Fragiliteit en actie #8 Eerste Wetsvoorziening

Christen houding en fragiliteit

21. Wetsvoorziening 1: Eerste Wetten

Zeer vroeg in het aards bestel werd er voorzien door de Schepper dat de mensen richtlijnen hadden om te volgen zodat zij hun leven makkelijk zouden kunnen laten verlopen.

In het begin was het zeer eenvoudig, want eigenlijk mochten zij veel. Zij hadden het recht gekregen om de dingen te benoemen en planten te gebruiken om zich te voeden, zonder verdere restricties buiten het eten van die éne boom: de Boom van Goed en Kwaad. Het eerste gebod werd hen gegeven, namelijk vruchtbaar te zijn, en als tweede gebod kregen zij mee de aarde te onderwerpen.

Het Aards Paradijs of de Tuin van Eden - Oude meester 1536, Gemäldegalerie Alte Meister Staatliche Kunstsammlungen Dresden

Door hun keuze om van de Boom van Goed en Kwaad toch te eten werden zij als straf uit de Tuin van Eden gezet en zouden van toen af aan hard moeten werken om verder te kunnen overleven. Toen werd hun als het ware een derde gebod opgelegd, namelijk te werken.

“En God zegende hen en God zeide tot hen: Weest vruchtbaar en wordt talrijk; vervult de aarde en onderwerpt haar, heerst over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt.” (Genesis 1:28 NBG51)
“Ook deed de HERE God allerlei geboomte uit de aardbodem opschieten, begeerlijk om te zien en goed om van te eten; en de boom des levens in het midden van de hof, benevens de boom der kennis van goed en kwaad.” (Genesis 2:9 NBG51)
“En de HERE God nam de mens en plaatste hem in de hof van Eden om die te bewerken en te bewaren. En de HERE God legde de mens het gebod op: Van alle bomen in de hof moogt gij vrij eten, maar van de boom der kennis van goed en kwaad, daarvan zult gij niet eten, want ten dage, dat gij daarvan eet, zult gij voorzeker sterven.” (Genesis 2:15-17 NBG51)

“Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermeerderen de moeite uwer zwangerschap; met smart zult gij kinderen baren en naar uw man zal uw begeerte uitgaan, en hij zal over u heersen. En tot de mens zeide Hij: Omdat gij naar uw vrouw hebt geluisterd en van de boom gegeten, waarvan Ik u geboden had: Gij zult daarvan niet eten, is de aardbodem om uwentwil vervloekt; al zwoegende zult gij daarvan eten zolang gij leeft, en doornen en distelen zal hij u voortbrengen, en gij zult het gewas des velds eten; in het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. En de mens noemde zijn vrouw Eva, omdat zij de moeder van alle levenden is geworden.” (Genesis 3:16-20 NBG51)

Eerst kregen wij Eva’s zwakheid die vervolgens ook Adam zijn zwakke kant liet zien. Ook hij was niet sterk genoeg om aan de verleiding te weerstaan. Vervolgens werd één van hun kinderen ook slachtoffer van zijn zwakheid. Het niet kunnen verdragen dat zijn broer meer aandacht krijgt getuigd van een zwakheid die jaloersheid mede bracht. Al snel moest God de mens nog een waarschuwing geven. “Moogt gij het niet opheffen, indien gij goed handelt? Doch indien gij niet goed handelt, ligt de zonde als een belager aan de deur, wiens begeerte naar u uitgaat, doch over wie gij moet heersen.” (Genesis 4:7 NBG51)

Ook dat Kaïn zich niet kon beheersen toont nog enkele andere zwakheden naar voor die zelfs zo erg waren dat hij er toe over ging zijn broer Abel te doden.

“Na verloop van tijd nu bracht Kain van de vruchten der aarde aan de HERE een offer; ook Abel bracht er een van de eerstelingen zijner schapen, van hun vet; en de HERE sloeg acht op Abel en zijn offer, maar op Kain en zijn offer sloeg Hij geen acht. Toen werd Kain zeer toornig en zijn gelaat betrok.” (Genesis 4:3-5 NBG51)
“Maar Kain zeide tot zijn broeder Abel: [Laten wij het veld ingaan]. Toen zij nu in het veld waren, stond Kain tegen zijn broeder Abel op en doodde hem.” (Genesis 4:8 NBG51)
“Wanneer gij de aardbodem bewerken zult, zal hij u zijn volle opbrengst niet meer geven; een zwerver en een vluchteling zult gij op de aarde zijn.” (Genesis 4:12 NBG51)

Voor de tweede maal geeft God dan ook een verbod, namelijk dat niemand Kaïn mocht doden. Om de zwakkere te beschermen stelde God een teken in.

Kain doodt Abel - Bartolomeo Manfredi, c. 1600

“Toen zeide Kain tot de HERE: Mijn misdaad is te groot om de straf te dragen. Zie, Gij verdrijft mij heden uit het land en ik zal voor uw aangezicht verborgen zijn, een zwerver en een vluchteling op de aarde; ieder, die mij aantreft, zal mij doden. Toen zeide de HERE tot hem: Geenszins; ieder, die Kain doodt, zal zevenvoudig boeten. En de HERE stelde een teken aan Kain, dat niemand, die hem zou aantreffen, hem zou verslaan. Toen ging Kain weg van het aangezicht des HEREN, en ging wonen in het land Nod, ten oosten van Eden.” (Genesis 4:13-16 NBG51)

Ten tijde dat God een ander zaad gesteld had in de plaats van Abel was men over gegaan om de Naam van Jehovah te gaan aanroepen. Men ging tenten op slaan en er God aanroepen met Zijn eigen Naam. Later ging men dan ook offers van dank aanbieden aan Hem. en de mensen gingen beseffen hoe belangrijk het was om Hem met Zijn Naam te aanroepen, Hem te eren en te dienen. Door God zijn antwoorden wisten zij ook dat het goed was en dat zij behoudenkonden worden.

“En tot Seth, tot hem ook was er een zoon geboren; en hij noemde zijn naam Enosh. Dan begon de mens op de naam van Jehovah te roepen. ” (Genesis 426 ASVV)
“Ik zal aan u het offer van dankviering aanbieden En zal op de naam van Jehovah roepen. ” (Psalmen 116:17 ASVV)
“En het zal gebeuren, dat wie ook de naam van Jehovah zal oproepen bezorgd (of behouden) zal worden; want op de berg Zion en in Jeruzalem zullen er dezen zijn die ontsnappen, zoals Jehovah heeft gezegd en onder het overschot (de ontkomenden) diegenen die Jehovah heeft opgeroepen. ” (Joël 2:32 ASVV)

22. Noach een man tot spot

De eerste mensen werden zeer oud, zelfs tot meerdere eeuwen maar door hun opgelopen fout verzwakten zij alsook werd de mens zijn levensadem beperkt in tijd toen meer zonen van God de dochters van de mensen gingen gadeslaan, bemerkten dat zij mooi waren en er ook meerdere tot zich namen om kinderen te baren.

“Toen de mensen talrijk begonnen te worden op de oppervlakte der aarde, en hun dochters werden geboren, zagen de zonen Gods, hoe schoon de dochters der mensen waren, en zij namen zich zoveel vrouwen, als zij maar wilden. Toen sprak Jahweh: Mijn geest zal niet voor altijd bij de mensen blijven, omdat ze bedorven zijn, en enkel vlees; hun tijd zal nog maar honderd twintig jaar duren.” (Genesis 6:1-3 Canis)

Door het eten van de vrucht van de Boom van Goed en Kwaad had de mens dat verschil tussen het juiste of goede en het verkeerde of het kwade leren kennen. Maar hij hield er niet aan herinnerd te worden aan wat niet juist was. Het Goede was volgens de Wil van God maar het Kwade was tegen de Wil van God en werd  beschouwd als Zonde, het tegen in gaan van God of het weerspannig zijn aan God. Zij die zich aan het goede hielden vonden gunst in de ogen van God, maar zij die zich niet aan het goede hielden verfoeide Hij. Meer en meer kwamen er mensen die niet meer met God wilden wandelen en hun zinnen zetten op de verkeerde dingen. Hierdoor deden zij niet enkel kwaad aan zichzelf maar ook aan de natuur of hun verdere omgeving. Zo werd de mens alsmaar zwakker maar ook de natuur verzwakte door zijn toedoen. De aarde werd ook door de mens verdorven onder de ogen van God en de aarde werd meer en meer met geweldpleging vervuld.

Het werd zelfs zo slecht de God er zelfs spijt van kreeg dat Hij de mens had gemaakt. Maar Hij zag ook dat er toch nog iemand was die rechtvaardig was te midden van die slechte geslachten. Hij, Noach of Noë, die een goede inborst had kon nog vele jaren leven om de mensen te waarschuwen dat zij hun weg moesten veranderen. Maar hij werd een man voor spot die in het midden van het droge land een ark bouwde van 13,35 meter lang 22,25 m breed en 13,35 m hoogte, als een vaartuig voor een komende watervloed, die over de gehele aarde zou komen om alle vlees waar leven in zat van onder de hemel te verderven, behalve van elk levend schepsel van alle soort vlees één paar om ze in het leven te houden.

De wereld na de Zondvloed. Noach's Ark op de Berg Ararat - Jheronimus Bosch, Jheronimus van Aken c. 1514 of later (1508-1516)

Voor de eerste keer in de geschiedenis zou er een grote ramp over de wereld komen. En van die éne keer kan men wel zeggen dat het als een straf van God gold. God wenste een einde te maken aan al de slechtheid die er over de arde was gekomen. De Rechtvaardige liefhebbende God had het niet in zich om zulk een afgrijselijke daad te doen en beloofde aan Noach achteraf ook dat Hij nooit meer wegens de mens kwaad over de aardbodem zou afroepen.

God wist dat de mens in zich van jongs af, de neiging zou behouden om over te gaan naar het slechte. Maar voor Noach werd het nu verzekerd (een eerste verbond) dat de dagen van de aarde verder zouden gaan niet tegenstaande wat de mensen ook maar zouden doen. Voor altijd zouden zaaiing en oogst, koude en hitte, winter en zomer, dag en nacht doorgaan. Maar de mensen mochten er zeker van zijn, het Verbond dat God met Noach maakte zou voor eeuwig gelden, niemand zou het ongedaan kunnen maken.

“Toen Jahweh dan zag, hoe groot op aarde het bederf onder de mensen was geworden, en zij enkel maar zonnen op slechte dingen, berouwde het Jahweh, dat Hij den mens op aarde gemaakt had, en kreeg Hij er spijt van. En Jahweh sprak: Ik zal den mens, dien Ik geschapen heb, van de aarde verdelgen; zowel den mens als de viervoetige dieren, de kruipende dieren en de vogels in de lucht; want het spijt Mij, dat Ik ze gemaakt heb. Maar Noë vond genade in de ogen van Jahweh.” (Genesis 6:5-8 Canis)

“De aarde was dan bedorven geworden in de ogen van God, en van ongerechtigheid vol. Toen God dus zag, dat de aarde was bedorven, omdat alle mensen op aarde waren bedorven,” (Genesis 6:11-12 Canis)
“sprak God tot Noë: Ik heb de ondergang van alle mensen besloten, omdat ze de aarde van hun ongerechtigheid hebben vervuld. Zie, Ik zal ze met de aarde verdelgen.” (Genesis 6:13 Canis)
“Maak nu voor u een ark van pijnhout, verdeel die ark in vakken, en bestrijk ze van binnen en buiten met pek. Zo moet ge ze maken: de ark moet driehonderd el lang zijn, vijftig el breed, en dertig el hoog. Ge moet op de ark een dak maken, en een el hoog optrekken. In de lengtezijde moet ge de deur aanbrengen. Ge moet er ook een benedenruim, en een tweede en een derde verdek in maken.” (Genesis 6:14-16 Canis)
“Want Ik ga de zondvloed-wateren over de aarde brengen, om alle schepselen met een levende geest onder de hemel te verdelgen; al wat op aarde is zal sterven. Maar met u zal Ik mijn verbond sluiten: Gij moet de ark binnengaan: gij zelf en uw zonen, uw vrouw en de vrouwen uwer zonen met u. Ook moet ge van alle levende wezens een paar in de ark brengen, om ze met u in het leven te behouden; mannetje en wijfje moeten het zijn. En van alle verschillende soorten van vogels, van alle soorten van beesten, van alle soorten van dieren, die kruipen over de aarde; van alles zal er een paar tot u komen om in het leven te blijven. Ge moet u ook van alle eetbare spijzen voorzien, en die meenemen, om u en hun tot voedsel te dienen. Noë deed het; hij deed al wat God hem gebood.” (Genesis 6:17-22 Canis)

“Toen sprak Jahweh tot Noë: Ga met uw gezin in de ark, want Ik heb u rechtvaardig voor mijn aanschijn bevonden te midden van dit geslacht.” (Genesis 7:1 Canis)
“En Noë deed alles, wat Jahweh hem bevolen had. Noë was zeshonderd jaar oud, toen de zondvloed over de aarde kwam.” (Genesis 7:5-6 Canis)
“In het zeshonderdste levensjaar van Noë, in de tweede maand, op de zeven en twintigste dag van de maand, toen braken alle kolken los van de geweldige afgrond, en werden de sluizen van de hemel geopend; er stortte een regen op de aarde, veertig dagen en veertig nachten. Nog diezelfde dag ging Noë in de ark met Sem, Cham en Jáfet, de zonen van Noë, met de vrouw van Noë en de drie vrouwen van zijn zonen; zijzelf met alle soorten van wilde en tamme dieren, met alle soorten van wat er over de aarde kruipt, met alle soorten van vogels, alles wat veren en vleugels heeft. In paren kwamen alle levende wezens naar Noë in de ark: zij kwamen naar het bevel van God: mannetje en wijfje van al wat leeft. En Jahweh deed de deur achter hen dicht. Toen kwam de zondvloed over de aarde, veertig dagen lang. De wateren stegen, en droegen de ark, zodat zij zich van de aarde verhief. Nog bleef het water wassen en stijgen op aarde, en de ark dreef op het water voort. Hoger en hoger klommen de wateren op aarde, zodat zelfs de hoogste bergen, die onder heel de hemel zijn, werden bedekt. Vijftien ellen steeg het water boven de bergen, zodat ze helemaal bedolven werden. Alle schepselen kwamen om, alles wat zich op de aarde beweegt: vogels, tamme en wilde dieren met al wat over de aarde kruipt; en eveneens alle mensen. Alles stierf, wat op het droge leefde met levensadem in zijn neus. Al wat op aarde bestond, werd verzwolgen; mens, viervoetige dieren, kruipende dieren en vogels in de lucht werden van de aarde verdelgd. Noë alleen, en wat met hem in de ark was, bleef over. De wateren hielden de aarde honderd vijftig dagen bedekt.” (Genesis 7:11-24 Canis)

“En laat ook alle dieren, alle wezens die bij u zijn, tegelijk met u naar buiten komen: de vogels, de viervoetige dieren en al wat op de aarde kruipt; opdat ze zich weer op de aarde bewegen, vruchtbaar zijn, en talrijk worden op aarde.” (Genesis 8:17 Canis)

“Jahweh rook de aangename geur, en sprak bij Zich zelf: Nooit meer zal Ik om den mens de aarde vervloeken, want de gedachten van het mensenhart zijn slecht van zijn jeugd af; en nooit meer zal Ik alle levende wezens treffen, zoals Ik nu heb gedaan. Zolang de aarde bestaat, Zal er zaai(-) en oogsttijd, koude en hitte zijn; Zomer en winter, dag en nacht, Nooit houden ze op!” (Genesis 8:21-22 Canis)

God gebood de overgebleven mensen zich weer voort te planten.

“Toen zegende God Noë met zijn zonen, en sprak tot hen: Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u, en bevolkt de aarde. Vrees en schrik voor u zal heersen bij alle dieren op de aarde en bij alle vogels in de lucht; al wat over de aarde kruipt en alle vissen in de zee zijn onderworpen aan uw macht. Alles, wat beweegt en leeft zal u tot voedsel strekken; met het groene gewas geef Ik dit alles aan u. Alleen het vlees, waarin de ziel nog woont, die het bloed is, moogt ge niet eten. Maar uw eigen levensbloed zal Ik wreken; van alle dieren zal Ik het terugeisen, zowel als van de mensen; van iedereen zal Ik het leven van den evenmens terugvorderen. Wie het bloed van een mens vergiet, Diens bloed zal door mensen worden vergoten; Want als zijn beeld heeft God den mens gemaakt. Gij dan weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u; wordt talrijk op de aarde, en bevolkt haar. Daarop sprak God tot Noë en zijn zonen: Zie, Ik zelf, Ik sluit mijn verbond met u, en met uw kroost na u, en met alle levende wezens, die bij u zijn: met de vogels, de viervoetige dieren en alle dieren der aarde, met al wat uit de ark is gekomen, met al wat op de aarde leeft. Ik sluit met u mijn verbond, dat nooit meer een schepsel door de wateren van de zondvloed zal worden verdelgd, en dat er nooit meer een zondvloed zal komen om de aarde te verwoesten. En God sprak: Dit is het teken van het verbond, Dat Ik sluit voor alle geslachten, die komen: Tussen Mij en tussen u, En alle levende wezens, die bij u zijn. Mijn boog zet Ik in de wolken Als een teken van het verbond tussen Mij en de aarde! Wanneer Ik op de aarde de wolken samenpak, En de boog verschijnt in de wolken, Dan zal Ik mijn verbond gedenken Tussen Mij en u en alle levende wezens. De wateren zullen nooit meer zwellen tot een zondvloed, Om alle vlees te verdelgen. Als de boog in de wolken staat, Zal Ik hem zien, om het eeuwig verbond te gedenken Tussen God en alle levende wezens, Alle schepselen, die op aarde zijn. En God sprak tot Noë: Dit is het teken van het verbond, dat Ik gesloten heb tussen Mij en alle schepselen, die op aarde zijn.” (Genesis 9:1-17 Canis)

+

Vervolgt

+++

Related articles

• This Week’s Torah Portion – Noach (Noah) (terri0729.wordpress.com)
  Het Woord van God openbaart duidelijk de waarheid over het Arabisch-Israëlisch conflict naar diegenen die gewillig zijn te zien en te begrijpen.

  Wij moeten niet bang zijn om Hamas te vernoemen wat het is – een gewelddadige macht van duisternis wiens doel is dood te brengen en vernietiging naar de Joodse mensen en hun vaderland, Israël.

• Are we building arks or towers (yeshuamatters.wordpress.com)
  Wij moeten arken bouwen.
  Nochtans, vrees ik dat wij te veel tijd uitgeven aan het bouwen van torens naar de hemel.
  +
  Maar wanneer wij onafhankelijk van God handelen; ons concentreren op onze eigen agenda; wanneer wij een naam voor onszelf opbouwen dan worden wij als het ware een god naar onszelf – dit is het probleem. Wij bouwen torens en niet boten! Wij kunnen fantastische dingen op ons eigen verrichten en instellingen maken; groepen, maar tenzij het een ark is, blijft het hart van de mens hetzelfde. Wij leven in een wonderbare tijd – een periode van geweldige ontdekkingen en uitvindingen. Menselijke vooruitgang is ongeëvenaard.
  +
  Maar menselijke vooruitgang zonder de leiding en begeleiding van God leidt dikwijls tot het tegendeel van onze intenties. Als een gemeenschap van Messias aanhangers moeten wij ons vragen of wij arken of torens bouwen. Brengen wij Jeshua naar onze mensen / houden wij een leven aan dat uitgaat van een levenswijze die evenredig is aan de toevlucht en onderdak?

  +
  I know that it is a little late for this past week’s Torah portion of Noach but there are  some interesting insights about it that apply very much to our world.  This second portion from Breishit includes the building of two structures. One is the ark that God instructed Noah to build and the other is called the Tower of Babel.
  +
  Unfortunately, the problem of sin was not alleviated and when we come to chapter 11 the descendants of the three sons of Noah are moving east toward Shinar (Babylon)  and decide to build a city and tower …