Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 5 De Ware sabbatdag

De ware sabbat

In de vorige artikel hebben wij gezien dat de sabbat als een teken van het Verbond tussen God en zijn volk kan aanzien worden, geldend voor Israël en zijn nageslacht. Ook zagen wij hoe de verandering van sabbat naar zondag (eigenlijk de de eerste dag der week) niet bijbels is maar teruggaat op de noden van de sacrale kerk van na Constantijn de Grote.

Maar dat is niet alles wat er over de sabbat te zeggen valt. In Jes. 58 vinden we een betoog over de ware betekenis van het vasten en de sabbatdag:

“Is dit niet het vasten dat Ik verkies: de boeien der goddeloosheid los te maken, de banden van het juk te ontbinden, verdrukten vrij te laten en elk juk te verbreken? Is het niet dat gij voor de hongerige uw brood breekt en arme zwervelingen in uw huis brengt, ja, als gij een naakte ziet, dat gij hem bekleedt en u niet onttrekt aan uw eigen vlees en bloed… Indien gij niet over de sabbat heenloopt door uw zaken te doen op mijn heilige dag, maar de sabbat een verlustiging noemt, de heilige dag des Heren van gewicht, … dan zult gij u verlustigen in de Here” (Jes. 58:6-7, 13-14).

De vastendag was bedoeld, niet om zomaar te hongeren, maar om het uitgespaarde voedsel te geven aan anderen die niets hadden. De sabbatdag was niet zomaar een rustdag, maar een dag om Gods werk te doen in plaats van zijn eigen werk. Dat werd ook bedoeld toen God op Sinaï zei:

“Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt”.

Geschil tussen Jezus en de Farizeeën

Heiligen betekent apart zetten voor de dienst aan God. Helaas blijkt het menselijk om het sabbatgebod zo op te vatten dat men op die dag in het geheel niets mag doen. De Farizeeën hebben die uitleg geïntroduceerd en Jezus verzette zich daar fel tegen. Om hun huichelarij aan te tonen verrichtte Hij opzettelijk een aantal genezingen op sabbat. Dat was uiteraard in overeenstemming met de uitleg die Jes. 58 geeft van de sabbat, maar het botste met de starre opvattingen van de Farizeeën en schriftgeleerden. Maar het heeft de mensheid niets geleerd. Nog heden ten dage menen orthodoxe christenen dat de voornaamste regel is dat men op ‘sabbat’ niet moe mag worden, en men kan zich hun Farizeeïsche toorn op de hals halen door op die (vermeende) sabbat Gods werk te doen.

 

De sabbat was dus bij uitstek een dag om Gods werk te doen, maar als zodanig was dat slechts een symbool. De christen kan zich niet permitteren om slechts één dag in de week met God bezig te zijn. In overeenstemming met het principe van ‘de wet van Christus’, dat niet telt hoe wij overkomen, maar dat het er om gaat wat er in ons hart is, dienen wij zeven dagen in de week bezig te zijn met Gods werk. Voor de christen is het alle dagen ‘sabbat’.

+

Voorgaande

Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 1 Wet van Mozes

Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 2 Jezus en de Wet

Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 3 Tien geboden

 Gods vergeten Woord 18 De Wet van Christus 4 De sabbatdag

++

Aansluitend

1. Op de zevende dag een rustende God
2. Heiliging of apart plaatsing
3. De verdwijnende heerlijkheid
4. Zeven Feesten van God de belangrijkste feesten van de hele Bijbel
5. Zeven sabbatten
6. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
7. De eerste christenen hun vieringen
8. Wettisch tegenover wet
9. Moeten wij ons aan de zondagsplicht houden
10. Zondag, zonnegodsdag en zonnepartnersdag
11. Volharden in het Avondmaal regelmatig vieren
12. Communie en dag des Heren
13. Avondmaal des Heren
14. Teken van het verbond
15. Sabbat of zondag
16. Zondagrust of sabbatviering
17. Zo maar gerechtvaardigd?

+++

Verder gerelateerd

1. Woorde uit die kombuis – God sing
2. Maar Here, ek is te besig ….
3. A life with God (English & Dutch)