Het begin van Jezus #4 Aangekondigde te komen Verlosser

Bij de schepping der aarde heeft God op het einde niet gezegd dat Hij het zag en dat het goed was. Klaarblijkelijk was de schepping daarom nog niet volbracht en moest deze na de zondeval nog tot een goed einde gebracht worden.

Adam, Eva en de Slang - De Val van de Mens - 1592 Cornelis van Haarlem Cornelissen (1562-1638)

Van bij de aanvang had de Schepper een plan waarbij hij vooruitzag naar een vredevolle wereld waar alles in eenheid kon opgroeien en leven.  Zoals in de Tuin van Eden de planten zo mooi konden schieten en kleur brengen in het leven moest na de zondeval de donkerte door de dood gebracht weggenomen worden door een nieuw licht. Voor God Adam en Eva de duisternis van het andere en beperkte leven in zond maakte Hij zijn eerste Belofte met de melding dat Hij iemand zou voorzien die het Kwaadin de hiel (de aanvang) zou kunnen vermorzelen. Door die verbrijzeling zou terug een jonge scheut van leven in de schepping kunnen komen.

Parende zwarte slangen - Foto Richinpequea

Niet enkel in het Christendom is die beloofde slangenvertreder gekend. De oudheid en de belangrijkheid van deze belofte worden bevestigd door de verbasterde overleveringen der heidense godsdiensten, die ook een Slangenvertreder kennen, gelijk de Hindoe Godsdiensten Krishna (Sigard), en de Noordse fabelleer Baldus, een zoon van Odin en Freya. De ware Slangenvertreder echter is Christus, die haar de kop, d. i. de eigenlijke zetel van haar leven en van haar macht, door zijn heilig, over iedere satanische verzoeking en aanvechting zegevierend leven, als ook door zijn verzoenend lijden en sterven en de daarop gevolgde opstanding vertreden en vermorzeld heeft.

Deze slangenvertreder kwam niet snel op de wereld, maar reeds van  die val der zonde voorzien in Gods Plan kon die belofte de gehele geschiedenis overgeleverd worden en kwam het er op aan dat mensen genoeg signalen kregen om hem later te kunnen herkennen.

Uit de aangetaste wereld zou een tedere scheut opgroeien

Meerdere profeten, doorheen de geschiedenis, vertelden over die groene scheut, rijsje of vlaspit, die zou groeien aan een wortel in droge en onvruchtbare grond, maar de wereld zou bevruchten met behulp van zijn tekenen zoals wonderen en verscheidene parabels. Voor de gewone mens zou die jonge tak niets aantrekkelijks hebben. Niets dat maakte dat mensen hem graag wilden aanvaarden. Later zouden meerdere mensen daarin juist die persoon herkennen, omdat alles in overeenstemming was met wat er in de vroegere geschriften stond geschreven. De mensen konden hem herkennen door zijn woorden en overeenkomsten met de beschrijvingen in de oude geschriften met daarbij de verafschuwing en verachting van zijn persoon met de vernederingen die hij moest dragen tot in de dood toe.

God had een grote koning voorzien en deze kwam in David, die echter nog een grotere koning aankondigde. In zijn liederen krijgen wij meerdere verwijzingen naar de komende Verlosser die een koning zou mogen zijn onder de aardse koningen.  De Messias wordt weliswaar niet bij naam genoemd, maar wordt wel aangekondigd, zoals latere generaties Joden ook hebben beseft. Sommige psalmen schilderen ons een ideale combinatie van rechter/koning/priester, zoals geen enkele koning van Israël die kon realiseren. Alleen in de Messias worden al die rollen gecombineerd. Nieuwtestamentische schrijvers verklaren deze verzen dan van toepassing op Jezus, als de van te voren al aangekondigde Messias.

Onder Gods leiding hebben de psalmisten woorden en beelden gekozen die een betekenis hadden die zij niet konden overzien. Opmerkelijk is dat zij over een persoon en gebeurtenissen spreken die nog moeten gebeuren. Dat betekend dat die Verlosser ook toen nog niet bestond maar enkel een bestaande belofte was.

“(40-8) Daarom zeg ik: “Zie, ik kom!” In de boekrol staat mij voorgeschreven, (40-9) Uw wil te volbrengen: Mijn God, dit is mijn hartewens, En in mijn boezem draag ik uw Wet.” (Psalmen 40:7-8 Canis)

“Gezegend, die komt in de Naam van Jahweh:7 Uit Jahweh’s woning bidden wij zegen u toe!” (Psalmen 118:26 Canis)
“En de scharen, die voorop gingen en volgden, riepen uit: Hosanna den Zoon van David; Gezegend die komt in de naam des Heren; Hosanna in den hogen!” (Mattheüs 21:9 Canis)

“Jezus” is de persoonsnaam, gegeven aan de zoon van God die pas in -4 GT mens werd. Als beloofde Verlosser werd hij door zijn Vader, de Allerhoogste God, Schepper van hemel en aarde, als de Gezalfde aanschouwd. Hij was de persoon die het op zich mocht nemen om de “Zaligmaker” voor vele mensen te zijn, wat enkel kon verwezenlijkt worden indien een mens getrouwheid aan God had kunnen tonen. God is steeds trouw aan zich zelf en indien Hij op de wereld zou hebben moeten komen om te doen alsof Hij stierf zou Hij ook niets hebben kunnen bewijzen noch zelf een bewijs hebben gekregen van de goedheid die in de mens kan zitten. Het woord Christus is het Griekse woord voor Messias de beloofde bevrijder waarop de Joden lang gewacht hadden. Zij wisten duidelijk dat deze nog niet bestond en sommigen wachten nog steeds tot het in wording komen of tot het in bestaan komen van die persoon. Wij echter zien in de vele gelijkenissen met vroegere voorspellingen dat de geschreven teksten uit de oudheid duidelijk gaan over die man die een 2000tal jaren geleden geboren is.

Mattheüs geeft Jezus de naam “Knecht des Heren” die voorkomt in de profetieën van Jesaja. De aard van de nederige, zachtmoedige knecht van God kwam volmaakt tot leven in de persoon van Jezus. Toen Jezus zei dat hij “was gekomen om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen” bracht hij in praktijk het werk van de Knecht van God, die lijdt om de zonde der mensheid te dragen, zoals Jesaja van hem gezegd had.

“Maar Jesus kreeg er kennis van, en verwijderde Zich van daar; velen volgden Hem, en Hij genas ze allen. Maar Hij verbood hun, Hem bekend te maken, opdat vervuld zou worden, wat door den profeet Isaias voorzegd was: Zie mijn Dienaar, dien Ik heb uitverkoren, Mijn Welbeminde, in wien mijn ziel behagen schept. Ik zal mijn Geest op Hem doen rusten, En Hij zal aan de volkeren het recht verkonden. Hij zal twisten noch roepen, En niemand zal zijn stem op de straten horen. Hij zal het geknakte riet niet breken, De kwijnende vlaspit niet doven, Totdat Hij het recht ter zegepraal voert. Op zijn naam zullen de volkeren hopen!” (Mattheüs 12:15-21 Canis)

Jezus zal opkomen uit de verzuurde aarde maar zal het geknakte riet niet breken, de kwijnende vlaspit niet doven

“Ziet nu mijn Dienaar, wien Ik verknocht ben, Mijn Uitverkorene, die Mij behaagt! Ik heb op Hem mijn geest gelegd, En de volken zal Hij de wet verkonden. Men hoort Hem schreeuwen noch roepen, Zelfs zijn stem niet verheffen op straat; Hij zal het geknakte riet niet breken, De kwijnende vlaspit niet doven. Trouw draagt Hij de wet voor zich uit, Onvermoeid en nooit gebroken, Totdat Hij op aarde de wet heeft gevestigd, En de landen zijn lering verbeiden!” (Jesaja 42:1-4 Canis)
“Zie, mijn Dienaar zal stijgen in aanzien, En worden verhoogd en verheven; Even hoog zal Hij stijgen, Als velen verslagen over Hem stonden. Nu is zijn gelaat wel onmenselijk verwrongen, En heeft zijn gestalte niets menselijks meer; Maar eens zullen vele volken bij zijn aanblik ontroeren, En koningen hun mond voor Hem sluiten. Want dan zullen ze zien wat hun nooit was verkondigd, Aanschouwen wat ze nimmer nog hadden gehoord;” (Jesaja 52:13-15 Canis)
“Ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en zijn leven te geven tot losprijs voor velen.” (Markus 10:45 Canis)

De engel die de speciale gezant van God kwam aankondigen liet ook verstaan dat het een vrucht zou zijn die zou ontluiken door de Kracht van God. Voorheen was die vrucht er nog niet en Maria had zelfs nog geen geslachtsgemeenschap gehad. Het jonge meisje was nog maagd toen de boodschapper van God haar kwam vertellen wat haar en haar nicht te wachten stond. Hij zei tegen de toekomstige moeder van Jezus dat God haar een zoon zou geven, een koning “als zijn vader David” was. Door zijn geboorte uit de maagd Maria werd Jezus een nakomeling van koning David. Deze titel wijst op Jezus als de vervulling van de hoop van het Joodse volk. Hij wordt gebezigd bij de beschrijving van Jezus in de eerste zin van Mattheüs, het meest Joodse van alle evangeliën. Het was de naam die de Joden gebruikten als zij Jezus erkenden als de Messias.

“Hosanna, de Zoon van David. Gezegend zij Hij die komt in de naam des Heren. Hosanna.”

“Hij zal groot zijn, en Zoon van den Allerhoogste worden genoemd. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David geven; Hij zal koning zijn over het huis van Jakob in eeuwigheid,” (Lukas 1:32 Canis)
“Heeft dan de Schrift niet gezegd, dat de Christus uit het geslacht van David komt, en uit Bétlehem, het dorp, waar David woonde?” (Johannes 7:42 Canis)
“Geschiedboek van Jesus Christus, zoon van David, zoon van Abraham.” (Mattheüs 1:1 Canis)
“En de scharen, die voorop gingen en volgden, riepen uit: Hosanna den Zoon van David; Gezegend die komt in de naam des Heren; Hosanna in den hogen!” (Mattheüs 21:9 Canis)

Door de hele moeitevolle geschiedenis van Israël heen groeide geleidelijk de hoop dat God op een dag een grote Messiaskoning zou zenden om zijn universeel en eeuwig koninkrijk te stichten. In de tijd van Jezus verlangden veel Joden naar de komst van die dag. Toen zij dus hoorden van zijn leer en wonderen vroegen zij zich af: “Is Hij de Messias?” Het Nieuwe Testament laat duidelijk zien dat de eerste christenen Jezus als de Messias hebben aangenomen. Bij zijn doop “stortte God op (de gezalfde) Jezus van Nazareth de Heilige Geest en zijn kracht”. Later paste Hij de profetie van Jesaja dat “de tijd gekomen is dat de Here zijn volk zal redden” op zichzelf toe. Maar gewoonlijk vermeed Jezus om zichzelf rechtstreeks de Messias te noemen omdat het volk dit in politieke zin opvatte. De evangeliën spreken slechts van één gelegenheid, waarbij Jezus voor zich de titel van Messias opeiste – in een ontmoeting met een arme, zondige vrouw bij een bron. Toen Petrus tegen Jezus zei: “Gij zijt de Messias,” werd hem gevraagd dit stil te houden. Jezus wilde ware discipelen.

Toen echter de Joodse machthebbers druk op Jezus begonnen uit te oefenen, was de sleutelvraag, door de hogepriester bij zijn verhoor gesteld: “Bent u de Messias, de Zoon van de levende God?”. Jezus antwoordde: “ik ben het,” en de hogepriester, woedend over deze “godslastering,” verkreeg een eenstemmige uitspraak van schuld, en Jezus werd ter dood veroordeeld.

+

Vervolgt: Het begin van Jezus #5 Aankondigingsteksten uit de Schrift + over de Verlosser of Messias: Het begin van Jezus #6 Beloften van innerlijke zegeningen

In Voorspellingen van de Eniggeboren zoon wordt geschetst hoe het is gegaan rond de tot leven koming en het verder verloop van de Beloofde Verlosser waar de wereld zo lang op gewacht had.

Aansluitende artikelen lezen:

1. Het begin van Jezus #1 Menselijke aspecten
2. Het begin van Jezus #2 Aller Begin
3. Het begin van Jezus #3 Voorgaande Tijden
4. Het begin van Jezus #5 Aankondigingsteksten uit de Schrift
5. Jezus van Nazareth #1 Jezus Geboorte
6. Jezus van Nazareth #2 De zoon van Maria

In het Engels / Please do find Related in English:

1. Jesus begotten Son of God #4 Promised Prophet and Saviour
2. Jesus begotten Son of God #5 Apsotle, High Priest and King
3. Jesus begotten Son of God #6 Anointed Son of God, Adam and Abraham
4. Jesus begotten Son of God #3 Messiah or Anointed one
5. Jesus begotten Son of God #7 A matter of the Future
6. Jesus begotten Son of God #8 Found Divinely Created not Incarnated
7. Jesus begotten Son of God #9 Two millennia ago conceived or begotten
8. Jesus begotten Son of God #13 Pre-existence excluding virginal birth of the Only One Transposed
9. Jesus begotten Son of God #14 Beloved Preminent Son and Mediator originating in Mary
10. Jesus begotten Son of God #15 Son of God Originating in Mary
11. The Beginning of the life of Jesus Christ
12. Christ having glory
13. The Beginning of the life of Jesus Christ