

“Nooit meer oorlog”

was een leuze die men in vele plaatsen veelvuldig te horen kreeg. Erg genoeg was er 18 jaar later weer een ernstige dreiging die in 1939 verder zou ontaarden in een tweede wereld oorlog (van 1939 tot 1945 een slachtpartij op wereldschaal tussen twee allianties: de asmogendheden en de geallieerden.).

Betreft die eerste gruwelijke oorlog van 1914-18 had de Bijbel waarschuwingen gegeven. En wie dacht dat Wereldoorlog II de laatste Grote Oorlog zou zijn zou beter kijken of die Bestseller aller tijden met zijn profetieën niet de waarheid vertelt en een licht laat schijnen op een derde maar dan wel een laatste Wereld Oorlog.

Laten wij niet vergeten welk een leed oorlog met zich mee brengt en dat in vele gevallen het na de wapenstilstand nog niet echt gedaan is. Zo was Brussel bijvoorbeeld nog tot 17 november 1918 door Duitse troepen bezet. Een revolutionaire oproer had het Duitse leger ontwricht en een soldatenraad naar Bolsjewistisch model had de Belgische arbeiders tot solidariteit opgeroepen. Ten gevolge van militaire muiterij was er in Duitsland een revolutionaire chaos ontstaan. Keizer Wilhelm II moest vluchten en vond onderdak in het neutrale Nederland.

De huidige situatie is niet bepaald een teken dat er stabiliteit is voor een vredig samengaan van alle mensen. Zij die in God geloven zouden naar Zijn geboden moeten leven en Zijn schepping moeten waarderen en in ere houden. Hierbij zou elke gelovige elke mens als een schepsel van God moeten erkennen en open staan om deze bij te staan. Haat tegen over anderen is iets dat niet in het woordenboek van een christen zou mogen staan. Een volgeling moet open staan voor anderen, welke hun afkomst of hun geloof ook moge zijn.

De Bijbel waarschuwt ons voor de komende grote strijd. Gelovigen moeten zich daar op voorbereiden, maar mogen er niet toe bijdragen om dat vreselijk gebeuren te versnellen. Zij moeten vrede in hun hart dragen en de vredesboodschap van Christus Jezus ook verder verspreiden. Als boodschappers van het Goede Nieuws of evangelie, moeten zij proberen anderen er van te overtuigen ook mee aan die vredesboodschap te werken en te streven naar een vredelievende wereld. Ook al weten wij dat wij niet zullen kunnen ontkomen aan die Grote Verdrukking of Armageddon, is het wel mogelijk om ons te sterken en voor te bereiden zodat wij en diegenen rondom ons niet al te veel zullen moeten afzien.

Laat de vrede vandaag met jou zijn terwijl je ook die miljoenen slachtoffers herdenkt die eigenlijk hun leven voor weinig nuttigs gelaten hebben. Sommigen mogen er van overtuigd zijn dat zij het leven ter verdediging van het land hebben gegeven. Maar daar zou men de vraag kunnen stellen of dat niet op een andere manier zou kunnen gebeurd zijn. Het grijpen naar wapens en het doden van mensen is vast en zeker niet de beste manier.

Ook moeten wij beseffen dat er geen vrede kan zijn zonder vrede onder religies. Daarom moet er daar eerst werk van gemaakt worden. Hierbij heeft elke gelovige zijn of haar verantwoordelijkheid te dragen. Ook al beseffen wij dat naar de eindtijd toe religies ook tegen elkaar zullen opstaan, moet de ware religie of het ware geloof sterk genoeg zijn om anderen te overtuigen van de nodige aanvaarding van elkaar en van de noodzakelijke broederlijke liefde.

Let we not forget – Laten wij het niet vergeten

+

Voorgaand

Kijkend naar het Oosten en het Westen voor Waarheid

Materialisme, “would be” leven en aspiraties #4

++

Aansluitende lectuur

1. 11 november, al of niet vergeten #1 Tot de Industrialisatie
2. 11 november, al of niet vergeten #2 Vanaf de Industrialisatie
3. Omgaan met zorgen in ons leven
4. Door moeilijkheden zien dat de bijbel waar is
5. Christelijke Overdenking: Zijn broeder haten
6. Wrevel vermoordt de dwaas, gramschap doodt de zot
7. Christendom blijft van invloed
8. Overwin het kwade door het goede
9. Wapens van de gelovige bij voortdurend geweld
10. Werk maken van Godsdienstvrijheid
11. Staat Europa voor vrijheid van godsdienst
12. Angst en verlossing van het kwaad
13. Oproep tot inzet voor vluchtelingen en een toekomst van vrede
14. Charis Shalom
15. Laat de vrede vandaag met jou zijn
16. Vredelievend
17. God Kijkt toe
18. Is er een komende Eindtijd
19. Laatste dagen omroepers
20. Doemdagscenarios
21. Oorlog in kerkenland
22. Geen vrede zonder vrede onder religies
23. Moeten Christenen over zich heen laten walsen
24. Visie op Jezus’ wederkomst van invloed op vraag hoe met deze aarde omgaan
25. Een moment van Bezinning, even maar
26. Getuigen van Jehovah, Data en Waarheid
27. Wordt verlicht met betrekking tot de betekenis van de tijd waarin we nu leven
28. Bestemde tijden
29. Dr. Visser bekijkt de eindtijd
30. Uitkijkend naar 2017 en aankomende tijden
31. Tekenen van de laatste dagen wanneer moeilijke tijden zullen komen

+++

Gerelateerd

1. Oorlog en vrede
2. Frans Huygens en Wereldoorlog I
3. De Fulmar Inn: Dodenherdenking 2
4. Een flinke beloning is genoeg aanleiding voor de derde wereldoorlog
5. Mastenbos…

+++

In het Engels aangeraden lectuur

1. Reflections on the Great War #1 100 years on
2. Reflections on the Great War #2
3. The Armistice – The end of The Great War, WW1
4. A Century On – Remember The Fallen
5. 11 November 1918 – Not so peaceful
6. WW1 Centenary: Staff Stories, James Horace Wright
7. How two close friends took centre stage as the First World War ended
8. The Guilt of November 11
9. Armistice Day 2018: Remembering 100 Years Ago
10. Granddad’s WWI Armistice Memoir
11. Remembrance…..
12. Armistice Commemorations
13. Remembrance-day
14. No Stone Left Alone: Montreal students lay poppies for Remembrance Day
15. Commemorating 100 Years: The Daring Capture of Le Quesnoy by New Zealand Forces in WWI
16. The last man
17. Video: Remember Them All
18. An Outbreak of Peace
19. 2,738 reasons for peace
20. A Hundred Years After The Armistice

De degelijke Huisvrouw

“Een degelijke huisvrouw, wie zal haar vinden?
Haar waarde gaat koralen ver te boven.” (Spreuken 31:10)

Er is een algemene opvatting, aansluitend bij de evolutietheorie, dat de relatie tussen man en vrouw door de eeuwen heen een langzame ontwikkeling heeft gekend, en dat pas in modernere tijden het concept van het huwelijk is ontstaan. Om deze visie te steunen worden wij eraan herinnerd dat er zelfs tegenwoordig primitieve volken zijn, waar de vrouw door brute kracht genomen wordt. Als verder bewijs wordt beweerd dat onder vroegere beschavingen de vrouw slechts als slaaf en bezit van de man werd beschouwd,
en dat zij pas in de vorige eeuw economische en politieke vrijheid heeft verkregen.

De Bijbel steunt deze opvatting niet.
Integendeel, het huwelijk is begonnen met het eerste mensenpaar, en de vrouw, Eva, werd niet als slaaf of bezitting van Adam geschapen, maar als iemand “die bij hem paste”. Sterker nog, deze verhouding, die in Eden werd bevestigd, vormt het symbool van die volmaakte verhouding wanneer Christus met zijn bruid, de gemeente, wordt verenigd.
Bovendien, tonen de Schriften vele voorbeelden van vrouwen, wier verhouding met hun mannen een verantwoordelijkheid en een vermogen laten zien die ver uitgaan boven hun
positie, als wij bovengenoemde tijdschaal voor de vrouwelijke ontwikkeling zouden geloven.
Sara, bijvoorbeeld, al noemde zij haar man Abraham heer en was zij hem onderdanig, nam een zeer onafhankelijk standpunt in over bepaalde zaken, en kreeg daarvoor ook nog Gods goedkeuring (Genesis 21:12).
De vrouw van Manoach toonde in een noodsituatie een heldere intelligentie en een veel praktischer houding dan haar man (Richteren 13:22-23).
Qua karakter steekt Abigail met kop en schouders uit boven haar boerse man (1 Samuël 25).

Maar misschien is het sterkste bewijs tegen deze sociale evolutie voor wat betreft het huwelijk en de status van de vrouw, het beeld van “de degelijke huisvrouw” waarmee het
boek Spreuken eindigt (hoofdstuk 31:10-31). Het woord “degelijk” doet de volle betekenis van het Hebreeuwse woord te kort. In de NBV wordt het als “sterk’ vertaald, maar met de gedachte er achter dat de vrouw op alle fronten, geestelijk en praktisch, sterk is.
Geleerden hebben zich in het verleden het hoofd erover gebroken wie de auteur van dit stuk zou zijn.

Wie was de hier genoemde koning Lemuël? Wij weten het niet met zekerheid, maar in de Joodse Talmud maakt zijn naam deel uit van de verschillende namen van Salomo. Dat
Salomo, onder Gods leiding, de schrijver van deze ode zou zijn, lijkt zeer toepasselijk, gezien zijn grote ervaring met vrouwen.

In het boek Spreuken is deze ervaring, zowel negatief als positief, opgeschreven voor volgende generaties. Zulke uitdrukkingen als

“de vreemde vrouw… die gladde woorden spreekt”( 2:16),

“een schone vrouw zonder verstand”(11:22),

en

“de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is, wier handen boeien zijn” (Prediker 7:26),

komen uit het hart van een koning, die “zevenhonderd vorstinnen en driehonderd bijvrouwen” had (1 Koningen 11:3). Zij gelden als waarschuwingen voor de jonge man die zijn levensloop als volwassene begint.

Toch kan effectief onderricht nooit uitsluitend negatief zijn. De jeugd heeft behalve waarschuwingen ook opwekking nodig, een ideaal om na te volgen. Dit ideaal vinden wij hier aan het eind van het boek Spreuken. Als Salomo, ondanks al zijn wijsheid en alle gelegenheid die hij heeft gehad, dat nooit heeft ervaren, zou dat gebrek hem des te duidelijker hebben gemaakt, welke realiteit en schoonheid hij had gemist.

De woorden van Koning Lemuël verdienen ook onze aandacht. Of wij nu al getrouwd zijn, of nog op weg daarheen, zij kunnen ons inspireren en tegelijk terechtwijzen. Hoe gezegend is de man wiens vrouw de karaktereigenschappen toont, die hier genoemd worden:

voorzienigheid, samenwerking, zakenkennis, ijver, liefdadigheid, en vriendelijkheid!

“Zij doet hem goed en geen kwaad, al de dagen van haar leven” (vers 12).

Ofschoon de nadruk hier op de deugden van de vrouw ligt, is het, tussen de regels door, ook duidelijk dat er iets van de man wordt verwacht. Hij geeft zijn vrouw een mate van vrijheid, die zelfs heden ten dage niet altijd het geval is. Zij kan bijvoorbeeld moeilijk

“op een akker zinnen en die verwerven” (vers 16),

als haar man al het geld in handen heeft. Het vertrouwen van haar man en de gepaste middelen heeft ze juist nodig om haar uitstekende deugden te kunnen ontplooien.

“Haar zonen staan op en prijzen haar gelukkig, ook haar man roemt haar…” (vers 28).

Misschien zijn wij geneigd om onze huiselijke zegeningen als vanzelfsprekend te nemen. De vrouw des huizes verdient de waardering van man en kinderen. Het zou goed zijn wanneer wij dat duidelijk laten blijken!

Alle citaten uit de NBG’51 behalve waar anders vermeld.

F.W.T/C.T.

+

Voorgaande

Gods vergeten Woord 25 Varen op Bijbels Kompas 5 Leven naar de Bijbel

++

Aansluitend

1. Vrouwendag 8 maart 2017
2. Verzoening en Broederschap 1 Getrouwheid en vergoeding
3. Drie stappen voor een gelukkig huwelijk
4. Katholieken en orthodoxen verdedigen samen het gezin
5. Bisschoppensynode omtrent het gezin
6. Bisschoppensynode omtrent minderjarigen
7. Inzegening huwelijk randkerkelijken
8. Oproep tot afschaffing verplichting burgerlijk huwelijk voor kerkelijk huwelijk
9. Verklaring voor Huwelijk eenheid tussen een man een een vrouw
10. Vader tegenhanger van de moeder
11. In het huwelijk elkaar niet verwonden
12. Manhattan-verklaring
13. Een prins en de dood
14. Koninklijk huwelijk en heidense gebruiken
15. Losgeslagen communicatie in een Vaderschap in herziening
16. Verleiding in het huwelijk
17. Echtscheiding en selectief Bijbelgebruik
18. Opnieuw spanningen Kerk van Engeland
19. Vrouwelijke priesters in Katholieke kerk

+++

Gerelateerd

1. Het onzichtbare vrouw stereotype
2. Buik intrekken en borsten vooruit
3. Ik ben nu vrouw, was ik nog maar weer klein en onervaren…
4. Ik ben dus sterker aan het worden
5. Reizen door Iran als vrouw
6. Reizen door Jordanië als vrouw
7. Parochieregisters
8. Live of like? waarom zou je een huwelijk, dat niet je eigen is, dat door een van de grootste omroepen ter wereld is vastgelegd en dus thuis gewoon ergens binnen te halen is, willen filmen met je eigen bibberige telefoon.
9. Huwelijksvoltrekking in restaurant De Basiliek
10. Het droom huwelijk van Shanina Shaik
11. Amanda Balk is getrouwd
12. Dordts echtpaar Trenning 75 jaar getrouwd
13. Neil Young bevestigt ten slotte het huwelijk met Daryl Hannah terwijl hij pleit voor mensen om te stemmen
14. Nogal wiedes dat vrouwen minder salaris krijgen
15. De Economische Toestand Der Vrouw DjVu
16. Met een beetje bluf krijg je als vrouw wat je verdient
17. Niks rokjesdag, wit shirt!
18. Hawksian woman Krachtige vrouwen. Ik heb daar meer mee dan vrouwen die ja en amen zeggen. Die het aanrecht als hun grootste recht zien.

Aanroepen van Gods Naam

Over geheel de aarde kan men volkeren vinden die zich tot een god, godheid of goden wenden om dingen af te smeken. zij roepen hun godheid of godheden aan. Wij kunnen zien dat zelfs alle niet-bijbelse religies hiervan doordrenkt zijn.

Het lijkt wel of de mens niet zonder goden kan waarbij zij op deze goden wil rekenen om het goed verloop van hun leven te verzekeren. Om alles in hun leven goed te laten verlopen zoekt de mens zijn heil in het ‘gunstig stemmen’ van de goden waar hij in gelooft. Bij meerdere volkeren kan men ook zien dat zij die geloof hechten aan goden ook bereid zijn om niet enkel die goden goedgunstig te stemmen door het stipt naleven van voorschriften, het stipt volbrengen van voorgeschreven rituelen en het zo zorgvuldig mogelijk uitspreken van de voorgeschreven ‘heilige formules’ die ze zich eigen willen maken.

De mens heeft als het ware een nood aan spiritualiteit en zoekt naar de verbanden van zijn geestelijke en lichamelijk welzijn met mogelijke geestelijke of buitenwereldse elementen. hierbij zoeken zij ook mogelijke wijzen van leven en mogelijkheden om hun relaties met anderen goed op te bouwen. Geconfronteerd met bepaalde gebeurtenissen in het leven, zoals geboorte, verloving, huwelijk, sterven, willen vele mensen die gebeurtenissen gebruiken om zich te bezinnen en om te feesten of te gedenken. Bij die feesten zijn er door de geschiedenis heen allerlei gebruiken gekomen die volkeren zich eigen gemaakt hebben en zijn komen te behoren tot de tradities.

Bij meerdere volkeren en geloofsgroepen kan men bepaalde standaard gebeden en riten vinden, waarbij men bij de herhaling er van hoopt dat zij beantwoord zullen worden. Die standaard gebeden of formules moeten de gelovigen van die geloofsgroep het gevoelen geven dat zij de beste formule gebruiken om iets af te smeken. Bij velen wordt het Gebed ook een geloofszaak, maar voor velen is er bij die gebeden ook een mogelijkheid om verbondenheid te voelen, zo wel met anderen die ook die formules gebruiken als een gehechtheid met de persoon of godheid tot wie zij bidden.

Als de mensen bidden of dingen of goden aanroepen hopen zij op die aanroeping reactie te krijgen. Zij hopen dat er gevolg aan hun woorden en bewegingen zal gegeven worden. Met hun actie, uitspreken van formules, of vrij gemaakte smeekgebeden, verwachten zij dat hun wensen of verwachtingen in vervulling zullen komen.

Zoals wij bij meerderde volkeren allerlei rituelen en gebeden kunnen vinden kan men deze ook aantreffen bij Joden, Christenen en Moslims.

Wij als volgelingen van Christus moeten beseffen dat het ‘aanroepen van Gods naam’ veel meer inhoudt dan het uitspreken van een formule. Gods ‘naam’ is een uitdrukking van zijn karakter (zie “Hoe leest u?” op blz. 24/25). Het spreekt van Gods vergevingsgezindheid:

“JHWH, JHWH, God, barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw, die goedertierenheid bestendigt aan duizenden, die ongerechtigheid, overtreding en zonde vergeeft; maar de schuldige houdt Hij zeker niet onschuldig.” (Exodus 34:6-7)

Het vernoemen van schuldigen en zondigen moet ons aan het denken brengen. Het moet ons doen beseffen dat het vermijden van zonde een belangrijk element is in het vervullen of antwoord krijgen van onze verzoeken of aanbidding. Voor de Almachtige Goddelijke Schepper van hemel en aarde en alle mensen, is het belangrijk dat er besef van het eigen gedrag is. Er hoort een bewustzijn te zijn van het eigen “ik“.

Bij de vele volkeren hier op aarde kan men mensen allerlei goden, figuren of zelfs natuurelementen zien aanbidden. Dit valt helemaal niet in goede aarde bij de Schepper van dit alles. In Zijn Woord kan men duidelijk vinden hoe Hij zulke aanbidding verfoeit. Hij wenst zelfs de enige Ware aanbidding. Op dat vlak mogen wij zelfs aannemen dat Hij zelfs een jaloerse godheid mag of kan zijn.

De Grote Enige Ware God heeft Zijn Heilige Naam bekend gemaakt voor altijd en vereist deze niet op onwaardige wijze te gebruiken.

“ Bovendien zei God tot Mozes: ‘Dit moet ge de Israelieten zeggen: JHWH {Jehovah}, de God van uw vaderen, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob, zendt mij tot u. Dit is mijn naam voor altijd. Zo moet men Mij aanspreken, alle geslachten door.” (Ex 3:15)

“ Ik ben Jehovah, dat is mijn naam, mijn glorie deel Ik met geen ander, mijn roem niet met de godenbeelden.” (Jes 42:8)

“(83:19) weten zij dat slechts Gij – wiens naam Jehovah is – over heel de aarde ten troon zit.” (Ps 83:18)

“ Gij zult de naam van Jehovah uw God niet lichtvaardig gebruiken; want Jehovah laat degenen die zijn naam lichtvaardig gebruiken niet ongestraft.” (Ex 20:7)

Jezus leerde aan zijn toehoorders hoe zij zouden kunnen bidden. Dat voorbeeldgebed dat hij gaf is nog steeds een gebruikelijke formule. In dat “Onze Vader” maken de bidders duidelijk dat zij die Naam hoog willen prijzen.

“Geheiligd zij Uw Naam”

Deze heiliging of apart plaatsing kan enkel gebeuren als er voldoende mensen er voor zorgen dat Die Naam gekend geraakt en dat mensen de belangrijkheid van die Naam gaan inzien. Hiervoor is prediking of verkondiging nodig.  Die prediking, evangelisering of kenbaarmaking van de Naam moet de mensen ook duidelijk maken hoe belangrijk Die Naam is en waarom Deze ook apart moet geplaatst worden of een speciale eer moet krijgen.

De Ene Enige Ware God Jehovah Die alles geschapen heeft is niet van plan Zijn glorie met anderen te delen. Hij verwacht van zijn aanbidders volledige toewijding. Ook al zal dat misschien niet altijd gemakkelijk zijn. De Enige Ware Godheid belooft wel dat dat werkelijk tot nut zal zijn, terwijl het bidden tot beelden of voorwerpen weinig nut zal hebben.

“7 Houd u niet op met die goddeloze en zinneloze mythen. Oefen u in de vroomheid. 8 Oefening van het lichaam heeft beperkte waarde, maar de voordelen van de godsvrucht zijn onbeperkt, want zij houdt beloften in zowel voor dit leven als het toekomstige.” (1Ti 4:7-8 WV78)

“ Nu brengt de godsvrucht ongetwijfeld grote winst, maar alleen voor hem die tevreden is met wat hij heeft.” (1Ti 6:6 WV78)

“ Toen zei Jezus hem: ‘Weg, satan: er staat geschreven: De Heer uw God zult gij aanbidden en Hem alleen dienen.’” (Mt 4:10 WV78)

“ God is geest, en wie Hem aanbidden moeten Hem in geest en waarheid aanbidden.’” (Joh 4:24 WV78)

“ Zij eren Mij, maar zonder zin, en mensenwet is wat zij leren.” (Mt 15:9 WV78)

Enkel de aanbidding van de allerhoogste Godheid heeft zin. Daarbij gebruiken wij ook best Zijn Naam.

David zegt:

“ JHWH is nabij. JHWH is wie Hem aanroept nabij, elk die Hem aanroept in vertrouwen.” (Ps 145:18)

Het gaat dus niet om het simpele aanroepen als zodanig, maar om de gezindheid waarmee dat gebeurt. Ook de apostel Paulus vraagt:

“Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in wie zij niet geloofd hebben?

… Gelijk geschreven staat: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die een goede boodschap (in het Grieks:een evangelie) brengen” (Romeinen 10:14-15).

Bij hen die Jehovah God met Zijn Naam aanroepen moet er eensgezindheid zijn en moet er de wil zijn om het evangelie uit te dragen. In het evangelie of het Goede Nieuws van Gods Koninkrijk, gaat het om een beroep op de reddende kracht van Jezus’ offerdood. Maar wij kunnen die reddende kracht alleen deelachtig worden wanneer wij er oprecht naar streven ook zelf die ‘gezindheid van Christus’ te hebben en te tonen.

++

Aansluitende lectuur

1. Aanbidding
2. Is daar een veroorzaker van alles
3. Op zoek naar antwoorden op de vraag Is er een God # 1 Veel goden
4. Op zoek naar antwoorden op de vraag Is er een God # 2 Pantheon van goden en feesten
5. Gods vergeten Woord 16 Geopenbaarde Woord 1 Zoeken naar een god
6. Een 1ste antwoord op de 4e vraag Wie God is 1 Een scheppend Wezen om aanbeden te worden
7. Op zoek naar een God boven alle goden
8. God versus goden
9. Schepper en Blogger God 4 Verklarende Stem
10. Jehovah voornaamste hooggeplaatste
11. Bijbelgezegden over God
12. De Bijbel en Bidden
13. Aanbidden, Aanbidding, Eredienst en Gebed
14. Zit je met vele vragen vind dan een site die misschien antwoorden kan geven op levensbelangrijke vragen
15. Alles aan de Ene onderworpen
16. De Almachtige God der goden, groter dan en hoog verheven boven alle goden
17. Bereshith 2:4-14 Adem en leven plaatsing door de Elohim God
18. Op zoek naar spiritualiteit 6 Spiritualiteit en gebed
19. Op zoek naar spiritualiteit 8 Eigen spiritualiteit
20. Katholieke Kerk eist gebed op in haar instellingen
21. De eerste christenen hun vieringen
22. Zeven Feesten van God de belangrijkste feesten van de hele Bijbel
23. De zeven Feesten van God
24. Kolossenzen 2:16 en de jaarlijkse feesten
25. Religieuze feesten in mei 2016
26. Saturnus, Janus, Zeus, Sol, donkerte, licht, eindejaarsfeesten en geschenken
27. Neem afstand van heidense vastenperiodes
28. Weest gezond van verstand en weest waakzaam met het oog op gebeden
29. Weest waakzaam met het oog op gebeden
30. Altijd verheugend zonder ophouden biddend
31. Gebedsverhoring niet door verlanglijstje
32. Bidden en mediteren
33. Lastigheid om te bidden
34. Begin met het weg voeren van kleine stenen om een berg te verwijderen
35. Hersenen beschouwen gebed als gesprek
36. Heeft het zin om te bidden?
37. Als je denkt dat je te klein bent om effectief te zijn
38. Mensen die bidden reageren gezonder op stress
39. Gebed is een geloofszaak
40. Biddenden zijn nooit alleen
41. Themadag ‘Hoop voor een biddende kerk’
42. Kan men kwaad afwenden door te bidden
43. Bidden is een eenvoudige blik op God
44. Gebed belangrijk aspect in ons leven
45. Kracht van het gebed
46. Gebed heeft ons getroost in ons verdriet
47. Laat ons bidden alsof wij het reeds verkregen hebben
48. Indien je bid zal je niet ontchoocheld worden
49. Goede impact van gebed op de mens
50. Ruimte voor gebed maken in zomervakantie
51. Jezus van Nazareth #7 Zijn Leven van gebed
52. Oproep tot gebedsleven in video-boodschap
53. Niet even bidden en weer terug de drukte in
54. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #2 Aanroepen van de Naam van God
55. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #3 Ernstig te nemen zegenende stem
56. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #5 Meditatie en transformatie
57. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #5 Gebed #2 Getuigen zonder taalbarrieres
58. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #7 Gebed #5 Luisterend Oor
59. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #12 Gebed #10 Gesprek met een Vriend
60. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #14 Gebed #12 De andere naam
61. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #15 Expositie voor de Schepper
62. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #16 Voordelen van het bidden
63. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #17 Soorten van gebed
64. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #18 Volbrenging
65. Prijs en zeg dank tot God de Allerhoogste
66. Kruisen en Iconen stukslaan
67. Schoonheid van heiligheid
68. Aanbiddingsmuziek en opzweping in kerken
69. Schoonheid van heiligheid
70. Niet toegeven aan de wereld

+++

Gerelateerde lectuur

1. Waarheid en Geloof // Truth and Faith
2. De Dingen van Boven
3. Koningen, Priesters & Schapen
4. De God van Doorbraak
5. Kus de Grond
6. Waalwijk viert boeddhistisch lentfeest
7. Vriendskap onder druk geplaas
8. ‘n Gebed vir swaarkry dae…
9. One Prayer to break all curses and Cast out Demons Very Powerful!! – Gebed dat alle vloeken verbreekt en demonen doet wijken
10. Lofprysing tot GOD
11. Nee, ek sal nie vir jou bid nie.
12. Verlange (Omgee) vir ander
13. Word jou gebede beantwoord?
14. Here, ons moet praat!

Ontmoeting met: Rachab

Kennismaking met bijzondere vrouwen en mannen in de Bijbel: Rachab

Werd niet ook Rachab, de hoer, rechtvaardig verklaard, toen ze  de verkenners ontving en langs een andere weg liet vertrekken?

In Jozua 2 ontmoeten we Rachab (de onstuimige). Zij woont in een huis op de muur van Jericho, en wordt door allen afgewezen en veracht. Haar huis dient als herberg en zij biedt reizigers onderdak.
Maar tot afschuw van haar stadgenoten ook haar lichaam. Het volk Israël staat nu op het punt het land Kanaan in bezit te nemen. Jozua moet van God bij Jericho beginnen en stuurt daarom twee verkenners naar Jericho. Zij zoeken een slaapplaats en komen bij Rachab in de herberg. De inwoners van de stad zien al snel dat dit geen gewone reizigers zijn. Het zijn spionnen, de stad is in gevaar.

“Lever deze mannen uit”

is het bevel van de koning. Rachab ziet en erkent dat deze mannen dienaars van de God van Israël zijn.
Met gevaar voor haar leven verbergt ze de mannen en misleidt de dienaars.
Zij kiest bewust voor de God van Israël, en neemt die dag afstand van haar leven. Zij
zegt:

‘Ik weet dat de Heer u het land gegeven heeft, wanneer u terugkomt, spaar mij en mijn familie’.

Zekrijgt de opdracht een rood koorduit het raam te hangen. De belofte van de Heer is, dat allen in haarhuisgespaardzullenworden, en in geloofdoetzij dit. Vanaf dat moment leeftzijonder de Israëlieten. De God van Israël is nu ookhaar God. Zijkreeg een zeerbijzondereplaatsonder het volk.

In Matteüs 1:5, in het geslachtsregister van Jezus, zien we haar weer terug:

“Salmon verwekte Boaz (grootvader van David) bij Rachab.

Zij, de verachte vrouw, mocht een voorouder van de grote verteller en leermeester
Jezus zijn. In Hebreeën 11:31 zien we haar naam onder de geloofshelden:

“Door haar geloof ontving de hoer Rachab de verkenners gastvrij in haar huis en is ze niet met de ongehoorzame bewoners van haar stad omgekomen”.

Jacobus prijst haar goede werken in 2: 25 van zijn brief. In Rachab zien wij een diepgelovige vrouw, die totaal afstand nam van haar oude leven. Een groot voorbeeld voor allen die Jezus willen volgen in hun leven.

N.D.

++

Aansluitende lectuur

1. Want het is geen leeg woord
2. Geen Wegvluchter

Gebed na het lezen van Psalm 8

Gisteren kenen wij naar psalm 8 waar is geschreven

 

“ “1  Voor de koorleider. Op de wijs van De Gatitische. Een psalm van David.

(8:2) HEER, onze Heer, hoe machtig is uw naam op heel de aarde. U die aan de hemel uw luister toont-

2 (8:3) met de stemmen van kinderen en zuigelingen bouwt u een macht op tegen uw vijanden om hun wraak en verzet te breken. 3  (8:4) Zie ik de hemel, het werk van uw vingers, de maan en de sterren door u daar bevestigd,

4 (8:5) wat is dan de sterveling dat u aan hem denkt, het mensenkind dat u naar hem omziet?

5 (8:6) U hebt hem bijna een god gemaakt, hem gekroond met glans en glorie, 6 (8:7) hem toevertrouwd het werk van uw handen en alles aan zijn voeten gelegd: 7 (8:8) schapen, geiten, al het vee, en ook de dieren van het veld, 8 (8:9) de vogels aan de hemel, de vissen in de zee en alles wat trekt over de wegen der zeeën. 9 (8:10) HEER, onze Heer, hoe machtig is uw naam op heel de aarde.” (Ps 8:1-9 NBV)

 

Heer onze God: uw majestueuze glorie vult de aarde –

Geef ons de ogen om het wonder en de schoonheid van Uw creatie te zien …
Geef ons een mening om Uw soevereiniteit over de menselijke geschiedenis te erkennen ….
Geef ons harten om Uw verlossing te ontvangen door Uw Zoon, Jezus Christus ….

Heer, onze God: uw majestueuze glorie vult de hemel
en toch heeft u speciale gunst getoond aan de zwakke mensheid –

Wat zijn wij toch zo arme schapen?
Soms denken wij wel heel wat te zijn,
al weten wij dat wij niet veel kunnen tegenover U
die al onze mogelijkheden ver overstijgt.

U denkt aan ons en zorgt voor ons …
U hebt ons naar Uw beeld gemaakt, gekroond met glorie en eer ….
U vertrouwde ons de zorg voor uw creatie toe ….

Heer, onze God:
U verbaast ons overal waar we ons keren.
Uw majestueuze glorie is overal om ons heen.

Toon ons Uw glorie!

*

We bidden tot de grote Spirituele Kracht waarin wij ons geloof stellen
We bidden boven alles voor vrede over de hele wereld.

Dat de Allerhoogste God, de Elohim Hashem Jehovah ons moge bijstaan.

 

+

Voorgaande

Begrijpend Zingen: Psalm 8: Wat is de mens…?

Materialisme, “would be” leven en aspiraties #8

++

Aansluitend

1. De zoeker naar God en wereldse schatten
2. Idioot zijn om te geloven?
3. Kan men God zoeken en ervaren
4. Vinden komt pas na goed zoeken
5. De Schepper God wil gevonden worden
6. Als je beseft dat God bestaat
7. Opgetekend in je hoofd wat is neergetekend
8. Rond God de Allerhoogste
9. De enige ware God
10. Geloof in slechts één God
11. Eigenheden aan God toegeschreven
12. Is er een verbinding tussen God en mens?
13. Kan men een verbinding maken met iets dat men niet kan aanraken
14. Bekommerende God
15. God is positief
16. Gods redding
17. God komt ons ten goede
18. Verzoend met God

+++

Gerelateerd

1. Psalm 8
2. Psalm Eight
3. day 2 (trek 2): put a psalm in my heart
4. Great Verses of the Bible: Psalm 8:3-5
5. Psalm 8, of David. O LORD, our Lord, how excellent is Thy Name in all the earth!
6. Majesty (prayers for the journey)
7. Majesty
8. Glories Stream
9. A Pack of Neurons or Stamped with the Image of God?
10. The hugeness of the cosmos reminds us how valuable we are to God.
11. Being Human – Part Four
12. Hope…

Begrijpend Zingen: Psalm 8: Wat is de mens…?

Wie de tekst van de Psalmen kent èn begrijpt, zal God met nog grotere vreugde lofzingen

Vandaag kijken wij naar Psalm 8

 

“1 Voor de koorleider. Met gittit-begeleiding. Een psalm van David.
(8:2) Heer, onze God, hoe vol macht is uw naam wijd en zijd op de aarde; gelijk Gij uw majesteit doet verschijnen hoog aan de hemel,
2 (8:3) uit de mond der kleinen, de kreet van het kind uw vermogen bevestigt, dat uw tegenstanders het weten, dat vijand en verstoorder moet zwijgen. 3 (8:4) Als uw hemel ik zie – uwer vingeren werk, maan en sterren die Gij daar stelde, 4 (8:5) wat is dan de mens dat Gij acht op hem slaat, het mensenkind dat Gij hem aanziet? 5 (8:6) En nochtans gaaft Ge hem een haast goddelijke staat; met waardigheid hebt Gij, met schoonheid gekroond 6 (8:7) die Gij heerser maakt over het werk uwer handen. Want alles hebt Gij aan zijn voeten gelegd: 7 (8:8) de schapen, het hoornvee bijeen en de andere, de dieren des velds, 8 (8:9) de vogelen des hemels, de vissen der zee: wat de banen der zeeen doorkruist. 9 (8:10) Heer, onze God, hoe vol macht is uw naam wijd en zijd op de aarde.” (Ps 8:1-9 WV78)

 

 Wat is de mens…?

David heeft niet alleen vele psalmen geschreven, maar heeft ervoor gezorgd dat, als de tempel eenmaal (door zijn zoon Salomo) gebouwd werd, deze psalmen gezongen zouden worden in de tempeldiensten.

“Voor de koorleider”

slaat dus op degene die de leiding had over de tempelzangers, terwijl

“Op de Gittith” (NBG51)

te maken heeft met de melodie of misschien het soort muziekinstrument waarop gespeeld werd (vergelijk ook de Psalmen 81 en 84). Toen hij een jonge schaapherder was, had David ruime gelegenheid Gods almacht in de schepping te bewonderen:

“U, die aan de hemel uw luister toont ” (vers 2).

En in vergelijking daarmee, hoe onbeduidend de mens is:

“Zie ik … de maan en de sterren, door u daar bevestigd, wat is de sterveling, dat u aan hem denkt, het mensenkind, dat u naar hem omziet?” (verzen 3-5).

Eigenlijk is de mens niet zó onbeduidend. Hij is immers gemaakt “naar Gods beeld” (Genesis 1:26). In die zin, is de mens “bijna een god gemaakt” (Psalm 8:6). Bovendien, was het van het begin af Gods bedoeling, dat de mens heerschappij zou hebben. Genesis 1:26 vervolgt met de woorden:

“zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee … de vogels … het vee.”

Psalm 8 is duidelijk een weerklank hiervan:

“Gij doet hem heersen over de werken uwer handen, alles hebt Gij onder zijn voeten gelegd: schapen en runderen … de vogelen … en de vissen” (verzen 7-9 NBG51)).

Nu is de zondige mens nooit in staat geweest deze taak op zich te nemen zoals God bedoelde. Toch is er één, de Here Jezus Christus, de zondeloze Zoon van God, die het wél kon. De Brief aan de Hebreeën, 1000 jaar na David geschreven, geeft commentaar op Psalm 8:

“Dat alles aan hem onderworpen is, zien wij echter nog niet; wel zien we dat Jezus — die voor korte tijd lager dan de engelen geplaatst was … nu met eer en luister gekroond is” (Hebreeën 2:6-9).

Zoals Jezus zelf zei:

“Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde” (Mattheüs 28:18).

Psalm 8 is dus een profetie van Jezus Christus, de Zoon van God. Maar Psalm 8 houdt nog steeds een belofte in voor ons. Zij die Jezus volgen mogen in Gods koninkrijk de vervulling van Psalm 8 voor zichzelf waarmaken:

“U (Christus) bent geslacht en met uw bloed hebt u voor God mensen (de gelovigen) gekocht … Zij zullen als koningen heersen op aarde” (Openbaring 5:9-10).

Inderdaad:

“HEER, onze Heer, hoe machtig is uw naam op heel de aarde” (Psalm 8:10)!

J.M

+

Vindt ook:

Begrijpend Zingen: Psalmen 56-59

Verlossing #7 Christus levend in de gelovige

++

Aansluitend

1. Zoon van God
2. Zoon van God – Vleesgeworden woord
3. Christus Jezus: de zoon van God
4. Zoon van God – de weg naar God
5. Een veel voorkomende vraag: Waarom moest Jezus of God naar de hel?
6. De Verlosser 3 Zijn menselijke kant

+++

Gerelateerd

1. The Spirit of the Psalms: O Lord Our Lord How High How Great (Psalm 8)
2. Psalm 8 God created the world and made humanity it’s stewards
3. Psalm 8 (by Simply you matter)
4. Psalm 8
5. How Majestic is Your Name
6. Little Less Than Divine
7. Psalm 8: Humanity in General or Christ in Particular?
8. Short meditation on Psalm 8
9. Oh How Excellent!
10. Praying the Psalms: Mon, 09 Jul – Psalm 8 ~ majestic glory
11. Worship to Go: God, our Creator

Ontmoeting met: Zacheüs

Kennismaking met bijzondere vrouwen en mannen in de Bijbel: de Joodse oppertollenaar van Jericho.

Zachäus (Niels Larsen Stevns)

In Lucas 19 ontmoeten we Zacheüs (reine). We leren hem kennen als ware volgeling van de gezondene van God en leermeester Jeshua (Jezus Christus). Hij was tollenaar. Dit was een vrijwillige functie. Tollenaars kochten tolrechten van de Romeinen en vroegen vaak teveel, zodat zij er zelf beter van werden. Tollenaars stonden daarom slecht bekend: ze dienden de Romeinen en velen misbruikten hun positie. Het tolhuis van Jericho was zeer aanzienlijk, want Jericho was een grensstad langs een belangrijke handelsroute, met veel waardevol transport. Dat Zacheüs oppertollenaar was, betekent dat hij hoofd van het tolkantoor was. Maar ondanks zijn hoge positie en rijkdom, was hij geen geëerd man; nee, hij werd door zijn volksgenoten veracht en uitgestoten. Ook had hij zijn postuur niet mee, klein van stuk als hij kennelijk was.

Op een dag hoort hij dat Jezus Jericho nadert. Hij rent weg en denkt niet aan zijn waardigheid. Hij heeft maar één doel voor ogen:

Jezus zien.

Hij klimt in een vijgeboom en verschuilt zich tussen de bladeren. Als tollenaar kan hij onmogelijk iemand onder ogen komen. Dan een schok! Jezus staat stil bij zijn boom, roept hem en wil zelfs naar zijn huis! Zacheüs komt direct te voorschijn, vol blijdschap. Jezus, de Messias komt bij hem, een zondaar. Allen die het zien zijn verontwaardigd. Jezus gaat naar binnen bij een tollenaar. Zacheüs toont zijn blijdschap en zegt:

“Kijk, Heer, de helft van mijn bezit geef ik aan de armen, en als ik iemand iets afgeperst heb vergoed ik het viervoudig”.

Hij zegt “als”. Hij heeft dus zelf waarschijnlijk niet bewust iemand afgeperst. Maar mocht het zo zijn, dan wil hij ruim vergoeden. Jezus zegt hem:

“Vandaag is dit huis redding ten deel gevallen, want ook hij is een zoon van Abraham”.

Het klinkt als een scherpe terechtwijzing naar de morrende menigte buiten. Zij denken immers, dat een tollenaar nooit deel kan uitmaken van het volk van God. Net hiervoor heeft Jezus een blinde genezen. Deze morrende mensen zijn geestelijk blind. Zij zien niet dat de Zoon des mensen is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren is.

N.D.

Overdenking: Elke Schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven

De meeste van u zullen de stelling onderschrijven dat de Bijbel een moeilijk boek is. En sommige delen lijken ook nog eens weinig leerzaam, en dan is er al snel de neiging ze maar over te slaan. De apostel Paulus is echter duidelijk:

“Elke Schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust” (2 Tim 3:16-17).

Maar ook dan is het al snel:

‘toch niet al die geslachtsregisters?’;

om dan vervolgens ook nog andere delen maar als minder nuttig te bestempelen. Wie zich christen noemt, zegt daarmee echter een volgeling van Christus te zijn, en

“een leerling staat niet boven zijn leermeester; pas als iemand zich alles heeft eigen gemaakt, zal hij de gelijke zijn van zijn leermeester” (Luk 6:40).

Het was de Schrift die maakte dat Jezus “voor zijn taak berekend was”, dus onze houding tegenover die Schrift moet dezelfde zijn als die van Hem.

Lukas beschrijft ons de twaalfjarige Jezus bij zijn eerste bezoek aan Jeruzalem. Tot die tijd zal Hij zijn Schriftkennis hebben opgedaan bij de dorpsrabbijn in Nazaret. Nu krijgt Hij de gelegenheid de vragen die Hij daar niet beantwoord kreeg, voor te leggen aan de ‘theologische hoogleraren’ in de tempel. Toen zijn ouders Hem zochten

“vonden ze hem in de tempel, waar hij tussen de leraren zat, terwijl hij naar hen luisterde en hun vragen stelde … Jezus groeide verder op en zijn wijsheid nam nog toe” (Luk. 2:46,52).

De eerstvolgende keer dat we Jezus in Lukas aan het woord horen, is bij de verzoeking in de woestijn. We lezen daar, uit die periode van 40 dagen, over drie specifieke verzoekingen. Los van de inhoudelijke kant daarvan, valt het op hoe elke verzoeking direct met een citaat uit de Schrift wordt weerlegd. We lezen er misschien gemakkelijk overheen, maar het vereist een zeer gedegen schriftkennis om de kern van een verzoeking te doorgronden en dan meteen te weten wat de Schrift juist daarover zegt. Bovendien valt het op hoe de antwoorden alle zijn genomen uit een tweetal hoofdstukken in Deuteronomium, de ‘herhaling van de wet’. Deze beschrijven hoe God zijn volk rijkelijk heeft gezegend, en waarschuwen hen trouw te blijven, ook als ze geen gebrek lijden maar juist dankbaar zouden moeten zijn voor alle zegeningen.

Zulke verzoekingen komen later in zijn leven terug, maar de toon is hier gezet. Iedere verzoeking wordt meteen weerlegd met een gebod van God. De lessen, als jongen geleerd door zich de Schrift eigen te maken, komen nu van pas om iedere verzoeking te weerstaan. Zij zorgen inderdaad dat Jezus “voor zijn taak berekend is”. Blijkbaar is de les voor ons hier dat dankbaarheid voor onze verlossing ook ons zou moeten helpen weerstand te bieden aan verzoekingen, en niet als Adam en Eva te luisteren naar de redenering van een verleider in plaats van resoluut te stellen wat God geboden heeft.

Het valt op hoe vaak Jezus uit de Schrift citeert, ook met betrekking tot wat over Hemzelf geschreven is.

“Hij nam de twaalf apart en zei tegen hen: We zijn nu op weg naar Jeruzalem, en alles wat door de profeten is geschreven zal men de Mensenzoon laten ondergaan.” (Luk. 18:31).

Hij wist redelijk tot in detail wat er ging gebeuren, omdat Hij dat las in de Schrift.
Zulke verzoekingen komen later in zijn leven terug, maar de toon is hier gezet. Iedere verzoeking wordt meteen weerlegd met een gebod van God. De lessen, als jongen geleerd door zich de Schrift eigen te maken, komen nu van pas om iedere verzoeking te weerstaan. Zij zorgen inderdaad dat Jezus “voor zijn taak berekend is”. Blijkbaar is de les voor ons hier dat dankbaarheid voor onze verlossing ook ons zou moeten helpen weerstand te bieden aan verzoekingen, en niet als Adam en Eva te luisteren naar de redenering van een verleider in plaats van resoluut te stellen wat God geboden heeft.

Achteraf verwijt Hij zijn discipelen dat zij dat niet gezien hebben:

“Toen zei hij tegen hen: Hebt u dan zo weinig verstand en bent u zo traag van begrip dat u niet gelooft in alles wat de profeten gezegd hebben? Moest de Messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan? Daarna verklaarde hij hun wat er in al de Schriften over hem geschreven stond, en hij begon bij Mozes en de Profeten”. (Luk. 24:25-
27).

‘Mozes’ betekent hier: de eerste vijf boeken van de Schrift; dat is, naast Genesis, ook de gehele Wet. Door de brief aan de Hebreeën bijvoorbeeld kunnen wij nu een heel eind komen in ons begrip hoe de wet vooruit wees naar Christus. Maar hoewel wij zo achteraf het werk van Christus wel kunnen begrijpen, dat zijn discipelen toen niet hebben begrepen, blijft het de vraag hoever wij zouden komen als wij zouden moeten opsommen

“alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over (Hem) geschreven staat” (Luk. 24:44).

In elk geval:

hoe beter je de Schrift kent, hoe meer het lijkt te worden.

Jezus citeert echter nog veel meer uit wat wij het Oude Testament noemen. Bij de verzoeking in de woestijn geeft de Schrift steeds het antwoord; zo ook bij de vele pogingen Hem met een strikvraag in de val te laten lopen. En ook dan is regelmatig het verwijt aan zijn gehoor

“Dwaalt u niet? U kent blijkbaar de Schriften niet en evenmin de macht van God.” (Mark. 12:24).

Nogmaals:

“Elke schrifttekst is door God geïnspireerd en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven, zodat een dienaar van God voor zijn taak berekend is en voor elk goed doel volledig is toegerust”.

We zien hoe Jezus de Schrift gebruikt om zijn taak te begrijpen en om volledig toegerust te zijn; we zien hoe Jezus die gebruikt om dwalingen en fouten te weerleggen; we zien hoe Jezus die gebruikt om onderricht te geven. Wanneer wij zijn discipelen willen zijn, verwacht Hij van ons zo’n zelfde houding.

In Lukas komt een man tot Jezus met de vraag:

“Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?” (Luk. 10:25).

Jezus’ antwoord is niet een uitleg, maar een wedervraag:

“Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?”.

Blijkbaar is de Schrift de eerste plaats om naar antwoorden te zoeken. Er staan bijna 3000 mensen in de Schrift genoemd, met soms uitgebreide beschrijvingen van hun leven en de problemen die zij hadden. Waarschijnlijk staan veel van onze problemen al in de Schrift beschreven, met een inzicht in de gevolgen van de keuzes die anderen maakten in eenzelfde situatie. Wij kunnen in gebed van alles aan God en Jezus voorleggen, maar als het antwoord in de Schrift staat, moeten we ons afvragen in hoeverre we opnieuw een antwoord mogen verwachten. Als we onze kinderen hebben uitgelegd hoe een woordenboek werkt, zullen we ook niet altijd meteen antwoord geven als ze weer eens vragen:

‘Hoe schrijf je dat?’.

Jezus sprak zeer veel met zijn Vader in gebed, maar Hij deed dat met een grondige Schriftkennis, om niet naar de bekende weg te hoeven vragen.
Toch zitten we nog steeds met het probleem dat de Bijbel een moeilijk boek is. Van de jonge Jezus lezen we

“het kind groeide op, werd sterk en was begiftigd met wijsheid” (Luk. 2:40),

en toch bleef hij met vragen zitten, zoals Hij die ondermeer stelde aan de geleerden in de tempel.

De Bijbel is een boek waar je in kan blijven studeren en steeds blijven leren. Het is wat dat betreft uniek. Door het te lezen, leer je in eerste instantie wat er in staat om, zoals in het voorbeeld van Jezus, daarmee verzoekingen te kunnen weerstaan. Maar na het een aantal keer van kaft tot kaft te hebben gelezen, leer je ook de verbanden te zien, leer je te zien hoe een gebeurtenis model staat voor iets anders. In het voorbeeld van Jezus: om te begrijpen al wat in de Wet, de Psalmen en de profeten over Hem geschreven staat, hoewel Hij daar vaak niet met een titel als Messias genoemd wordt. Een hulp bij dit soort verbanden zijn aanhalingen. In boekrollen, zonder hoofdstuk en vers, waren verwijzingen moeilijk. Wat de Schrift daarom doet, is een kort citaat geven, waarbij de lezer verondersteld wordt het te herkennen en in staat te zijn het verband van het aangehaalde vers te bekijken. Soms wordt er een schrijver bij vermeld, vaak ook niet. Als simpel voorbeeld: de woorden uit de hemel bij Jezus’ doop zijn twee aan elkaar gekoppelde citaten, het ene over de Messiaanse koning, het andere over een lijdende dienaar. In wat oudere vertalingen staan er verwijzingen bij, voor wie zo’n citaat niet zo snel herkent, maar moderne uitgaven gaan er helaas van uit dat de lezer die niet nodig heeft.
Bij sommige van zulke citaten lijkt zo’n vers wat uit zijn verband gehaald, alsof het daar alleen maar toevallig goed uitkwam. Het eerste dat je in zo’n geval moet doen, is nagaan wat het verband van het aangehaalde vers is, en uit dat verband meer te leren over de reden waarom het geciteerd wordt. Als Jezus bij de tempelreiniging zegt:

“Staat er niet geschreven: Mijn huis moet voor alle volken een huis van gebed zijn? Maar jullie hebben er een rovershol van gemaakt!” (Mark. 11:17),

dan citeert Hij feitelijk twee passages: uit Jes. 56 en Jer.7. Het verband van deze twee passages vertelt ons veel meer over wat Jezus bedoelt, dan de veronderstelling dat Jezus alleen maar een toevallig geschikt vers gebruikt. En ook zijn gehoor zal die citaten herkend hebben. Dit is een vrij eenvoudig voorbeeld, maar soms is het niet meteen helder waarom een bepaald vers wordt aangehaald. Toch heeft de schrijver er een bedoeling mee gehad, en het is aan ons om dat uit te zoeken.
En dan tot slot die geslachtsregisters, bij uitstek beschouwd als “onleesbare stukken”. Toch is het opvallend dat ons Nieuwe Testament niet begint met de geboorte van Jezus, maar met zijn geslachtsregister. Het allereerste vers luidt:

“Overzicht van de afstamming van Jezus Christus, zoon van David, zoon van Abraham.” (Matth. 1:1),

om vervolgens de afstammelingen van Abraham en David op te sommen.
Meteen al in dit eerste vers zien we dus hoe Jezus de erfgenaam is van de belangrijkste heilsbeloften uit het Oude Testament: de beloften aan Abraham (o.a. Gen. 12, 17 en 22) en de belofte aan David (o.a. 1 Kron. 17). Die erfgenaam is nu geboren. Wat ook opvalt is hoe Mattheüs van alle vrouwen in de lijn van Jezus er, naast Maria zijn moeder, maar vier noemt. Sara wordt bijvoorbeeld niet genoemd, Rachab en Tamar wel. Deze vier zijn blijkbaar gekozen om ons iets te leren. Hoe beter wij de Schrift kennen, hoe meer het ons helpt om

“opgevoed te worden tot een deugdzaam leven”.

En zelfs geslachtsregisters kunnen ons daarbij behulpzaam zijn.

*
Bijbelcitaten uit de NBV, tenzij anders vermeld

M.H.

+

Lees hier ook

Gods vergeten Woord 19 Geopenbaarde Woord 4 Het ware licht

Gods vergeten Woord 21 Intro: In de wereld maar niet van de wereld

Begrippen satan en duivel in de Bijbel

++

Aanvullende lectuur

1. De boekrol
2. Belangrijkheid van de Heilige Schrift
3. Woorden neergeschreven ter toerekening van elke mens
4. Jezus van Nazareth #2 De zoon van Maria
5. Jezus van Nazareth #4 Die geen zonde gedaan heeft
6. De verzoening in type en antitype 1 Offers en hogepriesters
7. Alle dingen eertijds geschreven tot ons onderricht
8. Wanneer men geloof gevonden heeft door de studie van de Bijbel moet men werken van geloof verwezenlijken

+++

Surplus lectuur

1. Schriftbetrokkenheid
2. Bybelstudie in ‘n Neutedop
3. Hoekom het ons hierdie 66 Boeke in ons Bybel?
4. So in die verbygaan…woorde van lewe.
5. Reading the Bible for yourself: modern message in an ancient meaning
6. Profete
7. Uitsonderlike vroue in die boek Eksodus
8. Wyse Vroue
9.  Wat is van belang in jou lewe?
10. Christen of “Christen-ish”?
11. Creative Bible Teaching

Bijbelse portretten en miniaturen – Mensen zoals wij

Boekbespreking: Mensen zoals wij

Dit boek gaat over mensen, mensen waar we in de Bijbel snel overheen lezen. Ze worden soms maar terloops genoemd en lijken van weinig belang voor het verhaal. Toch valt er veel van te leren, zelfs in die weinige verzen. Sommige van deze verhalen zijn toch nog wat uitgewerkte schetsen, andere zijn gereduceerd tot op het niveau van een cartoon. Maar altijd geven ze ons alle informatie die we nodig hebben. Alleen hebben wij nooit geleerd ze zo te lezen.

Dit boek wil u laten zien hoe je zulke verhalen kunt lezen om de lessen eruit te halen die het ons wil vertellen.

Het eerste deel gaat over mensen uit het Nieuwe Testament, maar de portretten zijn wat uitgebreider, en de studie gaat wat dieper. Het tweede deel heeft een wat bredere blik, maar de portretten zijn daar juist weer wat beknopter, het zijn meer ‘pasfotootjes’. Stuk voor stuk blijken ze echter mensen te tonen waaraan we een voorbeeld kunnen nemen. Vaak van hoe wijzelf Christus zouden moeten volgen, een enkele keer juist als illustratie van de fouten die wijzelf moeten vermijden.

Auteurs: Rudolf Rijkeboer en Nel Davids
Inhoud 120 pagina’s A5

Vraag een gratis exemplaar aan via:
E-mail: info@metopenbijbel.nl
Telefoon: 0032 (0)318-845120 (ma-vr 9-20u)