Gods vergeten Woord 19 Het Lichaam van Christus 2 Gezamenlijkheid

Gezamenlijkheid

In de inleiding zeiden wij dat wij onze ogen zouden richten op de gemeenschap die zich verbonden met Christus voelt en zo ook onderdeel wil zijn van zijn ‘lichaam’ met Jezus als hoofd en de gemeente als leden van dat lichaam.

Kluizenaar of heremiet, de Zwitserse pater Gabriël Bunge

Dit beeld van de gemeente als lichaam leert ons dat we niet individueel behouden kunnen worden. Het sluit de idee uit van de kluizenaar die ergens in afzondering zijn geloof ongeschonden tracht te bewaren. Zo iemand is als de slaaf in de gelijkenis die zijn talent in de grond begroef om het zijn heer bij zijn terugkomst ongeschonden terug te kunnen geven (zie hoofdstuk 11, ‘Schapen en bokken’). Wij moeten kennelijk de ons gegeven talenten benutten en onze bekwaamheden ontwikkelen als leden van de gemeente, met en voor elkaar. Dat leidt ons op tot bekwame mederegeerders met Christus in zijn Koninkrijk.

 

We hebben gezien dat de ‘gaven van de Geest’, voor zover niet bedoeld als ondersteuning van de prediking, bedoeld waren tot opbouw van de gemeente. Het is juist in die context dat Paulus dit beeld van het lichaam gebruikt. Aan de gemeente te Rome schrijft hij:

“Want, gelijk wij in één lichaam vele leden hebben, en de leden niet alle dezelfde werkzaamheden hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden ten opzichte van elkander. Wij hebben nu gaven, onderscheiden naar de genade, die ons gegeven is: profetie, naar gelang van ons geloof; wie dient, in het dienen; wie onderwijst, in het onderwijzen; wie vermaant, in het vermanen; wie mededeelt, in eenvoud; wie barmhartigheid bewijst, in blijmoedigheid” (Rom. 12:4-8).

Zij (en wij) hebben die bekwaamheden gekregen om elkaar op te bouwen, om het lichaam tot een organisch geheel te maken. We moeten die bekwaamheden toepassen en verder ontwikkelen om betere dienaars van Christus te zijn. In de gemeente te Korinte hadden de gemeenteleden de neiging om zich op hun ‘gaven’ te laten voorstaan, om ermee te geuren, in plaats van ze te gebruiken voor het doel waarvoor ze waren gegeven. Om dat recht te zetten moet Paulus hen eraan herinneren dat zij leden van één lichaam zijn:

“Want het lichaam bestaat toch ook niet uit één lid, maar uit vele leden. Indien de voet zeggen zou: omdat ik niet de hand ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort hij daarom niet tot het lichaam? En indien het oor zeggen zou: omdat ik niet het oog ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort het daarom niet tot het lichaam? … En het oog kan niet zeggen tot de hand: ik heb u niet nodig, of ook het hoofd tot de voeten: ik heb u niet nodig. Ja, veeleer zijn die leden van het lichaam, welke het zwakst schijnen, noodzakelijk” (1 Kor. 12:14-16, 21).

Dat betekent dat, als wij niet in afzondering geroepen zijn, wij van God de opdracht hebben in de gemeente op te groeien en daar met onze talenten te ‘handelen’ teneinde ze te vermeerderen. Dat betekent ook dat onze broeders en zusters ons door God gegeven zijn. Wij mogen niet op ze neerzien, laat staan ze overbodig achten, ook al hebben wij misschien het gevoel dat ze ons alleen maar storen; ze zijn daar niet toevallig.

+

Voorgaande

Schapen en bokken 1 Aangenomen, verworpenen en slaven

De Ekklesia #8 Doop als wedergeboorte

Gods vergeten Woord 17 Geleid door de Geest 2 De gift en de gaven

Gods vergeten Woord 17 Geleid door de Geest 3 Einde van de gaven

Gods vergeten Woord 17 Geleid door de Geest 4 Leiding door de Geest

Gods vergeten Woord 19 Het Lichaam van Christus 1 Inleiding

Vervolg

Gods vergeten Woord 19 Het Lichaam van Christus 3 De gezamenlijke dienst

++

Aansluitend

1. Het is makkelijk onze verantwoordelijkheden te ontwijken
2. Bij de aanvang van een nieuwe dag
3. Als je denkt dat je te klein bent om effectief te zijn
4. Dankbetuiging voor de verkregen gaven
5. Joodse Wetten en Wetten voor Christenen
6. Goed Nieuws brengen met en door voorbeeld

+++

Gerelateerd

1. The Parable of the Talents
2. The Parable of the Talents is not a lesson in Stewardship