Betreft stichter Dr. John Thomas

In de geschiedenis van het christendom, zijn er altijd moedige en trouwe mensen geweest die de leerstellingen en praktijken van de dominante strekkingen of denominaties van hun tijd en dag bevroegen.

Wanneer de grote trek plaats vond waarbij vele mensen vanuit Europa naar de Nieuwe Wereld gingen, hadden ze zeer veel tijd om de Bijbel te lezen en in contact en discussie te komen met mensen uit allerlei denominaties. Zij konden dan kennis maken met de vele verschillende leerstellingen van die kerkgemeenschappen, hoewel zij zogezegd allemaal hetzelfde basisboek hanteerden: de Bijbel. Voor velen bracht dit vele vragen mee en ook zo voor Dr. John Thomas, de stichter van de Christadelphian beweging die verder ging onderzoeken wat de christelijke kerken leerden, maar nog meer wat de Bijbel werkelijk onderwees.

John Thomas

Geen enkele Christadelphian zou ooit zeggen dat Dr. Thomas meer was dan alleen maar een man. Christadelphians zijn er van overtuigd dat hun stichter zoals elk van hen gewoon een mens was onder invloed van zijn eigen tijdsgebeuren en met zijn eigen menselijke karaktertrekken. Hij beweerde nooit een profeet te zijn en wordt door zijn volgelingen ook nooit zo aanschouwd. Hij was niet een profeet of een andere messias of iets dergelijks, maar gewoon een man die vastbesloten was om uit te vinden wat God werkelijk leerde door het Zijn Woord, de Bijbel. Dr. Thomas geloofde heel sterk dat het cruciaal is voor mannen en vrouwen om niet gewoon te accepteren wat geestelijken en theologen al eeuwen zeggen, maar dat elkeen zelf op zoek moet gaan naar de Bijbelse waarheid voor zichzelf. Volgens hem en eerder ook vele andere zoekers naar de waarheid, is de Bijbel het Woord van God, dat alle antwoorden aan de mens kan geven en zeker alle antwoorden geeft over wie God is en wat Hij wil voor de mensheid.

Dr. Thomas was arts, geboren 12 april 1805, in Groot-Brittannië. In 1832 besloot zijn gezin te emigreren naar de Verenigde Staten. Eerst ging hij passage nemen in een schip naar Amerika. Het schip kwam in een reeks zware stormen voor de kust van Nova Scotia waardoor het schip zich in allerlei bochten moest wringen om geen schipbreuk te lijden. In angst riep Dr. Thomas zich uit tot God en zwoer dat als hij overleefde hij zich zou wijden aan het bestuderen van religie tot hij waarheid zou vinden. God spaarde het leven van de dokter en John Thomas hield zijn gelofte.

Dr. Thomas geraakte uiteindelijk op weg naar Cincinnati, Ohio, waar hij al snel na aankomst, toetrad tot de Campbelliet beweging (nu bekend als de kerken van Christus en de discipelen van Christus). De Campbellieten waren volgelingen van Alexander Campbell, een prediker die vastbesloten was om het christendom te herstellen naar de eerste eeuwse eenvoud en authenticiteit. Dr. Thomas werd herdoopt als Campbelliet, en werd een bekend spreker in de Campbelliet beweging.

De vroege 19de eeuw was een tijd van grote religieuze onrust in de Verenigde Staten, vooral op het uitbreiden van de grens. Amerika werd beslecht door een nieuw soort mannen en vrouwen, die onafhankelijk en ontraditioneel waren. Het laatste deel van de achttiende eeuw had een opleving van belangstelling en enthousiasme in het christelijk geloof kunnen beleven en leverde een toename van kerken, dat bij aanvang van de 19° eeuw meerdere geestelijk actieve groepen deed ontstaan. Die stroming is bekend als de Great Awakening (het Grote Ontwaken), waarbij een grootse opleving van geloof kon gezien worden.
Aan het begin van de 18° eeuw had de methodistische beweging van John Wesley zich uitgespreid over het hele land. Toen kwamen de Campbellieten die een hervorming van het heidendom van de kerken van de dag predikten. Deze werden dan snel opgevolgd door de Millerites (ook bekend als de Adventisten) die zich toelegden op de prediking van het einde van de wereld en daarom ook aanleiding gaf tot andere die als eindtijdbewegingen toen opgang maakten. Elk van deze bewegingen stelden een deel van het traditionele christendom van de tijd in vraag.

Het was een hevige tijd en woelige plaats en Dr. Thomas bewoog zich daarin terwijl hij verschillende tijdschriften uit gaf, predikte en debatteerde voor iedereen die wilde luisteren. Na een paar jaar kwam hij tot inzicht dat een aantal dingen van mening verschilden met de Campbellieten en na een aantal bijeenkomsten met Campbell zelf, vond hij zijn verschillen met de Campbellieten onverzoenlijk te zijn. Dr. Thomas moest vertrekken, met gevolg dat hij terug een duw in zijn rug kreeg om intens verder te zoeken naar de waarheid. Op zijn zoektocht bracht dit meningsverschillen en scheuringen mee. Sommige van de Campbelliet gemeenten vertrokken met hem, en begonnen ook verder te zoeken met hem als hun leider.

Op dat ogenblik begon de Millerieten of Adventisten beweging te groeien en Dr. Thomas associeerde zich met deze beweging. Hij bewonderde hun enthousiasme, hun verlangen naar de wederkomst van Christus, en hun ondervraagde geest. Hij beïnvloedde de beweging en werd beïnvloed door hen. Tot op vandaag hebben sommige Adventisten groepen vergelijkbare doctrines met die van de Christadelphians, of aanschouwen sommigen er van zich ook als Christadelphian. Zo is er vooral de Kerk van God van de Abrahamitische Geloof

De groep van gemeenten en individuen die naar Dr. Thomas keek groeide in de decennia die volgden. In 1848 werd de beweging internationaal toen Dr. Thomas naar Groot-Brittannië ging voor een gespreksronde. In Groot-Brittannië werd hij zeer goed ontvangen en tot vandaag heeft Groot-Brittannië nog altijd het grootste aantal Christadelphians. Groot-Brittannië werd een ander centrum voor de groeiende Christadelphian gemeenschap.

Voor zijn bezoek aan Groot-Brittannië, baseerde Dr. Thomas zich in Virginia. Toen hij terugkwam uit Groot-Brittannië, verhuisde hij naar New York en begon daar te prediken en zich in het bijzonder te concentreren op de joodse gemeenschap in New York. Dr. Thomas geloofde sterk dat het christendom geen vervanging was voor het jodendom, maar een vervulling ervan, en benadrukte dat christenen worden “geënt op” de afstammelingen van Abraham.

De beweging had geen officiële naam tot 1864. Tijdens de Burgeroorlog tussen de Amerikaanse Staten konden gelovigen gevonden worden aan beide zijden. De beweging geloofde sterk in gewetensbezwaren tegen deelname aan de oorlog. Echter, om te worden vrijgesteld van militaire dienst, moesten gelovigen behoren tot een erkende religieuze groep die niet deelname aan de oorlog toestond. Dus in 1864 gaf Dr. Thomas de beweging een naam om het te identificeren, “The Christadelphians“, dat Grieks voor “Broeders in Christus” was.

Sinds die tijd is de Christadelphian beweging uitgegroeid tot gelovigen in alle continenten in meer dan 50 landen. Maar alle Christadelphians herkennen Dr. Thomas niet zozeer als een van de oprichters, maar als een inspirerend voorbeeld van iemand die sterk wenste om God te leren kennen en de Bijbel onderzocht tot hij de waarheid gevonden had. Zulk een geest is niet gebruikelijk vandaag, maar het is een geest die God behaagt en die de gemeenschap van broeders en zusters in Christus wil voort zetten in navolging van Jezus Christus die ook niet zijn wil deed maar steeds Gods Wil opvolgde.