Fragiliteit en actie #2 Onderwerpen en werken

Christen houding en fragiliteit

3. Onderworpenheid

“Wat thans bestaat, was er reeds lang; En wat er zijn zal, bestond al vroeger; Want God zoekt wat voorbij is, telkens weer op. Ook zag ik onder de zon, Dat het onrecht zetelt op de plaats van het recht, En de boze op de plaats van den vrome. Maar ik dacht bij mijzelf: Eens zal God den vrome en den boze richten; Want ieder ding en ieder werk heeft bij Hem zijn tijd. Maar als ik mijn gedachten over de mensen liet gaan, Zag ik, dat zij wel door God zijn geschapen, Maar feitelijk gelijk zijn aan het dier; Want mens en dier hebben hetzelfde lot. De één moet sterven even goed als de ander; Want beiden hebben zij dezelfde adem. De mens heeft niets vóór boven het dier; Waarachtig, alles is ijdelheid!” (Prediker 3:15-19 Canis)

De mens had nog steeds het vermogen te beslissen. Ook mocht de mens nog steeds alles blijven benoemen zoals het hem in de Tuin van Eden was opgedragen. Maar hij zou niet meer kunnen leven in het Aards Paradijs.

“Toen boetseerde Jahwe God uit de aarde alle dieren op het land en alle vogels van de lucht, en bracht die bij de mens, om te zien hoe zij ze noemen zou: zoals de mens ze zou noemen, zo zouden ze heten. De mens gaf dus namen aan al de tamme dieren en aan al de vogels van de lucht en aan al de wilde beesten; maar een hulp die bij hem paste vond de mens niet.” (Genesis 2:19-20 WV78)

Nu echter zouden niet enkel de planten een begin en een einde aan hun levensloop hebben. Dier en mens kregen nu het zelfde lot over hun geschoren. Alle levende elementen (levende zielen) zouden nu hetzelfde over zich krijgen en de dood onder ogen moeten zien. Maar die dood kwam niet altijd voor alles en iedereen te recht volgens verdienste. Goed of slecht iedereen zou er aan ten onder gaan.

De dieren waren nu ook onderworpen aan de straf die de mens was toegekomen en bleven niet tam, ook omdat zij zich moesten gaan verdedigen tegen de mens die alsmaar meer wenste. In de zwakheid van de mens was deze namelijk niet meer tevreden met enkel de plantengroei te eten. De mens ging ook over om zich met de dieren te gaan voeden. Daarin gaf God toe alhoewel Hij eerst de opdracht gaf van bepaalde diersoorten toch niet te eten ging dit met de tijd aan de mens voorbij en ging deze tegen het gebod van God toch alle soorten dieren eten. Hij moest nu gaan werken om zich te voeden en dat voeden werd een noodzaak om hem in leven te houden. Zonder voldoende voedsel zou hij niet lang leven een eerder sterven om weer tot stof terug te keren van waaruit hij geschapen was.

4. Werken en eten om te overleven

“In het zweet zult ge werken voor uw brood, tot gij terugkeert naar de grond, waaruit gij zijt genomen: gij zijt stof, en tot stof keert gij terug.’” (Genesis 3:19 WV78)

Noach/Noe werkende aand de Ark - Houtsnede voor "Die Bibel in Bildern", Julius Schnorr von Carolsfeld 1860

 “Want de levenskracht van mens en dier is zijn bloed; daarom heb Ik de Israelieten gezegd: ‘Nuttig nooit bloed van mens of dier. Want de levenskracht van mens en dier is in zijn bloed. Ieder die het nuttigt wordt uit zijn volk verwijderd.’” (Leviticus 17:14 WV78)

“Het beste voor de mens is nog: eten en drinken en genieten van wat hij met veel zwoegen bereikt heeft. Want ook dat, zo begreep ik, komt uit de hand van God.” (Prediker 2:24 WV78)

“Zelf wonen zij in de huizen die zij hebben gebouwd, en eten de vruchten van de wijngaard die zij zelf hebben geplant.” (Jesaja 65:21 WV78)

Het ging zelfs zover dat God de mens in zijn onredelijkheid verder liet begaan en het ten top liet drijven door hen toe te staan hun eigen kinderen te gaan eten, en deze te laten offeren aan andere goden die de mensen hadden verkozen boven de Enige Ware God.

“Ik breng hen zover dat ze het vlees van hun eigen kinderen eten en dat ze elkaar verslinden in de nood en de benauwdheid waarin de vijanden die hen belagen, hen brengen.” (Jeremia 19:9 WV78)

“De Mensenzoon komt, eet en drinkt wel, en ze zeggen: Kijk die gulzigaard en wijndrinker, die vriend van tollenaars en zondaars! Maar de wijsheid vindt haar rechtvaardigheid in haar werken.’” (Mattheüs 11:19 WV78)

5. Gortigheid

Noach na de zondvloed neerdalend van de berg Arafat - Ivan Aivazovsky (1889)

Het werd echter al te gortig en God dacht er een einde aan te maken, maar er was zulk een rechtvaardige mens, Noach genaamd, dat hij deze niet in de vernietiging wenste te brengen. Deze goede man mocht proberen om anderen ook tot inzicht te brengen en te laten kiezen voor God, de Almachtige Schepper van hemel en aarde. Maar het volk wenst ook niet naar deze gewone sterveling te luisteren en enkel Noach met zijn familie trok met paren van dieren in de door hem gebouwde Ark, om de zondvloed die God over de aarde bracht te ondergaan.

“Zoals toch de mensen in de dagen voor de zondvloed doorgingen met eten en drinken, met huwen en ten huwelijk geven, tot op de dag, waarop Noach de ark binnenging,” (Mattheüs 24:38 WV78)

+

Vervolgt

++

Nota en Aanvullende artikelen => Related articles

• Na het Gods oordeel van de Vloed tekent God een regenboog in de lucht als teken van een Verbond dat Hij nooit meer de wezens zou vernietigen door zulk een grote vloed.

  

  “Ook zei God tegen Noach en zijn zonen: ‘Hierbij sluit ik een verbond met jullie en met je nakomelingen, en met alle levende wezens die bij jullie zijn: vogels, vee en wilde dieren, met alles wat uit de ark is gekomen, alle dieren op aarde. Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. En dit, ‘zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde. Wanneer ik wolken samendrijf boven de aarde en in die wolken de boog zichtbaar wordt, zal ik denken aan mijn verbond met jullie en met al wat leeft, en nooit weer zal het water aanzwellen tot een vloed die alles en iedereen vernietigt. Als ik de boog in de wolken zie verschijnen, zal ik denken aan het eeuwigdurende verbond tussen God en al wat op aarde leeft. Dit, ‘zei God tegen Noach, ‘is het teken van het verbond dat ik met alle levende wezens op aarde gesloten heb.’” (De Rol Bereshit of Genesis 9:8-17 NBV)

  Noach 2 (themedthinking.wordpress.com)

  

  “after the ordeal of the flood, God paints a rainbow in the clouds and declares it the sign of an everlasting covenant between Himself and humankind, swearing that He will never again wipe out a species by flood. (Bereshit 9:8-17)”
  +
  Een recept voor Noach’s Ark: Noach

  Sushi Ark

• Seven Laws of Noah – Wikipedia, the free encyclopedia (ahsannabi.wordpress.com)
  The  Seven Laws of Noah (Hebrew: שבע מצוות בני נח‎ Sheva mitzvot B’nei Noach) listed by the Tosefta and the Talmud are[7]

Prohibition of Idolatry

Prohibition of Murder

Prohibition of Theft

Prohibition of Sexual immorality

Prohibition of Blasphemy

Prohibition of eating flesh taken from an animal while it is still alive

Establishment of courts of law

• Are we building arks or towers (yeshuamatters.wordpress.com)
  Unfortunately, the problem of sin was not alleviated and when we come to chapter 11 the descendants of the three sons of Noah are moving east toward Shinar (Babylon)  and decide to build a city and tower: They said, “Come, let us build for ourselves a city, and a tower whose top will reach into heaven, and let us make for ourselves a name, otherwise we will be scattered abroad over the face of the whole earth.”(Gen. 11:4) The tower symbolized the independence of man from God. According to the text, the tower who have made man invincible – godlike.

 

The ark represented our dependence on God and the way of salvation while the tower represents independence from God and judgment. The ark can serve as a metaphor for a place of refuge from the storms of life.
+
In once sense we are to be building an ark – a safe haven for people to come and be encouraged and built up.   Ultimately Yeshua is the Ark. He is the place of safety. Yeshua said, “Come to Me, all who are weary and heavy-laden, and I will give you rest. “Take My yoke upon you and learn from Me, for I am gentle and humble in heart, and you will find rest for your souls. For My yoke is easy and My burden is light.” (Matt.11 :28-30)  That is what we are to reflect as a messianic Jewish community.  We are to be building arks.